Page 227 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

220 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12:25–41

25 πολÌν καρπäν ϕέρει. å ϕιλÀν τ˜ν ψυχ˜ν αÎτοÜ ‚πολέσει αÎτήν καÈ

å µισÀν τ˜ν ψυχ˜ν αÎτοÜ âν τÄ κόσµú τούτú εÊς
ω˜ν αÊώνιον ϕυλάξει
26 αÎτήν. â€ν âµοί διακον¬ τις âµοÈ ‚κολουθείτω καÈ íπου εÊµÈ âγ° âκεØ

καÈ å διάκονος å âµäς êσται καÈ âάν τις âµοÈ διακον¬ τιµήσει αÎτäν å
27 πατήρ. νÜν ™ ψυχή µου τετάρακται καÈ τί εÒπω πάτερ σÀσόν µε âκ τ¨ς
28 ¹ρας ταύτης ‚λλ€ δι€ τοÜτο ªλθον εÊς τ˜ν ¹ραν ταύτην. πάτερ δόξασόν
σου τä îνοµα ªλθεν οÞν ϕων˜ âκ τοÜ οÎρανοÜ καÈ âδόξασα καÈ πάλιν

29 δοξάσω. å οÞν îχλος å áστ°ς καÈ ‚κούσας êλεγεν ροντ˜ν γεγονέναι
30 Šλλοι êλεγον Šγγελος αÎτÄ λελάληκεν. ‚πεκρίθη å ÊησοÜς καÈ εÚπεν

31 οÎ δι’ âµà αÕτη ™ ϕων˜ γέγονεν ‚λλ€ δι’ Íµς. νÜν κρίσις âστÈν τοÜ κό-
32 σµου τούτου νÜν å Šρχων τοÜ κόσµου τούτου âκβληθήσεται êξω. κ‚γ°

33 â€ν ÍψωθÀ âκ τ¨ς γ¨ς πάντας áλκύσω πρäς âµαυτόν. τοÜτο δà êλεγεν

34 σηµαίνων ποίú ϑανάτú ¢µελλεν ‚ποθν¤σκειν. ‚πεκρίθη αÎτÄ å îχλος

™µεØς šκούσαµεν âκ τοÜ νόµου íτι å χριστäς µένει εÊς τäν αÊÀνα καÈ
πÀς σÌ λέγεις íτι δεØ Íψωθ¨ναι τäν υÉäν τοÜ ‚νθρώπου τίς âστιν οÝτος

35 å υÉäς τοÜ ‚νθρώπου. εÚπεν οÞν αÎτοØς å ÊησοÜς êτι µικρäν χρόνον τä

ϕÀς µεθ’’ ͵Àν âστιν περιπατεØτε éως τä ϕÀς êχετε Ñνα µ˜ σκοτία ͵ς
36 καταλάβù καÈ å περιπατÀν âν τ¬ σκοτίø οÎκ οÚδεν ποÜ Íπάγει. éως τä

ϕÀς êχετε πιστεύετε εÊς τä ϕÀς Ñνα υÉοÈ ϕωτäς γένησθε ταÜτα âλάλησεν
37 å ÊησοÜς καÈ ‚πελθ°ν âκρύβη ‚π’ αÎτÀν. τοσαÜτα δà αÎτοÜ σηµεØα

38 πεποιηκότος êµπροσθεν αÎτÀν οÎκ âπίστευον εÊς αÎτόν. Ñνα å λόγος
šσαΐου τοÜ προφήτου πληρωθ¬ çν εÚπεν κύριε τίς âπίστευσεν τ¬ ‚κο¬
39 ™µÀν καÈ å ραχίων κυρίου τίνι ‚πεκαλύφθη. δι€ τοÜτο οÎκ šδύναντο

40 πιστεύειν íτι πάλιν εÚπεν šσαΐας. τετύφλωκεν αÎτÀν τοÌς æφθαλµοÌς

καÈ πεπώρωκεν αÎτÀν τ˜ν καρδίαν Ñνα µ˜ Òδωσιν τοØς æφθαλµοØς καÈ
41 νοήσωσιν τ¬ καρδίø καÈ âπιστραφÀσιν καÈ Êάσωµαι αÎτούς. ταÜτα εÚ-

v.25 ο ϕιλων την ψυχην αυτου απολλυει απολεσει , αυτην και ο µισων την ψυχην αυτου εν τω
κοσµω τουτω εις
ωην αιωνιον ϕυλαξει αυτην. v.26 εαν εµοι διακονη , , τις διακονη εµοι ακολου-

,
ϑειτω και οπου ειµι εγω εκει και ο διακονος ο εµος εσται και , , εαν τις εµοι διακονη τιµησει αυτον

ο πατηρ. v.30 απεκριθη [ο] ο , ιησους και ειπεν ου δι εµε αυτη , , η ϕωνη αυτη γεγονεν
αλλα δι υµας. v.33 τουτο δε ελεγεν σηµαινων ποιω ϑανατω εµελλεν ηµελλεν , , αποθνησκειν.
v.34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ηµεις ηκουσαµεν εκ του νοµου οτι ο χριστος µενει εις τον αιωνα
και πως συ , , λεγεις συ οτι , , δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του
ανθρωπου. v.35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι µικρον χρονον το ϕως εν µεθ , , υµιν υµων , ,
εστιν περιπατειτε ως εως , , το ϕως εχετε ινα µη σκοτια υµας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια

ουκ οιδεν που υπαγει. v.36 ως εως , , το ϕως εχετε πιστευετε εις το ϕως ινα υιοι ϕωτος γενησθε

ταυτα ελαλησεν ο , , ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων. v.40 τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλ-

µους και επωρωσεν πεπωρωκεν , , αυτων την καρδιαν ινα µη ιδωσιν τοις οφθαλµοις και νοησωσιν
τη καρδια και στραφωσιν επιστραφωσιν , , και ιασοµαι ιασωµαι , , αυτους. v.41 ταυτα ειπεν

ησαιας οτι οτε , , ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου.