Page 235 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 235
228 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 16:16–28
16 λήψεται καÈ ναγγελεØ ÍµØν. µικρäν καÈ οÎ ϑεωρεØτέ µε καÈ πάλιν µι-
17 κρäν καÈ îψεσθέ µε íτι âγ° Íπάγω πρäς τäν πατέρα. εÚπον οÞν âκ τÀν
µαθητÀν αÎτοÜ πρäς λλήλους τί âστιν τοÜτο ç λέγει µØν µικρäν καÈ
οÎ ϑεωρεØτέ µε καÈ πάλιν µικρäν καÈ îψεσθέ µε καί íτι âγ° Íπάγω πρäς
18 τäν πατέρα. êλεγον οÞν τοÜτο τί âστιν ç λέγει τä µικρόν οÎκ οÒδαµεν
19 τί λαλεØ. êγνω οÞν å ÊησοÜς íτι ¢θελον αÎτäν âρωτν καÈ εÚπεν αÎτοØς
περÈ τούτου
ητεØτε µετ’ λλήλων íτι εÚπον µικρäν καÈ οÎ ϑεωρεØτέ µε
20 καÈ πάλιν µικρäν καÈ îψεσθέ µε. µν µν λέγω ͵Øν íτι κλαύσετε
καÈ ϑρηνήσετε ͵εØς å δà κόσµος χαρήσεται ͵εØς δà λυπηθήσεσθε λλ’
21 λύπη ͵Àν εÊς χαρν γενήσεται. γυν íταν τίκτù λύπην êχει íτι
ªλθεν ¹ρα αÎτ¨ς íταν δà γεννήσù τä παιδίον οÎκ êτι µνηµονεύει τ¨ς
22 ϑλίψεως δι τν χαρν íτι âγεννήθη νθρωπος εÊς τäν κόσµον. καÈ
͵εØς οÞν λύπην µàν νÜν êχετε πάλιν δà îψοµαι ͵ς καÈ χαρήσεται
23 ͵Àν καρδία καÈ τν χαρν ͵Àν οÎδεÈς αÒρει φ’ ͵Àν. καÈ âν
âκείνù τ¬ µέρø âµà οÎκ âρωτήσετε οÎδέν µν µν λέγω ͵Øν íτι íσα
24 ν αÊτήσητε τäν πατέρα âν τÄ æνόµατί µου δώσει ͵Øν. éως ρτι οÎκ
τήσατε οÎδàν âν τÄ æνόµατί µου αÊτεØτε καÈ λήψεσθε Ñνα χαρ ͵Àν
25 ® πεπληρωµένη. ταÜτα âν παροιµίαις λελάληκα ͵Øν λλ’ êρχεται ¹ρα
íτε οÎκ êτι âν παροιµίαις λαλήσω ͵Øν λλ παρρησίø περÈ τοÜ πατρäς
26 ναγγελÀ ͵Øν. âν âκείνù τ¬ µέρø âν τÄ æνόµατί µου αÊτήσεσθε καÈ
27 οÎ λέγω ͵Øν íτι âγ° âρωτήσω τäν πατέρα περÈ ÍµÀν. αÎτäς γρ å
πατρ ϕιλεØ Íµς íτι ͵εØς âµà πεφιλήκατε καÈ πεπιστεύκατε íτι âγ°
28 παρ τοÜ ϑεοÜ âξ¨λθον. âξ¨λθον παρ τοÜ πατρäς καÈ âλήλυθα εÊς
τäν κόσµον πάλιν φίηµι τäν κόσµον καÈ πορεύοµαι πρäς τäν πατέρα.
v.16 µικρον και ουκετι ου , ϑεωρειτε µε και παλιν µικρον και οψεσθε µε οτι , εγω
υπαγω , , προς , , τον , , πατερα , , . v.17 ειπαν ειπον , , ουν εκ των µαθητων αυ-
,
,
,
του προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ηµιν µικρον και ου ϑεωρειτε µε και παλιν µικρον και οψεσθε
µε και οτι εγω , , υπαγω προς τον πατερα. v.18 ελεγον ουν τουτο , , τι εστιν τουτο [ο λεγει]
ο , , λεγει , , το µικρον ουκ οιδαµεν τι λαλει. v.19 εγνω [ο] ουν , , ο , , ιησους οτι ηθελον
αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου
ητειτε µετ αλληλων οτι ειπον µικρον και ου ϑεωρειτε µε
και παλιν µικρον και οψεσθε µε. v.20 αµην αµην λεγω υµιν οτι κλαυσετε και ϑρηνησετε υµεις ο
δε κοσµος χαρησεται υµεις δε , , λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υµων εις χαραν γενησεται. v.21 η
γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι , ουκ , ετι ,
µνηµονευει της ϑλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσµον. v.22 και υµεις ουν
λυπην , , µεν , , νυν µεν λυπην εχετε παλιν δε οψοµαι υµας και χαρησεται υµων η καρδια
και την χαραν υµων ουδεις αιρει αφ υµων. v.23 και εν εκεινη τη ηµερα εµε ουκ ερωτησετε ουδεν
αµην αµην λεγω υµιν οτι , , οσα , , αν τι αιτησητε τον πατερα εν τω ονοµατι µου δωσει υµιν.
v.24 εως αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοµατι µου αιτειτε και ληµψεσθε ληψεσθε , , ινα η χαρα
υµων η πεπληρωµενη. v.25 ταυτα εν παροιµιαις λελαληκα υµιν αλλ , ερχεται ωρα οτε ουκετι ,
ουκ , ετι , εν παροιµιαις λαλησω υµιν αλλα παρρησια περι του πατρος απαγγελω αναγγελω , ,
υµιν. v.27 αυτος γαρ ο πατηρ ϕιλει υµας οτι υµεις εµε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα
[του] του , , ϑεου εξηλθον.
