Page 149 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 149

142                              ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ                               9:34–48


                    αÎτοÜ λέγοντος âγένετο νεφέλη καÈ âπεσκίασεν αÎτούς âφοβήθησαν δà
                35 âν τÄ âκείνους εÊσελθεØν εÊς τ˜ν νεφέλην. καÈ ϕων˜ âγένετο âκ τ¨ς νε-

                36 ϕέλης λέγουσα οÝτός âστιν å υÉός µου å ‚γαπητäς αÎτοÜ ‚κούετε. καÈ

                    âν τÄ γενέσθαι τ˜ν ϕων˜ν εÍρέθη å ÊησοÜς µόνος καÈ αÎτοÈ âσίγησαν
                    καÈ οÎδενÈ ‚πήγγειλαν âν âκείναις ταØς ™µέραις οÎδàν Áν áώρακασιν.
                37 âγένετο δà éν τ¬ áξ¨ς ™µέρø κατελθόντων αÎτÀν ‚πä τοÜ îρους συνήντη-

                38 σεν αÎτÄ îχλος πολύς. καÈ Êδού ‚ν˜ρ ‚πä τοÜ îχλου ‚νεβόησεν λέγων

                    διδάσκαλε δέοµαί σου âπιβλέψον âπÈ τäν υÉόν µου íτι µονογενής âστιν
                39 µοί. καÈ Êδού πνεܵα λαµβάνει αÎτόν καÈ âξαίφνης κράζει καÈ σπαράσ-
                    σει αÎτäν µετ€ ‚φροÜ καÈ µόγις ‚ποχωρεØ ‚π’ αÎτοÜ συντρØβον αÎτόν.
                40 καÈ âδεήθην τÀν µαθητÀν σου Ñνα âκβάλλωσιν αÎτό καÈ οÎκ šδυνήθη-

                41 σαν. ‚ποκριθεÈς δà å ÊησοÜς εÚπεν  γενε€ Šπιστος καÈ διεστραµµένη

                    éως πότε êσοµαι πρäς ͵ς καÈ ‚νέξοµαι ͵Àν προσάγαγε Áδε τäν υÉόν
                42 σου.      êτι δà προσερχοµένου αÎτοÜ êρρηξεν αÎτäν τä δαιµόνιον καÈ
                    συνεσπάραξεν âπετίµησεν δà å ÊησοÜς τÄ πνεύµατι τÄ ‚καθάρτú καÈ Êά-

                43 σατο τäν παØδα καÈ ‚πέδωκεν αÎτäν τÄ πατρÈ αÎτοÜ. âξεπλήσσοντο δà

                    πάντες âπÈ τ¬ µεγαλειότητι τοÜ ϑεοÜ πάντων δà ϑαυµαζόντων âπÈ πσιν
                44 οÙς âποίησεν å ÊησοÜς εÚπεν πρäς τοÌς µαθητ€ς αÎτοÜ.                     ϑέσθε ͵εØς
                    εÊς τ€ Âτα ͵Àν τοÌς λόγους τούτους å γ€ρ υÉäς τοÜ ‚νθρώπου µέλλει
                45 παραδίδοσθαι εÊς χεØρας ‚νθρώπων. οÉ δà šγνόουν τä û¨µα τοÜτο καÈ

                    ªν παρακεκαλυµµένον ‚π’ αÎτÀν Ñνα µ˜ αÒσθωνται αÎτό καÈ âφοβοÜντο
                46 âρωτ¨σαι αÎτäν περÈ τοÜ ûήµατος τούτου. εÊσ¨λθεν δà διαλογισµäς âν
                47 αÎτοØς τä τίς ‹ν εÒη µείζων αÎτÀν. å δà ÊησοÜς Êδ°ν τäν διαλογισµäν τ¨ς

                48 καρδίας αÎτÀν âπιλαβόµενος παιδίου êστησεν αÎτä παρ’ áαυτÄ. καÈ εÚ-

                    πεν αÎτοØς çς â€ν δέξηται τοÜτο τä παιδίον âπÈ τÄ æνόµατί µου âµà



                     v.34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν  επεσκιασεν      ,  αυτους εφοβηθησαν
                    δε εν τω εκεινους      ,  ,   εισελθειν αυτους     εις την νεφελην.     v.35 και ϕωνη εγενετο εκ της νεφελης
                                                                                       ,
                    λεγουσα ουτος εστιν ο υιος µου ο εκλελεγµενος αγαπητος      ,  ,   αυτου ακουετε.  v.36 και εν τω γενε-
                    σθαι την ϕωνην ευρεθη ο      ,  ,   ιησους µονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις

                    ηµεραις ουδεν ων εωρακαν     εωρακασιν      ,  ,   .  v.37 εγενετο δε εν      ,  ,   τη εξης ηµερα κατελθοντων
                    αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς.  v.38 και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν
                    ανεβοησεν      ,  ,   λεγων διδασκαλε δεοµαι σου επιβλεψαι     ,   επιβλεψον     ,   επι τον υιον µου οτι µονογε-
                    νης εστιν      ,  ,   µοι εστιν .  v.40 και εδεηθην των µαθητων σου ινα εκβαλωσιν     ,   εκβαλλωσιν     ,   αυτο
                    και ουκ ηδυνηθησαν.  v.41 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραµµενη εως ποτε

                    εσοµαι προς υµας και ανεξοµαι υµων προσαγαγε ωδε     ,  ,   τον υιον σου ωδε .  v.43 εξεπλησσοντο

                    δε παντες επι τη µεγαλειοτητι του ϑεου παντων δε ϑαυµαζοντων επι πασιν οις εποιει     εποιησεν      ,  ,
                    ο      ,  ,   ιησους      ,  ,   ειπεν προς τους µαθητας αυτου.  v.47 ο δε ιησους ειδως ιδων      ,  ,   τον διαλο-
                    γισµον της καρδιας αυτων επιλαβοµενος παιδιον παιδιου      ,  ,   εστησεν αυτο παρ εαυτω.  v.48 και

                    ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοµατι µου εµε δεχεται και ος αν     εαν      ,  ,   εµε

                    δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα µε ο γαρ µικροτερος εν πασιν υµιν υπαρχων ουτος εστιν εσται      ,  ,
                    µεγας.
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154