Page 145 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 145

138                              ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ                               8:36–47


                    πρäς τäν ÊησοÜν καÈ εÝρον καθήµενον τäν Šνθρωπον ‚φ’ οÝ τ€ δαιµόνια
                    âξεληλύθει ɵατισµένον καÈ σωφρονοÜντα παρ€ τοÌς πόδας τοÜ ÊησοÜ
                36 καÈ âφοβήθησαν.          ‚πήγγειλαν δà αÎτοØς καÈ οÉ Êδόντες πÀς âσώθη å

                37 δαιµονισθείς. καÈ šρώτησαν αÎτäν ‰παν τä πλ¨θος τ¨ς περιχώρου τÀν

                    γαδαρηνÀν ‚πελθεØν ‚π’ αÎτÀν íτι ϕόβú µεγάλú συνείχοντο αÎτäς δà
                38 âµβ€ς εÊς τä πλοØον Íπέστρεψεν.             âδέετο δà αÎτοÜ å ‚ν˜ρ ‚φ’ οÝ âξε-

                    ληλύθει τ€ δαιµόνια εÚναι σÌν αÎτÄ ‚πέλυσεν δà αÎτäν å ÊησοÜς λέγων.
                39 Íπόστρεφε εÊς τäν οÚκόν σου καÈ διηγοÜ íσα âποίησεν σοι å ϑεός καÈ

                    ‚π¨λθεν καθ’ íλην τ˜ν πόλιν κηρύσσων íσα âποίησεν αÎτÄ å ÊησοÜς.
                40 âγένετο δà âν τÄ Íποστρέψαι τäν ÊησοÜν ‚πεδέξατο αÎτäν å îχλος ªσαν

                41 γ€ρ πάντες προσδοκÀντες αÎτόν. καÈ Êδού ªλθεν ‚ν˜ρ Å îνοµα Êάειρος

                    καÈ αÎτäς Šρχων τ¨ς συναγωγ¨ς Íπ¨ρχεν καÈ πεσ°ν παρ€ τοÌς πόδας
                42 τοÜ ÊησοÜ παρεκάλει αÎτäν εÊσελθεØν εÊς τäν οÚκον αÎτοÜ. íτι ϑυγάτηρ
                    µονογεν˜ς ªν αÎτÄ ±ς âτÀν δώδεκα καÈ αÎτ˜ ‚πέθνùσκεν âν δà τÄ Íπά-
                43 γειν αÎτäν οÉ îχλοι συνέπνιγον αÎτόν. καÈ γυν˜ οÞσα âν ûύσει αѵατος

                    ‚πä âτÀν δώδεκα ¡τις εÊς Êατρούς προσαναλώσασα íλον τäν  ίον οÎκ
                44 Òσχυσεν Íπ’ οÎδενäς ϑεραπευθ¨ναι. προσελθοÜσα îπισθεν ¡ψατο τοÜ
                    κρασπέδου τοÜ Éµατίου αÎτοÜ καÈ παραχρ¨µα êστη ™ ûύσις τοÜ αѵατος
                45 αÎτ¨ς.      καÈ εÚπεν å ÊησοÜς τίς å ψάµενός µου ‚ρνουµένων δà πάν-

                    των εÚπεν å πέτρος καÈ οÉ µετ’ αÎτοÜ âπιστάτα οÉ îχλοι συνέχουσίν σε
                46 καÈ ‚ποθλίβουσιν καÈ λέγεις τίς å ψάµενός µου.                  å δà ÊησοÜς εÚπεν

                47 ¡ψατό µού τις âγ° γ€ρ êγνων δύναµιν âξελθοÜσαν ‚π’ âµοÜ.                       ÊδοÜσα

                    δà ™ γυν˜ íτι οÎκ êλαθεν τρέµουσα ªλθεν καÈ προσπεσοÜσα αÎτÄ δι’
                    £ν αÊτίαν ¡ψατο αÎτοÜ ‚πήγγειλεν αÎτÄ âνώπιον παντäς τοÜ λαοÜ καÈ





                     v.36 απηγγειλαν δε αυτοις και      ,  οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιµονισθεις.  v.37 και ηρωτησεν
                    ηρωτησαν      ,  ,   αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων     γαδαρηνων      ,  ,   απελθειν απ
                                                   ,

                    αυτων οτι ϕοβω µεγαλω συνειχοντο αυτος δε εµβας εις το      ,  ,   πλοιον υπεστρεψεν.  v.38 εδειτο
                    εδεετο      ,  ,   δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιµονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον ο      ,  ,
                    ιησους      ,  ,   λεγων.  v.39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα εποιησεν      ,  ,   σοι εποιησεν
                    ο ϑεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους.  v.40 εγενετο      ,  ,
                    δε      ,  ,   εν δε τω υποστρεφειν υποστρεψαι      ,  ,   τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες
                    προσδοκωντες αυτον.  v.41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονοµα ιαιρος ιαειρος      ,  ,   και ουτος αυτος      ,  ,


                    αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας [του]     του      ,  ,   ιησου παρεκαλει αυτον


                    εισελθειν εις τον οικον αυτου.  v.43 και γυνη ουσα εν  υσει αιµατος απο ετων δωδεκα ητις [ιατροις
                    ιατροις     εις     ,   ιατρους     ,   προσαναλωσασα ολον τον  ιον]      ιον      ,  ,   ουκ ισχυσεν απ     υπ      ,  ,   ου-
                    δενος ϑεραπευθηναι.   v.45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαµενος µου αρνουµενων δε παντων ειπεν
                    ο πετρος και      ,  ,   οι      ,  ,   µετ      ,  ,   αυτου      ,  ,   επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν
                    και      ,  ,   λεγεις      ,  ,   τις      ,  ,   ο      ,  ,   αψαµενος      ,  ,   µου      ,  ,   .  v.46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο µου
                    τις εγω γαρ εγνων δυναµιν εξεληλυθυιαν     εξελθουσαν      ,  ,   απ εµου.  v.47 ιδουσα δε η γυνη οτι
                    ουκ ελαθεν τρεµουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν αυτω      ,  ,
                    ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρηµα.
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150