Page 142 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 142

7:43–8:10                       ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ                                  135


            å σίµων εÚπεν Íπολαµβάνω íτι Å τä πλεØον âχαρίσατο å δà εÚπεν αÎτÄ
            æρθÀς êκρινας. καÈ στραφεÈς πρäς τ˜ν γυναØκα τÄ σίµωνι êφη  λέπεις 44
            ταύτην τ˜ν γυναØκα εÊσ¨λθόν σου εÊς τ˜ν οÊκίαν Õδωρ âπÈ τοÌς πόδας

            µου οÎκ êδωκας αÕτη δà τοØς δάκρυσιν êβρεξέν µου τοÌς πόδας καÈ
            ταØς ϑριξÈν τ˜ς κεφαλ¨ς αÎτ¨ς âξέµαξεν. ϕίληµά µοι οÎκ êδωκας αÕτη 45
            δà ‚φ’ ™ς εÊσ¨λθον οÎ διέλιπεν καταφιλοÜσά µου τοÌς πόδας.                     âλαίú 46
            τ˜ν κεφαλήν µου οÎκ ¢λειψας αÕτη δà µύρú ¢λειψεν µου τοÌς πόδας.

            οÝ χάριν λέγω σοι ‚φέωνται αÉ µαρτίαι αÎτ¨ς αÉ πολλαί íτι šγάπησεν 47
            πολύ Å δà æλίγον ‚φίεται æλίγον ‚γαπ”. εÚπεν δà αÎτ¬ ‚φέωνταί σου 48
            αÉ µαρτίαι. καÈ ¢ρξαντο οÉ συνανακείµενοι λέγειν âν áαυτοØς τίς οÝτός 49

            âστιν çς καÈ µαρτίας ‚φίησιν. εÚπεν δà πρäς τ˜ν γυναØκα ™ πίστις σου 50
            σέσωκέν σε πορεύου εÊς εÊρήνην.


               καÈ âγένετο âν τÄ καθεξ¨ς καÈ αÎτäς διώδευεν κατ€ πόλιν καÈ κώµην 8
            κηρύσσων καÈ εÎαγγελιζόµενος τ˜ν  ασιλείαν τοÜ ϑεοÜ καÈ οÉ δώδεκα

            σÌν αÎτÄ. καÈ γυναØκές τινες αË ªσαν τεθεραπευµέναι ‚πä πνευµάτων 2
            πονηρÀν καÈ ‚σθενειÀν µαρία ™ καλουµένη µαγδαληνή ‚φ’ ™ς δαιµό-
            νια áπτ€ âξεληλύθει.         καÈ Êωάννα γυν˜ χουζ âπιτρόπου ™ρ¼δου καÈ 3
            σουσάννα καÈ éτεραι πολλαί αÑτινες διηκόνουν αÎτÄ ‚πä τÀν Íπαρχόν-

            των αÎταØς.      συνιόντος δà îχλου πολλοÜ καÈ τÀν κατ€ πόλιν âπιπο- 4
             ευοµένων πρäς αÎτäν εÚπεν δι€ παραβολ¨ς.                 âξ¨λθεν å σπείρων τοÜ 5
            σπεØραι τäν σπόρον αÎτοÜ καÈ âν τÄ σπείρειν αÎτäν ç µàν êπεσεν παρ€
            τ˜ν åδόν καÈ κατεπατήθη καÈ τ€ πετειν€ τοÜ οÎρανοÜ κατέφαγεν αÎ-

            τό.   καÈ éτερον êπεσεν âπÈ τ˜ν πέτραν καÈ ϕυàν âξηράνθη δι€ τä µ˜ 6
            êχειν Êκµάδα. καÈ éτερον êπεσεν âν µέσú τÀν ‚κανθÀν καÈ συµφυεØσαι 7
            αÉ Šκανθαι ‚πέπνιξαν αÎτό.           καÈ éτερον êπεσεν âπÈ τ˜ν γ¨ν τ˜ν ‚γα- 8
            ϑήν καÈ ϕυàν âποίησεν καρπäν áκατονταπλασίονα ταÜτα λέγων âφώνει
            å êχων Âτα ‚κούειν ‚κουέτω.            âπηρώτων δà αÎτäν οÉ µαθηταÈ αÎτοÜ 9

            λέγοντες τίς εÒη ™ παραβολή αÕτη.              å δà εÚπεν ͵Øν δέδοται γνÀναι 10
            τ€ µυστήρια τ¨ς  ασιλείας τοÜ ϑεοÜ τοØς δà λοιποØς âν παραβολαØς Ñνα



             v.43 αποκριθεις δε      ,  ,   ο      ,  ,   σιµων ειπεν υπολαµβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω
            ορθως εκρινας.  v.44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιµωνι εφη  λεπεις ταυτην την γυναικα
            εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ µοι επι τους      ,  ,   ποδας µου      ,  ,   ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν
            εβρεξεν µου τους ποδας και ταις ϑριξιν της      ,  ,   κεφαλης      ,  ,   αυτης εξεµαξεν.  v.46 ελαιω την

            κεφαλην µου ουκ ηλειψας αυτη δε µυρω ηλειψεν µου      ,  ,   τους ποδας µου .  8  v.3 και ιωαννα
            γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοις εκ αυτοις

            αυτω     ,   απο      ,  ,   των υπαρχοντων αυταις.  v.6 και ετερον κατεπεσεν επεσεν      ,  ,   επι την πετραν


            και ϕυεν εξηρανθη δια το µη εχειν ικµαδα.  v.8 και ετερον επεσεν εις     ,   επι     ,   την γην την

            αγαθην και ϕυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω.
            v.9 επηρωτων δε αυτον οι µαθηται αυτου λεγοντες      ,  ,   τις αυτη ειη η παραβολη αυτη      ,  ,   .
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147