Page 139 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 139
132 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 7:1–15
û¨γµα τ¨ς οÊκίας âκείνης µέγα.
7 âπει δà âπλήρωσεν πάντα τ ûήµατα αÎτοÜ εÊς τς κος τοÜ λαοÜ
2 εÊσ¨λθεν εÊς καπερναούµ. áκατοντάρχου δέ τινος δοÜλος κακÀς êχων
3 ¢µελλεν τελευτν çς ªν αÎτÄ êντιµος. κούσας δà περÈ τοÜ ÊησοÜ
πέστειλεν πρäς αÎτäν πρεσβυτέρους τÀν Êουδαίων âρωτÀν αÎτäν íπως
4 âλθ°ν διασώσù τäν δοÜλον αÎτοÜ. οÉ δà παραγενόµενοι πρäς τäν Êη-
σοÜν παρεκάλουν αÎτäν σπουδαίως λέγοντες íτι ξιός âστιν Å παρέξει
5 τοÜτο. γαπ γρ τä êθνος µÀν καÈ τν συναγωγν αÎτäς ¶κοδόµη-
6 σεν µØν. å δà ÊησοÜς âπορεύετο σÌν αÎτοØς ¢δη δà αÎτοÜ οÎ µακρν
πέχοντος πä τ¨ς οÊκίας êπεµψεν πρäς αÎτäν å áκατόνταρχος ϕίλους
λέγων αÎτω~| κύριε µ σκύλλου οÎ γρ εʵι Éκανός Ñνα Íπä τν στέγην
7 µου εÊσέλθùς. διä οÎδà âµαυτäν ξίωσα πρäς σà âλθεØν λλ εÊπà λόγú
8 καÈ Êαθήσεται å παØς µου. καÈ γρ âγ° νθρωπός εʵι Íπä âξουσίαν
τασσόµενος êχων Íπ’ âµαυτäν στρατιώτας καÈ λέγω τούτú πορεύθητι καÈ
πορεύεται καÈ λλú êρχου καÈ êρχεται καÈ τÄ δούλú µου ποίησον τοÜτο
9 καÈ ποιεØ. κούσας δà ταÜτα å ÊησοÜς âθαύµασεν αÎτόν καÈ στραφεÈς
τÄ κολουθοÜντι αÎτÄ îχλú εÚπεν λέγω ͵Øν οÎδà âν τÄ Êσραλ τοσαύ-
10 την πίστιν εÝρον. καÈ Íποστρέψαντες οÉ πεµφθέντες εÊς τäν οÚκον εÝρον
11 τäν σθενοÜντα δοÜλον Íγιαίνοντα. καÈ âγένετο âν τ¬ áξ¨ς âπορεύετο
εÊς πόλιν καλουµένην ναΐν καÈ συνεπορεύοντο αÎτÄ οÉ µαθηταÈ αÎτοÜ
12 ÉκανοÈ καÈ îχλος πολύς. ±ς δà ¢γγισεν τ¬ πύλù τ¨ς πόλεως καÈ Êδού âξε-
κοµίζετο τεθνηκ°ς υÉäς µονογενς τ¬ µητρÈ αÎτοÜ καÈ αÎτ ªν χήρα καÈ
13 îχλος τ¨ς πόλεως Éκανäς σÌν αÎτ¬. καÈ Êδ°ν αÎτν å κύριος âσπλαγ-
14 χνίσθη âπ’ αÎτ¬ καÈ εÚπεν αÎτ¬ µ κλαØε. καÈ προσελθ°ν ¡ψατο τ¨ς
σοροÜ οÉ δà αστάζοντες êστησαν καÈ εÚπεν νεανίσκε σοÈ λέγω âγέρθητι.
15 καÈ νεκάθισεν å νεκρäς καÈ ¢ρξατο λαλεØν καÈ êδωκεν αÎτäν τ¬ µητρÈ
7 v.1 επειδη επει , δε , επληρωσεν παντα τα ηµατα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλ-
ϑεν εις καφαρναουµ καπερναουµ , , , . v.2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων εµελλεν
,
ηµελλεν , , τελευταν ος ην αυτω εντιµος. v.4 οι δε παραγενοµενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν
αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη παρεξει , , τουτο. v.6 ο δε ιησους επορευετο
συν αυτοις ηδη δε αυτου ου µακραν απεχοντος απο της οικιας επεµψεν προς , , αυτον , , ο , ,
εκατονταρχος , , ϕιλους ο εκατονταρχης λεγων αυτω κυριε µη σκυλλου ου γαρ ειµι , , ικανος
ειµι ινα υπο την στεγην µου εισελθης. v.7 διο ουδε εµαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλ αλλα , ,
ειπε λογω και ιαθητω ιαθησεται , , ο παις µου. v.9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυµασεν
αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υµιν ουτε ουδε , , εν τω ισραηλ τοσαυ-
την πιστιν ευρον. v.10 και υποστρεψαντες οι , , πεµφθεντες , , εις τον οικον οι πεµφθεντες
ευρον τον ασθενουντα , , δουλον υγιαινοντα. v.11 και εγενετο εν τω , τη , εξης επορευθη
επορευετο , , εις πολιν καλουµενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι µαθηται αυτου ικανοι , , και
οχλος πολυς. v.12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκοµιζετο τεθνηκως υιος , ,
µονογενης υιος τη µητρι αυτου και αυτη [ην] ην , , χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην , συν
αυτη.