Page 139 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

132 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 7:1–15

û¨γµα τ¨ς οÊκίας âκείνης µέγα.

7 âπει δà âπλήρωσεν πάντα τ€ ûήµατα αÎτοÜ εÊς τ€ς ‚κο€ς τοÜ λαοÜ
2 εÊσ¨λθεν εÊς καπερναούµ. áκατοντάρχου δέ τινος δοÜλος κακÀς êχων

3 ¢µελλεν τελευτν çς ªν αÎτÄ êντιµος. ‚κούσας δà περÈ τοÜ ÊησοÜ
‚πέστειλεν πρäς αÎτäν πρεσβυτέρους τÀν Êουδαίων âρωτÀν αÎτäν íπως
4 âλθ°ν διασώσù τäν δοÜλον αÎτοÜ. οÉ δà παραγενόµενοι πρäς τäν Êη-

σοÜν παρεκάλουν αÎτäν σπουδαίως λέγοντες íτι Šξιός âστιν Å παρέξει
5 τοÜτο. ‚γαπ” γ€ρ τä êθνος ™µÀν καÈ τ˜ν συναγωγ˜ν αÎτäς ¶κοδόµη-
6 σεν ™µØν. å δà ÊησοÜς âπορεύετο σÌν αÎτοØς ¢δη δà αÎτοÜ οÎ µακρ€ν

‚πέχοντος ‚πä τ¨ς οÊκίας êπεµψεν πρäς αÎτäν å áκατόνταρχος ϕίλους
λέγων αÎτω~| κύριε µ˜ σκύλλου οÎ γ€ρ εʵι Éκανός Ñνα Íπä τ˜ν στέγην

7 µου εÊσέλθùς. διä οÎδà âµαυτäν šξίωσα πρäς σà âλθεØν ‚λλ€ εÊπà λόγú

8 καÈ Êαθήσεται å παØς µου. καÈ γ€ρ âγ° Šνθρωπός εʵι Íπä âξουσίαν
τασσόµενος êχων Íπ’ âµαυτäν στρατιώτας καÈ λέγω τούτú πορεύθητι καÈ

πορεύεται καÈ Šλλú êρχου καÈ êρχεται καÈ τÄ δούλú µου ποίησον τοÜτο
9 καÈ ποιεØ. ‚κούσας δà ταÜτα å ÊησοÜς âθαύµασεν αÎτόν καÈ στραφεÈς

τÄ ‚κολουθοÜντι αÎτÄ îχλú εÚπεν λέγω ͵Øν οÎδà âν τÄ Êσρα˜λ τοσαύ-
10 την πίστιν εÝρον. καÈ Íποστρέψαντες οÉ πεµφθέντες εÊς τäν οÚκον εÝρον

11 τäν ‚σθενοÜντα δοÜλον Íγιαίνοντα. καÈ âγένετο âν τ¬ áξ¨ς âπορεύετο

εÊς πόλιν καλουµένην ναΐν καÈ συνεπορεύοντο αÎτÄ οÉ µαθηταÈ αÎτοÜ
12 ÉκανοÈ καÈ îχλος πολύς. ±ς δà ¢γγισεν τ¬ πύλù τ¨ς πόλεως καÈ Êδού âξε-

κοµίζετο τεθνηκ°ς υÉäς µονογεν˜ς τ¬ µητρÈ αÎτοÜ καÈ αÎτ˜ ªν χήρα καÈ
13 îχλος τ¨ς πόλεως Éκανäς σÌν αÎτ¬. καÈ Êδ°ν αÎτ˜ν å κύριος âσπλαγ-

14 χνίσθη âπ’ αÎτ¬ καÈ εÚπεν αÎτ¬ µ˜ κλαØε. καÈ προσελθ°ν ¡ψατο τ¨ς
σοροÜ οÉ δà αστάζοντες êστησαν καÈ εÚπεν νεανίσκε σοÈ λέγω âγέρθητι.
15 καÈ ‚νεκάθισεν å νεκρäς καÈ ¢ρξατο λαλεØν καÈ êδωκεν αÎτäν τ¬ µητρÈ

7 v.1 επειδη επει , δε , επληρωσεν παντα τα ηµατα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλ-
ϑεν εις καφαρναουµ καπερναουµ , , , . v.2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων εµελλεν

,
ηµελλεν , , τελευταν ος ην αυτω εντιµος. v.4 οι δε παραγενοµενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν

αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη παρεξει , , τουτο. v.6 ο δε ιησους επορευετο
συν αυτοις ηδη δε αυτου ου µακραν απεχοντος απο της οικιας επεµψεν προς , , αυτον , , ο , ,

εκατονταρχος , , ϕιλους ο εκατονταρχης λεγων αυτω κυριε µη σκυλλου ου γαρ ειµι , , ικανος
ειµι ινα υπο την στεγην µου εισελθης. v.7 διο ουδε εµαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν αλλ αλλα , ,

ειπε λογω και ιαθητω ιαθησεται , , ο παις µου. v.9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυµασεν

αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υµιν ουτε ουδε , , εν τω ισραηλ τοσαυ-
την πιστιν ευρον. v.10 και υποστρεψαντες οι , , πεµφθεντες , , εις τον οικον οι πεµφθεντες
ευρον τον ασθενουντα , , δουλον υγιαινοντα. v.11 και εγενετο εν τω , τη , εξης επορευθη

επορευετο , , εις πολιν καλουµενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι µαθηται αυτου ικανοι , , και
οχλος πολυς. v.12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκοµιζετο τεθνηκως υιος , ,
µονογενης υιος τη µητρι αυτου και αυτη [ην] ην , , χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην , συν
αυτη.