Page 138 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

6:39–49 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 131

εÊς τäν κόλπον ͵Àν τÅ γ€ρ αÎτÄ µέτρú Å µετρεØτε ‚ντιµετρηθήσεται
͵Øν. εÚπεν δà παραβολ˜ν αÎτοØς µήτι δύναται τυφλäς τυφλäν åδηγεØν 39
οÎχÈ ‚µφότεροι εÊς όθυνον πεσοÜνται. οÎκ êστιν µαθητ˜ς Íπàρ τäν 40

διδάσκαλον αÎτοÜ κατηρτισµένος δà πς êσται ±ς å διδάσκαλος αÎτοÜ.
τί δà λέπεις τä κάρφος τä âν τÄ æφθαλµÄ τοÜ ‚δελφοÜ σου τ˜ν δà δοκäν 41

τ˜ν âν τÄ Êδίú æφθαλµÄ οÎ κατανοεØς. ¢ πÀς δύνασαι λέγειν τÄ ‚δελ- 42
ϕÄ σου ‚δελφέ Šφες âκβάλω τä κάρφος τä âν τÄ æφθαλµÄ σου αÎτäς

τ˜ν âν τÄ æφθαλµÄ σοÜ δοκäν οÎ λέπων Íποκριτά êκβαλε πρÀτον τ˜ν
δοκäν âκ τοÜ æφθαλµοÜ σοÜ καÈ τότε διαβλέψεις âκβαλεØν τä κάρφος τä
âν τÄ æφθαλµÄ τοÜ ‚δελφοÜ σου. οÎ γάρ âστιν δένδρον καλäν ποιοÜν 43

καρπäν σαπρόν οÎδà δένδρον σαπρäν ποιοÜν καρπäν καλόν. éκαστον 44
γ€ρ δένδρον âκ τοÜ Êδίου καρποÜ γινώσκεται οÎ γ€ρ âξ ‚κανθÀν συλ-

λέγουσιν σÜκα οÎδà âκ άτου τρυγÀσιν σταφυλ˜ν. å ‚γαθäς Šνθρωπος 45
âκ τοÜ ‚γαθοÜ ϑησαυροÜ τ¨ς καρδίας αÎτοÜ προφέρει τä ‚γαθόν καÈ å
πονηρäς Šνθρωπος âκ τοÜ πονηροÜ ϑησαυροÜ τ¨ς καρδίας αÍτοÜ προ-

ϕέρει τä πονηρόν âκ γ€ρ τοÜ περισσεύµατος τ¨ς καρδίας λαλεØ τä στόµα
αÍτοÜ. τί δέ µε καλεØτε κύριε κύριε καÈ οÎ ποιεØτε ƒ λέγω. πς å âρχό- 46, 47
µενος πρός µε καÈ ‚κούων µου τÀν λόγων καÈ ποιÀν αÎτούς Íποδείξω

͵Øν τίνι âστÈν íµοιος. íµοιός âστιν ‚νθρώπú οÊκοδοµοÜντι οÊκίαν çς 48
êσκαψεν καÈ âβάθυνεν καÈ êθηκεν ϑεµέλιον âπÈ τ˜ν πέτραν πληµµύρας

δà γενοµένης προσέρρηξεν å ποταµäς τ¬ οÊκίø âκείνù καÈ οÎκ Òσχυσεν
σαλεÜσαι αÎτ˜ν τεθεµελίωτο γ€ρ âπÈ τ˜ν πέτραν. å δà ‚κούσας καÈ µ˜ 49
ποιήσας íµοιός âστιν ‚νθρώπú οÊκοδοµήσαντι οÊκίαν âπÈ τ˜ν γ¨ν χωρÈς
ϑεµελίου ­ προσέρρηξεν å ποταµός καÈ εÎθàως êπεσεν καÈ âγένετο τä

v.39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις µητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αµφοτεροι εις ο-
ϑυνον εµπεσουνται πεσουνται , , . v.40 ουκ εστιν µαθητης υπερ τον διδασκαλον αυτου , ,
κατηρτισµενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου. v.42 η , , πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου
αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλµω σου αυτος την εν τω οφθαλµω σου δοκον ου λεπων
υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλµου σου και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν , , το καρφος
το εν τω οφθαλµω του αδελφου σου εκβαλειν . v.43 ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον
σαπρον ουδε παλιν δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον. v.44 εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου

καρπου γινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ ατου τρυγωσιν , , σταφυλην

τρυγωσιν . v.45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου ϑησαυρου της καρδιας αυτου , , προφε-
ει το αγαθον και ο πονηρος ανθρωπος , , εκ του πονηρου ϑησαυρου , , της , , καρδιας , ,

αυτου , , προφερει το πονηρον εκ γαρ του , , περισσευµατος της , , καρδιας λαλει το στοµα
αυτου. v.48 οµοιος εστιν ανθρωπω οικοδοµουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν ϑε-
µελιον επι την πετραν πληµµυρης πληµµυρας , , δε γενοµενης προσερηξεν προσερρηξεν , , ο
ποταµος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια τεθεµελιωτο , , το γαρ , , καλως

επι , , οικοδοµησθαι την , , αυτην πετραν , , . v.49 ο δε ακουσας και µη ποιησας οµοιος

εστιν ανθρωπω οικοδοµησαντι οικιαν επι την γην χωρις ϑεµελιου η προσερηξεν προσερρηξεν , , ο

ποταµος και ευθυς ευθεως , , συνεπεσεν επεσεν , , και εγενετο το ηγµα της οικιας εκεινης
µεγα.