Page 96 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

8:38–9:13 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 89

τοÌς âµοÌς λόγους âν τ¬ γενε” ταύτù τ¬ µοιχαλίδι καÈ µαρτωλÄ καÈ
å υÉäς τοÜ ‚νθρώπου âπαισχυνθήσεται αÎτäν íταν êλθù âν τ¬ δόξù τοÜ
πατρäς αÎτοÜ µετ€ τÀν ‚γγέλων τÀν γίων.

καÈ êλεγεν αÎτοØς ‚µ˜ν λέγω ͵Øν íτι εÊσίν τινες τÀν Áδε áστηκότων 9
οÑτινες οÎ µ˜ γεύσωνται ϑανάτου éως ‹ν Òδωσιν τ˜ν ασιλείαν τοÜ ϑεοÜ

âληλυθυØαν âν δυνάµει. καÈ µεθ’’ ™µέρας ãξ παραλαµβάνει å ÊησοÜς τäν 2
πέτρον καÈ τäν Êάκωβον καÈ τäν Êωάννην καÈ ‚ναφέρει αÎτοÌς εÊς îρος
Íψηλäν κατ’ Êδίαν µόνους καÈ µετεµορφώθη êµπροσθεν αÎτÀν. καÈ τ€ 3
ɵάτια αÎτοÜ âγένετο στίλβοντα λευκ€ λίαν ±ς χι°ν οÙα γναφεÌς âπÈ τ¨ς

γ¨ς οÎ δύναται λευκναι. καÈ ºφθη αÎτοØς šλίας σÌν µωσεØ καÈ ªσαν 4
συλλαλοÜντες τÄ ÊησοÜ. καÈ ‚ποκριθεÈς å πέτρος λέγει τÄ ÊησοÜ ûαββί 5
καλόν âστιν ™µς Áδε εÚναι καÈ ποιήσωµεν σκηνάς τρεØς σοÈ µίαν καÈ

µωσεØ µίαν καÈ šλίø µίαν. οÎ γ€ρ ¦δει τί λαλήσù ªσαν γ€ρ êκφοβοι. 6
καÈ âγένετο νεφέλη âπισκιάζουσα αÎτοØς καÈ ªλθεν ϕων˜ âκ τ¨ς νεφέλης 7
λέγουσα οÝτός âστιν å υÉός µου å ‚γαπητός αÎτοÜ ‚κούετε. καÈ âξά- 8
πινα περιβλεψάµενοι οÎκέτι οÎδένα εÚδον ‚λλ€ τäν ÊησοÜν µόνον µεθ’
áαυτÀν. καταβαινόντων δà αÎτÀν ‚πä τοÜ îρους διεστείλατο αÎτοØς Ñνα 9
µηδενÈ διηγήσωνται ƒ εÚδον εÊ µ˜ íταν å υÉäς τοÜ ‚νθρώπου âκ νεκρÀν
‚ναστ¬. καÈ τäν λόγον âκράτησαν πρäς áαυτοÌς συζητοÜντες τί âστιν 10

τä âκ νεκρÀν ‚ναστ¨ναι. καÈ âπηρώτων αÎτäν λέγοντες íτι λέγουσιν 11

οÉ γραµµατεØς íτι šλίαν δεØ âλθεØν πρÀτον. å δà ‚ποκριθεÈς εÚπεν αÎ- 12
τοØς šλίας µàν âλθ°ν πρÀτον ‚ποκαθιστø πάντα καÈ πÀς γέγραπται âπÈ

τäν υÉäν τοÜ ‚νθρώπου Ñνα πολλ€ πάθù καÈ âξουδενώθη. ‚λλ€ λέγω 13

v.38 ος γαρ εαν αν επαισχυνθη µε και τους εµους λογους εν τη γενεα ταυτη τη µοιχαλιδι
και αµαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος
,
,
αυτου µετα των αγγελων των αγιων. 9 v.1 και ελεγεν αυτοις αµην λεγω υµιν οτι εισιν τινες
των , , ωδε των εστηκοτων οιτινες ου µη γευσωνται ϑανατου εως αν ιδωσιν την ασιλειαν του ϑεου
εληλυθυιαν εν δυναµει. v.2 και µετα µεθ , , ηµερας εξ παραλαµβανει ο ιησους τον πετρον

και τον ιακωβον και [τον] τον , , ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν µονους
και µετεµορφωθη εµπροσθεν αυτων. v.3 και τα ιµατια αυτου εγενοντο εγενετο , , στιλβοντα
λευκα λιαν ως , , χιων , , οια γναφευς επι της γης ου δυναται ουτως λευκαναι. v.4 και ωφθη
αυτοις ηλιας συν µωυσει µωσει , , και ησαν συλλαλουντες τω ιησου. v.5 και αποκριθεις ο

πετρος λεγει τω ιησου αββι καλον εστιν ηµας ωδε ειναι και ποιησωµεν σκηνας , , τρεις σκηνας
σοι µιαν και µωυσει µωσει , , µιαν και ηλια µιαν. v.6 ου γαρ ηδει τι αποκριθη λαλησει
λαληση , ησαν , , γαρ , , εκφοβοι γαρ εγενοντο . v.7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυ-
τοις και εγενετο ηλθεν , , ϕωνη εκ της νεφελης λεγουσα , ουτος εστιν ο υιος µου ο αγαπητος

αυτου , , ακουετε αυτου . v.9 και καταβαινοντων δε , , αυτων εκ απο , , του ορους διε-
στειλατο αυτοις ινα µηδενι διηγησωνται , , α ειδον διηγησωνται ει µη οταν ο υιος του ανθρωπου

εκ νεκρων αναστη. v.12 ο δε εφη αποκριθεις , , ειπεν , , αυτοις ηλιας µεν ελθων πρωτον
αποκαθιστανει αποκαθιστα , , παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα
παθη και εξουδενηθη εξουδενωθη , , . v.13 αλλα λεγω υµιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν
αυτω οσα ηθελον ηθελησαν , , καθως γεγραπται επ αυτον.