Page 33 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 33

26                              ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ                             13:16–29


                    καÈ τοÌς æφθαλµοÌς αÎτÀν âκάµµυσαν µήποτε Òδωσιν τοØς æφθαλµοØς
                    καÈ τοØς ²σÈν ‚κούσωσιν καÈ τ¬ καρδίø συνÀσιν καÈ âπιστρέψωσιν καÈ
                16 Êάσωµαι αÎτούς. ͵Àν δà µακάριοι οÉ æφθαλµοÈ íτι  λέπουσιν καÈ τ€

                17 Âτα ͵Àν íτι ‚κούει. ‚µ˜ν γ€ρ λέγω ͵Øν íτι πολλοÈ προφ¨ται καÈ δί-

                    καιοι âπεθύµησαν ÊδεØν ƒ  λέπετε καÈ οÎκ εÚδον καÈ ‚κοÜσαι ƒ ‚κούετε
                18 καÈ οÎκ ¢κουσαν. ͵εØς οÞν ‚κούσατε τ˜ν παραβολ˜ν τοÜ σπείροντος.

                19 παντäς ‚κούοντος τäν λόγον τ¨ς  ασιλείας καÈ µ˜ συνιέντος êρχεται å
                    πονηρäς καÈ ρπάζει τä âσπαρµένον âν τ¬ καρδίø αÎτοÜ οÝτός âστιν å
                20 παρ€ τ˜ν åδäν σπαρείς.            å δà âπÈ τ€ πετρώδη σπαρείς οÝτός âστιν å
                21 τäν λόγον ‚κούων καÈ εÎθÌς µετ€ χαρς λαµβάνων αÎτόν. οÎκ êχει δà
                    ûίζαν âν áαυτÄ ‚λλ€ πρόσκαιρός âστιν γενοµένης δà ϑλίψεως « διωγµοÜ
                22 δι€ τäν λόγον εÎθÌς σκανδαλίζεται. å δà εÊς τ€ς ‚κάνθας σπαρείς οÝτός

                    âστιν å τäν λόγον ‚κούων καÈ ™ µέριµνα τοÜ αÊÀνος τούτου καÈ ™ ‚πάτη
                23 τοÜ πλούτου συµπνίγει τäν λόγον καÈ Šκαρπος γίνεται.                    å δà âπÈ τ˜ν

                    γ¨ν τ˜ν καλ˜ν σπαρείς οÝτός âστιν å τäν λόγον ‚κούων καÈ συνιών çς
                    δ˜ καρποφορεØ καÈ ποιεØ ç µàν áκατόν ç δà áξήκοντα ç δà τριάκοντα.
                24 Šλλην παραβολ˜ν παρέθηκεν αÎτοØς λέγων ±µοιώθη ™  ασιλεία τÀν οÎ-

                25  ανÀν ‚νθρώπú σπείροντι καλäν σπέρµα âν τÄ ‚γρÄ αÎτοÜ. âν δà τÄ

                    καθεύδειν τοÌς ‚νθρώπους ªλθεν αÎτοÜ å âχθρäς καÈ êσπειρεν 
ιζάνια
                26 ‚ν€ µέσον τοÜ σίτου καÈ ‚π¨λθεν.                íτε δà âβλάστησεν å χόρτος καÈ

                27 καρπäν âποίησεν τότε âφάνη καÈ τ€ 
ιζάνια. προσελθόντες δà οÉ δοÜλοι

                    τοÜ οÊκοδεσπότου εÚπον αÎτÄ κύριε οÎχÈ καλäν σπέρµα êσπειρας âν τÄ
                28 σÄ ‚γρÄ πόθεν οÞν êχει τ€ 
ιζάνια. å δà êφη αÎτοØς âχθρäς Šνθρωπος

                    τοÜτο âποίησεν οÉ δà δοÜλοι εÚπον αÎτÄ ϑέλεις οÞν ‚πελθόντες συλλέξω-
                29 µεν αÎτά. å δέ êφη οÖ µήποτε συλλέγοντες τ€ 
ιζάνια âκριζώσητε ‰µα

                30 αÎτοØς τäν σØτον. Šφετε συναυξάνεσθαι ‚µφότερα µέχρι τοÜ ϑερισµοÜ



                     v.16 υµων δε µακαριοι οι οφθαλµοι οτι  λεπουσιν και τα ωτα υµων οτι ακουουσιν  ακουει      ,  .
                    v.17 αµην γαρ λεγω υµιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυµησαν ιδειν α  λεπετε και ουκ ειδαν
                                                                                                        ,

                    ειδον      ,  ,   και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν.  v.18 υµεις ουν ακουσατε την παραβολην
                    του σπειραντος     σπειροντος      ,  ,   .  v.22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον
                    ακουων και η µεριµνα του αιωνος τουτου      ,  ,   και η απατη του πλουτου συµπνιγει τον λογον και
                    ακαρπος γινεται.   v.23 ο δε επι την γην      ,  ,   την      ,  ,   καλην γην     σπαρεις ουτος εστιν ο τον
                    λογον ακουων και συνιεις     συνιων      ,  ,   ος δη καρποφορει και ποιει ο µεν εκατον ο δε εξηκοντα ο
                    δε τριακοντα.  v.24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωµοιωθη η  ασιλεια των ουρανων
                    ανθρωπω σπειραντι    ,   σπειροντι      ,  καλον σπερµα εν τω αγρω αυτου.  v.25 εν δε τω καθευδειν
                    τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν εσπειρεν      ,  ,   
ιζανια ανα µεσον του σιτου και
                    απηλθεν.   v.27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερµα

                    εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει τα     ,   
ιζανια.  v.28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο
                    εποιησεν οι δε δουλοι λεγουσιν ειπον      ,  ,   αυτω ϑελεις ουν απελθοντες συλλεξοµεν     συλλεξωµεν     ,  ,
                    αυτα.   v.29 ο δε ϕησιν εφη      ,  ,   ου µηποτε συλλεγοντες τα 
ιζανια εκριζωσητε αµα αυτοις τον σιτον.
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38