Page 33 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 33
26 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 13:16–29
καÈ τοÌς æφθαλµοÌς αÎτÀν âκάµµυσαν µήποτε Òδωσιν τοØς æφθαλµοØς
καÈ τοØς ²σÈν κούσωσιν καÈ τ¬ καρδίø συνÀσιν καÈ âπιστρέψωσιν καÈ
16 Êάσωµαι αÎτούς. ͵Àν δà µακάριοι οÉ æφθαλµοÈ íτι λέπουσιν καÈ τ
17 Âτα ͵Àν íτι κούει. µν γρ λέγω ͵Øν íτι πολλοÈ προφ¨ται καÈ δί-
καιοι âπεθύµησαν ÊδεØν λέπετε καÈ οÎκ εÚδον καÈ κοÜσαι κούετε
18 καÈ οÎκ ¢κουσαν. ͵εØς οÞν κούσατε τν παραβολν τοÜ σπείροντος.
19 παντäς κούοντος τäν λόγον τ¨ς ασιλείας καÈ µ συνιέντος êρχεται å
πονηρäς καÈ ρπάζει τä âσπαρµένον âν τ¬ καρδίø αÎτοÜ οÝτός âστιν å
20 παρ τν åδäν σπαρείς. å δà âπÈ τ πετρώδη σπαρείς οÝτός âστιν å
21 τäν λόγον κούων καÈ εÎθÌς µετ χαρς λαµβάνων αÎτόν. οÎκ êχει δà
ûίζαν âν áαυτÄ λλ πρόσκαιρός âστιν γενοµένης δà ϑλίψεως « διωγµοÜ
22 δι τäν λόγον εÎθÌς σκανδαλίζεται. å δà εÊς τς κάνθας σπαρείς οÝτός
âστιν å τäν λόγον κούων καÈ µέριµνα τοÜ αÊÀνος τούτου καÈ πάτη
23 τοÜ πλούτου συµπνίγει τäν λόγον καÈ καρπος γίνεται. å δà âπÈ τν
γ¨ν τν καλν σπαρείς οÝτός âστιν å τäν λόγον κούων καÈ συνιών çς
δ καρποφορεØ καÈ ποιεØ ç µàν áκατόν ç δà áξήκοντα ç δà τριάκοντα.
24 λλην παραβολν παρέθηκεν αÎτοØς λέγων ±µοιώθη ασιλεία τÀν οÎ-
25 ανÀν νθρώπú σπείροντι καλäν σπέρµα âν τÄ γρÄ αÎτοÜ. âν δà τÄ
καθεύδειν τοÌς νθρώπους ªλθεν αÎτοÜ å âχθρäς καÈ êσπειρεν
ιζάνια
26 ν µέσον τοÜ σίτου καÈ π¨λθεν. íτε δà âβλάστησεν å χόρτος καÈ
27 καρπäν âποίησεν τότε âφάνη καÈ τ
ιζάνια. προσελθόντες δà οÉ δοÜλοι
τοÜ οÊκοδεσπότου εÚπον αÎτÄ κύριε οÎχÈ καλäν σπέρµα êσπειρας âν τÄ
28 σÄ γρÄ πόθεν οÞν êχει τ
ιζάνια. å δà êφη αÎτοØς âχθρäς νθρωπος
τοÜτο âποίησεν οÉ δà δοÜλοι εÚπον αÎτÄ ϑέλεις οÞν πελθόντες συλλέξω-
29 µεν αÎτά. å δέ êφη οÖ µήποτε συλλέγοντες τ
ιζάνια âκριζώσητε µα
30 αÎτοØς τäν σØτον. φετε συναυξάνεσθαι µφότερα µέχρι τοÜ ϑερισµοÜ
v.16 υµων δε µακαριοι οι οφθαλµοι οτι λεπουσιν και τα ωτα υµων οτι ακουουσιν ακουει , .
v.17 αµην γαρ λεγω υµιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυµησαν ιδειν α λεπετε και ουκ ειδαν
,
ειδον , , και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν. v.18 υµεις ουν ακουσατε την παραβολην
του σπειραντος σπειροντος , , . v.22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον
ακουων και η µεριµνα του αιωνος τουτου , , και η απατη του πλουτου συµπνιγει τον λογον και
ακαρπος γινεται. v.23 ο δε επι την γην , , την , , καλην γην σπαρεις ουτος εστιν ο τον
λογον ακουων και συνιεις συνιων , , ος δη καρποφορει και ποιει ο µεν εκατον ο δε εξηκοντα ο
δε τριακοντα. v.24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωµοιωθη η ασιλεια των ουρανων
ανθρωπω σπειραντι , σπειροντι , καλον σπερµα εν τω αγρω αυτου. v.25 εν δε τω καθευδειν
τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν εσπειρεν , ,
ιζανια ανα µεσον του σιτου και
απηλθεν. v.27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερµα
εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει τα ,
ιζανια. v.28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο
εποιησεν οι δε δουλοι λεγουσιν ειπον , , αυτω ϑελεις ουν απελθοντες συλλεξοµεν συλλεξωµεν , ,
αυτα. v.29 ο δε ϕησιν εφη , , ου µηποτε συλλεγοντες τα
ιζανια εκριζωσητε αµα αυτοις τον σιτον.