Page 29 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 29
22 ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 11:28–12:15
µου καÈ οÎδεÈς âπιγινώσκει τäν υÉäν εÊ µ å πατήρ οÎδà τäν πατέρα τις
28 âπιγινώσκει εÊ µ å υÉäς καÈ Å âν ούληται å υÉäς ποκαλύψαι. δεÜτε
πρός µε πάντες οÉ κοπιÀντες καÈ πεφορτισµένοι κγ° ναπαύσω ͵ς.
29 ρατε τäν
υγόν µου âφ’ ͵ς καÈ µάθετε π’ âµοÜ íτι πρός εʵι καÈ
30 ταπεινäς τ¬ καρδίø καÈ εÍρήσετε νάπαυσιν ταØς ψυχαØς ͵Àν. å γρ
υγός µου χρηστäς καÈ τä ϕορτίον µου âλαφρόν âστιν.
12 âν âκείνú τÄ καιρÄ âπορεύθη å ÊησοÜς τοØς σάββασιν δι τÀν σπο-
ίµων οÉ δà µαθηταÈ αÎτοÜ âπείνασαν καÈ ¢ρξαντο τίλλειν στάχυας καÈ
2 âσθίειν. οÉ δà ϕαρισαØοι Êδόντες εÚπον αÎτÄ Êδού οÉ µαθηταί σου ποιοÜ-
3 σιν ç οÎκ êξεστιν ποιεØν âν σαββάτú. å δà εÚπεν αÎτοØς οÎκ νέγνωτε τί
4 âποίησεν δαβÈδ íτε âπείνασεν αÎτäς καÈ οÉ µετ’ αÎτοÜ. πÀς εÊσ¨λθεν
εÊς τäν οÚκον τοÜ ϑεοÜ καÈ τοÌς ρτους τ¨ς προθέσεως êφαγεν çυς οÎκ
âξäν ªν αÎτÄ ϕαγεØν οÎδà τοØς µετ’ αÎτοÜ εÊ µ τοØς ÉερεÜσιν µόνοις.
5 « οÎκ νέγνωτε âν τÄ νόµú íτι τοØς σάββασιν οÉ ÉερεØς âν τÄ ÉερÄ τä
6 σάββατον εβηλοÜσιν καÈ ναίτιοί εÊσιν. λέγω δà ͵Øν íτι τοÜ ÉεροÜ
7 µείζων âστιν Áδε. εÊ δà âγνώκειτε τί âστιν êλεον ϑέλω καÈ οÎ ϑυσίαν οÎκ
8 ν κατεδικάσατε τοÌς ναιτίους. κύριος γάρ âστιν καί τοÜ σαββάτου
9 å υÉäς τοÜ νθρώπου. καÈ µεταβς âκεØθεν ªλθεν εÊς τν συναγωγν
10 αÎτÀν. καÈ Êδού νθρωπος ªν τν χεØρα êχων ξηράν καÈ âπηρώτησαν
αÎτäν λέγοντες εÊ êξεστιν τοØς σάββασιν ϑεραπεύειν Ñνα κατηγορήσωσιν
11 αÎτοÜ. å δà εÚπεν αÎτοØς τίς êσται âξ ͵Àν νθρωπος çς éξει πρόβατον
éν καÈ âν âµπέσù τοÜτο τοØς σάββασιν εÊς όθυνον οÎχÈ κρατήσει αÎτä
12 καÈ âγερεØ. πόσú οÞν διαφέρει νθρωπος προβάτου ¹στε êξεστιν τοØς
13 σάββασιν καλÀς ποιεØν. τότε λέγει τÄ νθρώπú êκτεινον τν χεØρά σου
14 καÈ âξέτεινεν καÈ ποκατεστάθη Íγις ±ς λλη. οÉ δà ϕαρισαØοι συµ-
15 ούλιον êλαβον κατ’ αÎτοÜ âξελθόντες íπως αÎτäν πολέσωσιν. å δà
v.29 αρατε τον
υγον µου εφ υµας και µαθετε απ εµου οτι πραυς πραος , ειµι και ταπεινος
τη καρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταις ψυχαις υµων. 12 v.2 οι δε ϕαρισαιοι ιδοντες ειπαν
,
ειπον , , αυτω ιδου οι µαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω. v.3 ο δε ειπεν αυτοις
ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ , δαβιδ , οτε επεινασεν αυτος , , και οι µετ αυτου. v.4 πως
εισηλθεν εις τον οικον του ϑεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγον εφαγεν , , ο ους , ,
ουκ εξον ην αυτω ϕαγειν ουδε τοις µετ αυτου ει µη τοις ιερευσιν µονοις. v.6 λεγω δε υµιν οτι
του ιερου µειζον , µειζων , εστιν ωδε. v.7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεος ελεον , , ϑελω και
ου ϑυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους. v.8 κυριος γαρ εστιν και , του σαββατου ο υιος
του ανθρωπου. v.10 και ιδου ανθρωπος ην , , την , , χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον
λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν ϑεραπευσαι ϑεραπευειν , , ινα κατηγορησωσιν αυτου. v.13 τοτε
λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την , , χειρα , , σου την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη
αποκατεσταθη , , υγιης ως η αλλη. v.14 εξελθοντες οι , , δε οι ϕαρισαιοι συµβουλιον ελαβον
κατ αυτου εξελθοντες , , οπως αυτον απολεσωσιν. v.15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και
ηκολουθησαν αυτω [οχλοι] οχλοι , , πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας.
