Page 278 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 278
12:11–23 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 271
προ¨λθον ûύµην µίαν καÈ εÎθέως πέστη å γγελος π’ αÎτοÜ. καÈ 11
å πέτρος γενόµενος âν áαυτÄ εÚπεν νÜν οÚδα ληθÀς íτι âξαπέστειλεν
κύριος τäν γγελον αÎτοÜ καÈ âξείλετο µε âκ χειρäς ρ¼δου καÈ πάσης
τ¨ς προσδοκίας τοÜ λαοÜ τÀν Êουδαίων. συνιδών τε ªλθεν âπÈ τν οÊ- 12
κίαν µαρίας τ¨ς µητρäς Êωάννου τοÜ âπικαλουµένου µάρκου οÝ ªσαν
ÉκανοÈ συνηθροισµένοι καÈ προσευχόµενοι. κρούσαντος δà τοÜ πέτρου 13
τν ϑύραν τοÜ πυλÀνος προσ¨λθεν παιδίσκη ÍπακοÜσαι æνόµατι ûόδη.
καÈ âπιγνοÜσα τν ϕωνν τοÜ πέτρου πä τ¨ς χαρς οÎκ ¢νοιξεν τäν 14
πυλÀνα εÊσδραµοÜσα δà πήγγειλεν áστάναι τäν πέτρον πρä τοÜ πυλÀ-
νος. οÉ δà πρäς αÎτν εÚπον µαίνù δà διϊσχυρίζετο οÕτως êχειν οÉ δ’ 15
êλεγον å γγελός αÎτοÜ âστιν. å δà πέτρος âπέµενεν κρούων νοίξαν- 16
τες δà εÚδον αÎτäν καÈ âξέστησαν. κατασείσας δà αÎτοØς τ¬ χειρÈ σιγν 17
διηγήσατο αÎτοØς πÀς å κύριος αÎτäν âξήγαγεν âκ τ¨ς ϕυλακ¨ς εÚπέν
δà παγγείλατε Êακώβú καÈ τοØς δελφοØς ταÜτα καÈ âξελθ°ν âπορεύθη
εÊς éτερον τόπον. γενοµένης δà µέρας ªν τάραχος οÎκ æλίγος âν τοØς 18
στρατιώταις τί ρα å πέτρος âγένετο. ρ¼δης δà âπιζητήσας αÎτäν καÈ 19
µ εÍρ°ν νακρίνας τοÌς ϕύλακας âκέλευσεν παχθ¨ναι καÈ κατελθ°ν
πä τ¨ς Êουδαίας εÊς τν καισάρειαν διέτριβεν. ªν δà å ρώδης ϑυµο- 20
µαχÀν τυρίοις καÈ σιδωνίοις åµοθυµαδäν δà παρ¨σαν πρäς αÎτόν καÈ
πείσαντες λάστον τäν âπÈ τοÜ κοιτÀνος τοÜ ασιλέως τοÜντο εÊρήνην
δι τä τρέφεσθαι αÎτÀν τν χώραν πä τ¨ς ασιλικ¨ς. τακτ¬ δà µέρø 21
å ρ¼δης âνδυσάµενος âσθ¨τα ασιλικν καÈ καθίσας âπÈ τοÜ ήµατος
âδηµηγόρει πρäς αÎτούς. å δà 䨵ος âπεφώνει ϑεοÜ ϕων καÈ οÎκ 22
νθρώπου. παραχρ¨µα δà âπάταξεν αÎτäν γγελος κυρίου νθ Áν οÎκ 23
v.11 και ο πετρος γενοµενος , εν εαυτω γενοµενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν [ο]
κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο εξειλετο , , µε εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας
,
του λαου των ιουδαιων. v.12 συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της µαριας της µητρος ιωαννου
του επικαλουµενου µαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισµενοι και προσευχοµενοι. v.13 κρουσαντος
δε αυτου του , , πετρου , , την ϑυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοµατι
οδη. v.15 οι δε προς αυτην ειπαν ειπον , , µαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε , δ ,
ελεγον ο αγγελος αυτου , , εστιν αυτου . v.16 ο δε πετρος επεµενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν
ειδον , , αυτον και εξεστησαν. v.17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο [αυτοις]
αυτοις , , πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της ϕυλακης ειπεν τε δε , , απαγγειλατε ιακωβω και
τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον. v.19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και
µη ευρων ανακρινας τους ϕυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις την , ,
καισαρειαν διετριβεν. v.20 ην δε ο , , ηρωδης , , ϑυµοµαχων τυριοις και σιδωνιοις οµοθυµαδον
δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες λαστον τον επι του κοιτωνος του ασιλεως ητουντο ειρηνην δια
το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της ασιλικης. v.21 τακτη δε ηµερα ο ηρωδης ενδυσαµενος
εσθητα ασιλικην [και] και , , καθισας επι του ηµατος εδηµηγορει προς αυτους. v.22 ο δε
δηµος επεφωνει ϑεου , , ϕωνη ϑεου και ουκ ανθρωπου. v.23 παραχρηµα δε επαταξεν αυτον
αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την , , δοξαν τω ϑεω και γενοµενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν.
