Page 283 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 283

276                                   ΠΡΑΞΕΙΣ                                 14:3–16


                    διέτριψαν παρρησιαζόµενοι âπÈ τÄ κυρίú τÄ µαρτυροÜντι τÄ λόγú τ¨ς
                    χάριτος αÎτοÜ καÈ διδόντι σηµεØα καÈ τέρατα γίνεσθαι δι€ τÀν χειρÀν
                  4 αÎτÀν.      âσχίσθη δà τä πλ¨θος τ¨ς πόλεως καÈ οÉ µàν ªσαν σÌν τοØς

                  5 Êουδαίοις οÉ δà σÌν τοØς ‚ποστόλοις. ±ς δà âγένετο åρµ˜ τÀν âθνÀν τε
                    καÈ Êουδαίων σÌν τοØς Šρχουσιν αÎτÀν Íβρίσαι καÈ λιθοβολ¨σαι αÎτούς.
                  6 συνιδόντες κατέφυγον εÊς τ€ς πόλεις τ¨ς λυκαονίας λύστραν καÈ δέρ-
              7 , 8  ην καÈ τ˜ν περίχωρον. κ‚κεØ ªσαν εÎαγγελιζόµενοι. καί τις ‚ν˜ρ âν


                    λύστροις ‚δύνατος τοØς ποσÈν âκάθητο χωλäς âκ κοιλίας µητρäς αÎτοÜ
                 9 Íπάρχων çς οÎδέποτε περιπεπατήκει.                οÝτος ¢κουεν τοÜ παύλου λα-

                10 λοÜντος çς ‚τενίσας αÎτÄ καÈ Êδ°ν íτι πίστιν êχει τοÜ σωθ¨ναι. εÚπεν

                    µεγάλù τ¬ ϕων¬ ‚νάστηθι âπÈ τοÌς πόδας σου æρθός καÈ ¡λλετο καÈ
                11 περιεπάτει. οÑ δà îχλοι Êδόντες ç âποίησεν ç παÜλος âπ¨ραν τ˜ν ϕων˜ν

                    αÎτÀν λυκαονιστÈ λέγοντες οÉ ϑεοÈ åµοιωθέντες ‚νθρώποις κατέβησαν
                12 πρäς ™µς.        âκάλουν τε τäν µàν  αρναβν δία τäν δà παÜλον áρµ¨ν

                13 âπειδ˜ αÎτäς ªν å ™γούµενος τοÜ λόγου.                  í δέ ÉερεÌς τοÜ διäς τοÜ

                    îντος πρä τ¨ς πόλεως αÎτÀν ταύρους καÈ στέµµατα âπÈ τοÌς πυλÀνας
                14 âνέγκας σÌν τοØς îχλοις ¢θελεν ϑύειν.               ‚κούσαντες δà οÉ ‚πόστολοι

                     αρναβς καÈ παÜλος διαρρήξαντες τ€ ɵάτια αÎτÀν εÊσεπήδησαν εÊς
                15 τäν îχλον κράζοντες.          καÈ λέγοντες Šνδρες τί ταÜτα ποιεØτε καÈ ™µεØς

                    åµοιοπαθεØς âσµεν ͵Øν Šνθρωποι εÎαγγελιζόµενοι ͵ς ‚πä τούτων
                    τÀν µαταίων âπιστρέφειν âπÈ τäν ϑεäν τäν 
Àντα çς âποίησεν τäν οÎρα-
                16 νäν καÈ τ˜ν γ¨ν καÈ τ˜ν ϑάλασσαν καÈ πάντα τ€ âν αÎτοØς. çς âν ταØς
                    παρúχηµέναις γενεαØς εÒασεν πάντα τ€ êθνη πορεύεσθαι ταØς åδοØς αÎ-
                17 τÀν. καÈ τοι γε οÎκ ‚µάρτυρον áαυτäν ‚φ¨κεν ‚γαθοποιÀν οÎρανόθεν





                     v.3 ικανον µεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζοµενοι επι τω κυριω τω µαρτυρουντι [επι]  τω λογω
                    της χαριτος αυτου και     ,   διδοντι σηµεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων.  v.7 κακει

                    ησαν      ,  ,   ευαγγελιζοµενοι ησαν .  v.8 και τις ανηρ αδυνατος εν λυστροις αδυνατος      ,  ,   τοις ποσιν
                    εκαθητο χωλος εκ κοιλιας µητρος αυτου υπαρχων      ,  ,   ος ουδεποτε περιεπατησεν περιεπεπατηκει


                    περιπεπατηκει      ,  .  v.9 ουτος ηκουσεν     ,   ηκουεν     ,   του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και

                    ιδων οτι πιστιν      ,  ,   εχει πιστιν του σωθηναι.  v.10 ειπεν µεγαλη τη      ,  ,   ϕωνη αναστηθι επι τους
                    ποδας σου ορθως     ορθος     ,  ,   και ηλατο     ηλλετο      ,  ,   και περιεπατει.  v.11 οι τε     δε      ,  ,   οχλοι

                    ιδοντες ο εποιησεν ο      ,  ,   παυλος επηραν την ϕωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι ϑεοι οµοιωθεντες
                    ανθρωποις κατεβησαν προς ηµας.  v.12 εκαλουν τε τον µεν      ,  ,    αρναβαν δια τον δε παυλον ερµην
                    επειδη αυτος ην ο ηγουµενος του λογου.  v.13 ο τε     δε      ,  ,   ιερευς του διος του οντος προ της
                    πολεως αυτων      ,  ,   ταυρους και στεµµατα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν ϑυειν.
                    v.14 ακουσαντες δε οι αποστολοι  αρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιµατια αυτων εξεπηδησαν
                    εισεπηδησαν      ,  ,   εις τον οχλον κραζοντες.  v.15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ηµεις
                    οµοιοπαθεις εσµεν υµιν ανθρωποι ευαγγελιζοµενοι υµας απο τουτων των µαταιων επιστρεφειν επι
                    τον      ,  ,   ϑεον τον      ,  ,   
ωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την ϑαλασσαν και παντα τα εν
                    αυτοις.
   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288