Page 221 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 221
214 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 10:15–32
15 γινώσκοµαι Íπä τÀν âµÀν. καθ°ς γινώσκει µε å πατρ κγ° γινώσκω
16 τäν πατέρα καÈ τν ψυχήν µου τίθηµι Íπàρ τÀν προβάτων. καÈ λλα
πρόβατα êχω οÎκ êστιν âκ τ¨ς αÎλ¨ς ταύτης κκεØνα µε δεØ γαγεØν καÈ
17 τ¨ς ϕων¨ς µου κούσουσιν καÈ γενήσεται µία ποίµνη εÙς ποιµήν. δι
τοÜτό å πατρ µε γαπ íτι âγ° τίθηµι τν ψυχήν µου Ñνα πάλιν λάβω
18 αÎτήν. οÎδεÈς αÒρει αÎτν π’ âµοÜ λλ’ âγ° τίθηµι αÎτν π’ âµαυτοÜ
âξουσίαν êχω ϑεØναι αÎτήν καÈ âξουσίαν êχω πάλιν λαβεØν αÎτήν ταύτην
19 τν âντολν êλαβον παρ τοÜ πατρός µου. σχίσµα οÞν πάλιν âγένετο
20 âν τοØς Êουδαίοις δι τοÌς λόγους τούτους. êλεγον δà πολλοÈ âξ αÎτÀν
21 δαιµόνιον êχει καÈ µαίνεται τί αÎτοÜ κούετε. λλοι êλεγον ταÜτα τ
ûήµατα οÎκ êστιν δαιµονιζοµένου µ δαιµόνιον δύναται τυφλÀν æφθαλ-
22 µοÌς νοίγειν. âγένετο δà τ âγκαίνια âν τοØς Éεροσολύµοις καÈ χειµ°ν
23 ªν. καÈ περιεπάτει å ÊησοÜς âν τÄ ÉερÄ âν τ¬ στο τοÜ σολοµÀντος.
24 âκύκλωσαν οÞν αÎτäν οÉ ÊουδαØοι καÈ êλεγον αÎτÄ éως πότε τν ψυχν
25 µÀν αÒρεις εÊ σÌ εÚ å χριστός εÊπà µØν παρρησίø. πεκρίθη αÎτοØς å
ÊησοÜς εÚπον ͵Øν καÈ οÎ πιστεύετε τ êργα âγ° ποιÀ âν τÄ æνόµατι
26 τοÜ πατρός µου ταÜτα µαρτυρεØ περÈ âµοÜ. λλ’ ÍµεØς οÎ πιστεύετε οÎ
27 γρ âστà âκ τÀν προβάτων τÀν âµÀν καθ°ς εÚπον ͵Øν. τ πρόβατα τ
âµ τ¨ς ϕων¨ς µου κούει κγ° γινώσκω αÎτά καÈ κολουθοÜσίν µοι.
28 κγ°
ων αÊώνιον δίδωµι αÎτοØς καÈ οÎ µ πόλωνται εÊς τäν αÊÀνα
29 καÈ οÎχ ρπάσει τις αÎτ âκ τ¨ς χειρός µου. å πατήρ µου çς δέδωκέν
µοι µεØζών πάντων âστιν καÈ οÎδεÈς δύναται ρπάζειν âκ τ¨ς χειρäς τοÜ
30, 31 πατρός µου. âγ° καÈ å πατρ éν âσµεν. âβάστασαν οÞν πάλιν λίθους οÉ
32 ÊουδαØοι Ñνα λιθάσωσιν αÎτόν. πεκρίθη αÎτοØς å ÊησοÜς πολλ καλ
êργα êδειξα ͵Øν âκ τοÜ πατρός µου δι ποØον αÎτÀν êργον λιθάζετε µà.
33 πεκρίθησαν αÎτÄ οÉ ÊουδαØοι λέγοντες περÈ καλοÜ êργου οÎ λιθάζοµέν
v.16 και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα µε , δει µε αγαγειν και της
ϕωνης µου ακουσουσιν και γενησονται γενησεται , , µια ποιµνη εις ποιµην. v.17 δια τουτο µε
,
ο πατηρ µε , , αγαπα οτι εγω τιθηµι την ψυχην µου ινα παλιν λαβω αυτην. v.19 σχισµα ουν , ,
παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους. v.21 αλλοι ελεγον ταυτα τα ηµατα ουκ
εστιν δαιµονιζοµενου µη δαιµονιον δυναται τυφλων οφθαλµους ανοιξαι ανοιγειν , , . v.22 εγενετο
τοτε δε , , τα εγκαινια εν τοις , , ιεροσολυµοις και , , χειµων ην. v.23 και περιεπατει ο
ιησους εν τω ιερω εν τη στοα του , , σολοµωνος , σολοµωντος , . v.26 αλλα αλλ , , υµεις
ου πιστευετε οτι ου , , ουκ γαρ , , εστε εκ των προβατων των εµων καθως , , ειπον , ,
υµιν , , . v.27 τα προβατα τα εµα της ϕωνης µου ακουουσιν ακουει , , καγω γινωσκω αυτα
και ακολουθουσιν µοι. v.28 καγω
ωην , , αιωνιον , , διδωµι αυτοις
ωην αιωνιον και ου µη
απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος µου. v.29 ο πατηρ µου ο ος , ,
δεδωκεν µοι µειζων , , παντων µειζον εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος
µου , , . v.31 εβαστασαν ουν , , παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον. v.32 απεκριθη
αυτοις ο ιησους πολλα καλα , , εργα καλα εδειξα υµιν εκ του πατρος µου , , δια ποιον αυτων
εργον εµε λιθαζετε µε , , .
