Page 45 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 45

38                              ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ                             18:12–26


                    âξ αÎτÀν οÎχÈ ‚φεØς τ€ âννενήκονταεννέα âπÈ τ€ îρη πορευθεÈς 
ητεØ τä
                13 πλανώµενον.        καÈ â€ν γένηται εÍρεØν αÎτό ‚µ˜ν λέγω ͵Øν íτι χαίρει

                    âπ’ αÎτÄ µλλον « âπÈ τοØς âννενηκονταεννέα τοØς µ˜ πεπλανηµένοις.
                14 οÕτως οÎκ êστιν ϑέληµα êµπροσθεν τοÜ πατρäς ͵Àν τοÜ âν οÎρανοØς

                15 Ñνα ‚πόληται εÓς τÀν µικρÀν τούτων. â€ν δà µαρτήσù εÊς σà å ‚δελ-

                    ϕός σου Õπαγε καÈ êλεγξον αÎτäν µεταξÌ σοÜ καÈ αÎτοÜ µόνου âάν σου
                16 ‚κούσù âκέρδησας τäν ‚δελφόν σου.                  â€ν δà µ˜ ‚κούσù παράλαβε

                    µετ€ σοÜ êτι éνα « δύο Ñνα âπÈ στόµατος δύο µαρτύρων « τριÀν σταθ¬
                17 πν û¨µα. â€ν δà παρακούσù αÎτÀν εÊπà τ¬ âκκλησίø â€ν δà καÈ τ¨ς
                18 âκκλησίας παρακούσù êστω σοι ¹σπερ å âθνικäς καÈ å τελώνης. ‚µ˜ν

                    λέγω ͵Øν íσα â€ν δήσητε âπÈ τ¨ς γ¨ς êσται δεδεµένα âν τÄ οÎρανÄ καÈ
                19 íσα â€ν λύσητε âπÈ τ¨ς γ¨ς êσται λελυµένα âν τÄ οÎρανÄ. πάλιν λέγω

                    ͵Øν íτι â€ν δύο ͵Àν συµφωνήσωσιν âπÈ τ¨ς γ¨ς περÈ παντäς πράγ-
                    µατος οÝ â€ν αÊτήσωνται γενήσεται αÎτοØς παρ€ τοÜ πατρός µου τοÜ
                20 âν οÎρανοØς.       οÝ γάρ εÊσιν δύο « τρεØς συνηγµένοι εÊς τä âµäν îνοµα

                21 âκεØ εʵι âν µέσú αÎτÀν.          τότε προσελθ°ν αÎτÄ å πέτρος εÚπεν κύριε

                    ποσάκις µαρτήσει εÊς âµà å ‚δελφός µου καÈ ‚φήσω αÎτÄ éως áπτάκις.
                22 λέγει αÎτÄ å ÊησοÜς οÎ λέγω σοι éως áπτάκις ‚λλ’ éως áβδοµηκοντάκις

                23 áπτά.      δι€ τοÜτο ±µοιώθη ™  ασιλεία τÀν οÎρανÀν ‚νθρώπú  ασιλεØ
                24 çς šθέλησεν συνραι λόγον µετ€ τÀν δούλων αÎτοÜ.                      ‚ρξαµένου δà

                25 αÎτοÜ συναίρειν προσηνέχθη αÎτÄ εÙς æφειλέτης µυρίων ταλάντων. µ˜

                    êχοντος δà αÎτοÜ ‚ποδοÜναι âκέλευσεν αÎτäν å κύριος αÎτοÜ πραθ¨ναι
                    καÈ τ˜ν γυναØκα αÎτοÜ καÈ τ€ τέκνα καÈ πάντα íσα εÚχεν καÈ ‚ποδοθ¨-
                26 ναι. πεσ°ν οÞν å δοÜλος προσεκύνει αÎτÄ λέγων κύριε µακροθύµησον

                27 âπ’ âµοί καÈ πάντα σοι ‚ποδώσω. σπλαγχνισθεÈς δà å κύριος τοÜ δού-



                     v.12 τι υµιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφησει
                    αφεις      ,  ,   τα ενενηκοντα     ,   εννεα     ,   εννενηκονταεννεα     ,   επι τα ορη και     πορευθεις 
ητει το

                    πλανωµενον.   v.13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αµην λεγω υµιν οτι χαιρει επ αυτω µαλλον η επι
                    τοις ενενηκοντα     ,   εννεα     ,   εννενηκονταεννεα     ,   τοις µη πεπλανηµενοις.  v.14 ουτως ουκ εστιν
                    ϑεληµα εµπροσθεν του πατρος υµων του εν ουρανοις ινα αποληται εν     εις      ,  ,   των µικρων τουτων.
                    v.15 εαν δε αµαρτηση [εις εις      ,  ,   σε] σε      ,  ,   ο αδελφος σου υπαγε και      ,  ,   ελεγξον αυτον µεταξυ
                    σου και αυτου µονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου.  v.18 αµην λεγω υµιν οσα εαν


                    δησητε επι της γης εσται δεδεµενα εν τω      ,  ,   ουρανω και οσα εαν λυσητε επι της γης εσται λελυµενα
                    εν τω      ,  ,   ουρανω.  v.19 παλιν [αµην] αµην     λεγω υµιν οτι εαν δυο υµων      ,  ,   συµφωνησωσιν εξ
                    υµων επι της γης περι παντος πραγµατος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος µου

                    του εν ουρανοις.  v.21 τοτε προσελθων αυτω      ,  ,   ο πετρος ειπεν αυτω κυριε ποσακις αµαρτησει εις

                    εµε ο αδελφος µου και αφησω αυτω εως επτακις.  v.22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις

                    αλλα αλλ      ,  ,   εως εβδοµηκοντακις επτα.  v.25 µη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο
                    κυριος αυτου      ,  ,   πραθηναι και την γυναικα αυτου      ,  ,   και τα τεκνα και παντα οσα εχει ειχεν      ,  ,

                    και αποδοθηναι.   v.26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων κυριε      ,  ,   µακροθυµησον επ

                    εµοι και παντα σοι      ,  ,   αποδωσω σοι .
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50