Page 377 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 377
370 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 6:18–7:13
18 καÈ καθάρτου µ πτεσθε κγ° εÊσδέξοµαι ͵ς. καÈ êσοµαι ͵Øν
εÊς πατέρα καÈ ÍµεØς êσεσθέ µοι εÊς υÉοÌς καÈ ϑυγατέρας λέγει κύριος
παντοκράτωρ.
7 ταύτας οÞν êχοντες τς âπαγγελίας γαπητοί καθαρίσωµεν áαυτοÌς
πä παντäς µολυσµοÜ σαρκäς καÈ πνεύµατος âπιτελοÜντες γιωσύνην
2 âν ϕόβú ϑεοÜ. χωρήσατε µς οÎδένα δικήσαµεν οÎδένα âφθείραµεν
3 οÎδένα âπλεονεκτήσαµεν. οÎ πρäς κατάκρισιν λέγω προείρηκα γρ
4 íτι âν ταØς καρδίαις µÀν âστε εÊς τä συναποθανεØν καÈ συζ¨ν. πολλή
µοι παρρησία πρäς ͵ς πολλή µοι καύχησις Íπàρ ͵Àν πεπλήρωµαι
τ¬ παρακλήσει Íπερπερισσεύοµαι τ¬ χαρ âπÈ πάσù τ¬ ϑλίψει µÀν.
5 καÈ γρ âλθόντων µÀν εÊς µακεδονίαν οÎδεµίαν êσχηκεν νεσιν σρξ
6 µÀν λλ’ âν παντÈ ϑλιβόµενοι êξωθεν µάχαι êσωθεν ϕόβοι. λλ’ å
παρακαλÀν τοÌς ταπεινοÌς παρεκάλεσεν µς å ϑεäς âν τ¬ παρουσίø
7 τίτου. οÎ µόνον δà âν τ¬ παρουσίø αÎτοÜ λλ καÈ âν τ¬ παρακλήσει
παρεκλήθη âφ’ ͵Øν ναγγέλλων µØν τν ͵Àν âπιπόθησιν τäν ͵Àν
8 æδυρµόν τäν ͵Àν
¨λον Íπàρ âµοÜ ¹στε µε µλλον χαρ¨ναι. íτι εÊ
καÈ âλύπησα ͵ς âν τ¬ âπιστολ¬ οÎ µεταµέλοµαι εÊ καÈ µετεµελόµην
9 λέπω γρ íτι âπιστολ âκείνη εÊ καÈ πρäς ¹ραν âλύπησεν ͵ς. νÜν
χαίρω οÎχ íτι âλυπήθητε λλ’ íτι âλυπήθητε εÊς µετάνοιαν âλυπήθητε
10 γρ κατ ϑεόν Ñνα âν µηδενÈ
ηµιωθ¨τε âξ µÀν. γρ κατ ϑεäν λύπη
µετάνοιαν εÊς σωτηρίαν µεταµέλητον κατεργάζεται δà τοÜ κόσµου
11 λύπη ϑάνατον κατâργάζεται. Êδού γρ αÎτä τοÜτο τä κατ ϑεäν λυπη-
ϑ¨ναι ͵ς πόσην κατειργάσατο ͵Øν σπουδήν λλ πολογίαν λλ
γανάκτησιν λλ ϕόβον λλ âπιπόθησιν λλ
¨λον λ>λ âκδίκησιν
12 âν παντÈ συνεστήσατε áαυτοÌς γνοÌς εÚναι âν τÄ πράγµατι. ρα εÊ καÈ
êγραψα ͵Øν οÎχ εÑνεκεν τοÜ δικήσαντος οÎδà εÑνεκεν τοÜ δικηθέν-
τος λλ’ εÑνεκεν τοÜ ϕανερωθ¨ναι τν σπουδν ͵Àν τν Íπàρ µÀν
13 πρäς ͵ς âνώπιον τοÜ ϑεοÜ. δι τοÜτο παρακεκλήµεθα âπÈ τ¬ παρα-
7 v.3 ου , , προς κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ηµων εστε εις το
συναποθανειν και συζην. v.8 οτι ει και ελυπησα υµας εν τη επιστολη ου µεταµελοµαι ει και µετεµε-
λοµην λεπω [γαρ] γαρ , , οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υµας. v.10 η γαρ
κατα ϑεον λυπη µετανοιαν εις σωτηριαν αµεταµελητον εργαζεται κατεργαζεται , , η δε του κοσµου
λυπη ϑανατον κατεργαζεται. v.11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα ϑεον λυπηθηναι υµας , , ποσην
κατειργασατο υµιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα ϕοβον αλλα επιποθησιν αλλα
ηλον αλλα , αλλ , εκδικησιν εν , , παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν , , τω πραγµατι.
v.12 αρα ει και εγραψα υµιν ουχ ενεκεν εινεκεν , , του αδικησαντος ουδε ενεκεν εινεκεν , ,
του αδικηθεντος αλλ ενεκεν εινεκεν , , του ϕανερωθηναι την σπουδην ηµων υµων , , την υπερ
υµων ηµων , , προς υµας ενωπιον του ϑεου. v.13 δια τουτο παρακεκληµεθα επι δε , τη πα-
ακλησει ηµων υµων , , περισσοτερως δε , µαλλον εχαρηµεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται
το πνευµα αυτου απο παντων υµων.
