Page 375 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 375
368 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 4:18–5:18
λεπόµενα τ γρ λεπόµενα πρόσκαιρα τ δà µ λεπόµενα αÊώνια.
5 οÒδαµεν γρ íτι âν âπίγειος µÀν οÊκία τοÜ σκήνους καταλυθ¬
οÊκοδοµν âκ ϑεοÜ êχοµεν οÊκίαν χειροποίητον αÊώνιον âν τοØς οÎρα-
2 νοØς. καÈ γρ âν τούτú στενάζοµεν τä οÊκητήριον µÀν τä âξ οÎρανοÜ
3 âπενδύσασθαι âπιποθοÜντες. εÒγε καÈ âνδυσάµενοι οÎ γυµνοÈ εÍρεθη-
4 σόµεθα. καÈ γρ οÉ îντες âν τÄ σκήνει στενάζοµεν αρούµενοι âπειδή
οÎ ϑέλοµεν âκδύσασθαι λλ’ âπενδύσασθαι Ñνα καταποθ¬ τä ϑνητäν Íπä
5 τ¨ς
ω¨ς. å δà κατεργασάµενος µς εÊς αÎτä τοÜτο ϑεός å καÈ δοÌς
6 µØν τäν ρραβÀνα τοÜ πνεύµατος. ϑαρροÜντες οÞν πάντοτε καÈ εÊ-
7 δότες íτι âνδηµοÜντες âν τÄ σώµατι âκδηµοܵεν πä τοÜ κυρίου. δι
8 πίστεως γρ περιπατοܵεν οÎ δι εÒδους. ϑαρροܵεν δà καÈ εÎδοκοÜ-
µεν µλλον âκδ絨σαι âκ τοÜ σώµατος καÈ âνδ絨σαι πρäς τäν κύριον.
9 διä καÈ ϕιλοτιµούµεθα εÒτε âνδηµοÜντες εÒτε âκδηµοÜντες εÎάρεστοι
10 αÎτÄ εÚναι. τοÌς γρ πάντας µς ϕανερωθ¨ναι δεØ êµπροσθεν τοÜ
ήµατος τοÜ χριστοÜ Ñνα κοµίσηται éκαστος τ δι τοÜ σώµατος πρäς
11 êπραξεν εÒτε γαθäν εÒτε κακόν. εÊδότες οÞν τäν ϕόβον τοÜ κυρίου
νθρώπους πείθοµεν ϑεÄ δà πεφανερώµεθα âλπίζω δà καÈ âν ταØς συ-
12 νειδήσεσιν ͵Àν πεφανερÀσθαι. οÎ γρ πάλιν áαυτοÌς συνιστάνοµεν
͵Øν λλ φορµν διδόντες ͵Øν καυχήµατος Íπàρ µÀν Ñνα êχητε
13 πρäς τοÌς âν προσώπú καυχωµένους καÈ οÎ καρδίø. εÒτε γρ âξέστη-
14 µεν ϑεÄ εÒτε σωφρονοܵεν ͵Øν. γρ γάπη τοÜ χριστοÜ συνέχει
µς κρίναντας τοÜτο íτι εÊ εÙς Íπàρ πάντων πέθανεν ρα οÉ πάντες
15 πέθανον. καÈ Íπàρ πάντων πέθανεν Ñνα οÉ
Àντες µηκέτι áαυτοØς
16
Àσιν λλ τÄ Íπàρ αÎτÀν ποθανόντι καÈ âγερθέντι. ¹στε µεØς πä
τοÜ νÜν οÎδένα οÒδαµεν κατ σάρκα εÊ δà καÈ âγνώκαµεν κατ σάρκα
17 χριστόν λλ νÜν οÎκέτι γινώσκοµεν. ¹στε εÒ τις âν χριστÄ καιν κτίσις
18 τ ρχαØα παρ¨λθεν Êδού γέγονεν καινά τ πάντα. τ δà πάντα âκ
5 v.3 ει γε ειγε , , και εκδυσαµενοι ενδυσαµενοι , , ου γυµνοι ευρεθησοµεθα. v.4 και
γαρ οι οντες εν τω σκηνει στεναζοµεν αρουµενοι εφ , , ω , , επειδη ου ϑελοµεν εκδυσασθαι αλλ
επενδυσασθαι ινα καταποθη το ϑνητον υπο της
ωης. v.5 ο δε κατεργασαµενος ηµας εις αυτο τουτο
ϑεος ο και , , δους ηµιν τον αρραβωνα του πνευµατος. v.10 τους γαρ παντας ηµας ϕανερωθηναι
δει εµπροσθεν του ηµατος του χριστου ινα κοµισηται εκαστος τα δια του σωµατος προς α επραξεν
ειτε αγαθον ειτε ϕαυλον κακον , , . v.12 ου γαρ , , παλιν εαυτους συνιστανοµεν υµιν αλλα
αφορµην διδοντες υµιν καυχηµατος υπερ ηµων ινα εχητε προς τους εν προσωπω καυχωµενους και µη
εν ου , , καρδια. v.14 η γαρ αγαπη του χριστου συνεχει ηµας κριναντας τουτο οτι [ει] ει ,
εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανον. v.16 ωστε ηµεις απο του νυν ουδενα οιδαµεν
κατα σαρκα ει δε , , και εγνωκαµεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκοµεν. v.17 ωστε
ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαια παρηλθεν ιδου γεγονεν καινα τα , , παντα , , . v.18 τα
δε παντα εκ του ϑεου του καταλλαξαντος ηµας εαυτω δια ιησου , , χριστου και δοντος ηµιν την
διακονιαν της καταλλαγης.