Page 372 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 372
2:3–3:4 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ∆ΕΥΤΕΡΑ 365
Áν êδει µε χαίρειν πεποιθ°ς âπÈ πάντας ͵ς íτι âµ χαρ πάντων
͵Àν âστιν. âκ γρ πολλ¨ς ϑλίψεως καÈ συνοχ¨ς καρδίας êγραψα ͵Øν 4
δι πολλÀν δακρύων οÎχ Ñνα λυπηθ¨τε λλ τν γάπην Ñνα γνÀτε £ν
êχω περισσοτέρως εÊς ͵ς. εÊ δέ τις λελύπηκεν οÎκ âµà λελύπηκεν 5
λ>λ πä µέρους Ñνα µ âπιβαρÀ πάντας ͵ς. Éκανäν τÄ τοιούτú 6
âπιτιµία αÕτη Íπä τÀν πλειόνων. ¹στε τοÎναντίον µλλον ͵ς 7
χαρίσασθαι καÈ παρακαλέσαι µήπως τ¬ περισσοτέρø λύπù καταποθ¬ å
τοιοÜτος. διä παρακαλÀ ͵ς κυρÀσαι εÊς αÎτäν γάπην. εÊς τοÜτο 8, 9
γρ καÈ êγραψα Ñνα γνÀ τν δοκιµν ͵Àν εÊ εÊς πάντα Íπήκοοί âστε.
Å δέ τι χαρίζεσθε καÈ âγ° καÈ γρ âγώ εÒ τι κεχάρισµαι Å κεχάρισµαι 10
δι’ Íµς âν προσώπú χριστοÜ. Ñνα µ πλεονεκτηθÀµεν Íπä τοÜ σαταν 11
οÎ γρ αÎτοÜ τ νοήµατα γνοοܵεν. âλθ°ν δà εÊς τν τρúάδα εÊς 12
τä εÎαγγέλιον τοÜ χριστοÜ καÈ ϑύρας µοι νεúγµένης âν κυρίú. οÎκ 13
êσχηκα νεσιν τÄ πνεύµατί µου τÄ µ εÍρεØν µε τίτον τäν δελφόν µου
λλ ποταξάµενος αÎτοØς âξ¨λθον εÊς µακεδονίαν. τÄ δà ϑεÄ χάρις 14
τÄ πάντοτε ϑριαµβεύοντι µς âν τÄ χριστÄ καÈ τν æσµν τ¨ς γνώσεως
αÎτοÜ ϕανεροÜντι δι’ µÀν âν παντÈ τόπú. íτι χριστοÜ εÎωδία âσµàν τÄ 15
ϑεÄ âν τοØς σúζοµένοις καÈ âν τοØς πολλυµένοις. οÙς µàν æσµ ϑανάτου 16
εÊς ϑάνατον οÙς δà æσµ
ω¨ς εÊς
ωήν καÈ πρäς ταÜτα τίς Éκανός. οÎ 17
γάρ âσµεν ±ς οÉ πολλοÈ καπηλεύοντες τäν λόγον τοÜ ϑεοÜ λλ’ ±ς âξ
εÊλικρινείας λλ’ ±ς âκ ϑεοÜ κατενώπιον τοÜ ϑεοÜ âν χριστÄ λαλοܵεν.
ρχόµεθα πάλιν áαυτοÌς συνιστάνειν εÒ µ χρ¤ζοµεν ¹ς τινες συ- 3
στατικÀν âπιστολÀν πρäς ͵ς « âξ ͵Àν συστατικÀν. âπιστολ 2
µÀν ͵εØς âστε âγγεγραµµένη âν ταØς καρδίαις µÀν γινωσκοµένη καÈ
ναγινωσκοµένη Íπä πάντων νθρώπων. ϕανερούµενοι íτι âστà âπι- 3
στολ χριστοÜ διακονηθεØσα Íφ’ µÀν âγγεγραµµένη οÎ µέλανι λλ
πνεύµατι ϑεοÜ
Àντος οÎκ âν πλαξÈν λιθίναις λλ’ âν πλαξÈν καρδίας
σαρκίναις. πεποίθησιν δà τοιαύτην êχοµεν δι τοÜ χριστοÜ πρäς τäν 4
v.3 και εγραψα υµιν , , τουτο αυτο ινα µη ελθων λυπην σχω εχω , , αφ ων εδει µε χαιρειν
πεποιθως επι παντας υµας οτι η εµη χαρα παντων υµων εστιν. v.5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εµε
λελυπηκεν αλλα , αλλ , απο µερους ινα µη επιβαρω παντας υµας. v.7 ωστε τουναντιον µαλλον
υµας χαρισασθαι και παρακαλεσαι µη πως µηπως , , τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος.
v.10 ω δε τι χαριζεσθε καγω και , , εγω , , και γαρ εγω ο κεχαρισµαι ει τι κεχαρισµαι , ,
ω , , κεχαρισµαι δι υµας εν προσωπω χριστου. v.16 οις µεν οσµη εκ ϑανατου εις ϑανατον οις
δε οσµη εκ
ωης εις
ωην και προς ταυτα τις ικανος. v.17 ου γαρ εσµεν ως οι λοιποι πολλοι , ,
καπηλευοντες τον λογον του ϑεου αλλ ως εξ ειλικρινειας αλλ ως εκ ϑεου κατεναντι κατενωπιον , ,
του , , ϑεου εν χριστω λαλουµεν. 3 v.1 αρχοµεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η , ει , µη
χρηζοµεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υµας η εξ υµων συστατικων , , . v.3 ϕανερουµενοι
οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ηµων εγγεγραµµενη ου µελανι αλλα πνευµατι ϑεου
ωντος
ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις , καρδιας , σαρκιναις.
