Page 167 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

160 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 15:15–29

15 τäς ¢ρξατο ÍστερεØσθαι. καÈ πορευθεÈς âκολλήθη áνÈ τÀν πολιτÀν τ¨ς
χώρας âκείνης καÈ êπεµψεν αÎτäν εÊς τοÌς ‚γροÌς αÎτοÜ όσκειν χοί-
16 ους. καÈ âπεθύµει γεµίσαι τ˜ν κοιλίαν αÍτοÜ ‚πä τÀν κερατίων Áν

17 ¢σθιον οÉ χοØροι καÈ οÎδεÈς âδίδου αÎτÄ. εÊς áαυτäν δà âλθ°ν εÚπεν

πόσοι µίσθιοι τοÜ πατρός µου περισσεύουσιν Šρτων âγ° δà λιµÄ ‚πόλ-
18 λυµαι. ‚ναστ€ς πορεύσοµαι πρäς τäν πατέρα µου καÈ âρÀ αÎτÄ πάτερ
19 ¡µαρτον εÊς τäν οÎρανäν καÈ âνώπιόν σου. καÈ οÎκέτι εÊµÈ Šξιος κλη-

20 ϑ¨ναι υÉός σου ποίησόν µε ±ς éνα τÀν µισθίων σου. καÈ ‚ναστ€ς ªλθεν

πρäς τäν πατέρα áαυτοÜ êτι δà αÎτοÜ µακρ€ν ‚πέχοντος εÚδεν αÎτäν å
πατ˜ρ αÎτοÜ καÈ âσπλαγχνίσθη καÈ δραµ°ν âπέπεσεν âπÈ τäν τράχηλον
21 αÎτοÜ καÈ κατεφίλησεν αÎτόν. εÚπεν δà αÎτÄ å υÉäς πάτερ ¡µαρτον εÊς

τäν οÎρανäν καÈ âνώπιόν σου καÈ οÎκέτι εÊµÈ Šξιος κληθ¨ναι υÉός σου.
22 εÚπεν δà å πατ˜ρ πρäς τοÌς δούλους αÎτοÜ âξενέγκατε τ˜ν στολ˜ν τ˜ν

πρώτην καÈ âνδύσατε αÎτόν καÈ δότε δακτύλιον εÊς τ˜ν χεØρα αÎτοÜ καÈ
23 Íποδήµατα εÊς τοÌς πόδας. καÈ âνέγκαντες τäν µόσχον τäν σιτευτόν

24 ϑύσατε καÈ ϕαγόντες εÎφρανθÀµεν. íτι οÝτος å υÉός µου νεκρäς ªν

καÈ ‚νέζησεν καÈ ‚πολωλ°ς ªν καÈ εÍρέθη καÈ ¢ρξαντο εÎφραίνεσθαι.
25 ªν δà å υÉäς αÎτοÜ å πρεσβύτερος âν ‚γρÄ καÈ ±ς âρχόµενος ¢γγισεν τ¬
26 οÊκίø ¢κουσεν συµφωνίας καÈ χορÀν. καÈ προσκαλεσάµενος éνα τÀν

27 παίδων αÎτοÜ âπυνθάνετο τί εÒη ταÜτα. å δà εÚπεν αÎτÄ íτι å ‚δελφός
σου ¡κει καÈ êθυσεν å πατήρ σου τäν µόσχον τäν σιτευτόν íτι Íγιαίνοντα
28 αÎτäν ‚πέλαβεν. ²ργίσθη δà καÈ οÎκ ¢θελεν εÊσελθεØν å οÞν πατ˜ρ αÎ-

29 τοÜ âξελθ°ν παρεκάλει αÎτόν. å δà ‚ποκριθεÈς εÚπεν τÄ πατρÈ Êδού

τοσαÜτα êτη δουλεύω σοι καÈ οÎδέποτε âντολήν σου παρ¨λθον καÈ âµοÈ
30 οÎδέποτε êδωκας êριφον Ñνα µετ€ τÀν ϕίλων µου εÎφρανθÀ. íτε δà å

v.16 και επεθυµει χορτασθηναι εκ γεµισαι , την , κοιλιαν , αυτου , απο , των
κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω. v.17 εις εαυτον δε ελθων εφη ειπεν , , ,
,
,
,

,
ποσοι µισθιοι του πατρος µου περισσευονται περισσευουσιν , , αρτων εγω δε λιµω ωδε απολλυµαι.
v.19 και , , ουκετι ειµι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον µε ως ενα των µισθιων σου. v.20 και

αναστας ηλθεν προς τον πατερα αυτου εαυτου , , ετι δε αυτου µακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο
πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραµων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον.
v.21 ειπεν δε αυτω , , ο υιος αυτω πατερ ηµαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου και , , ουκετι
ειµι αξιος κληθηναι υιος σου. v.22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε

την , , στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηµατα
εις τους ποδας. v.23 και ϕερετε ενεγκαντες , , τον µοσχον τον σιτευτον ϑυσατε και ϕαγοντες
ευφρανθωµεν. v.24 οτι ουτος ο υιος µου νεκρος ην και ανεζησεν και , , απολωλως , , ην
απολωλως και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι. v.26 και προσκαλεσαµενος ενα των παιδων
αυτου επυνθανετο τι αν ειη ταυτα. v.28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε ουν , ,
πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον. v.29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα
ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εµοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα µετα των
ϕιλων µου ευφρανθω.