Page 162 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 162
13:9–24 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 155
κόπριαν. κν µàν ποιήσù καρπäν εÊ δà µήγε εÊς τä µέλλον âκκόψεις 9
αÎτήν. ªν δà διδάσκων âν µι τÀν συναγωγÀν âν τοØς σάββασιν. καÈ 10, 11
Êδού γυν ªν πνεܵα êχουσα σθενείας êτη δέκα καÈ æκτ° καÈ ªν συγ-
κύπτουσα καÈ µ δυναµένη νακύψαι εÊς τä παντελές. Êδ°ν δà αÎτν å 12
ÊησοÜς προσεφώνησεν καÈ εÚπεν αÎτ¬ γύναι πολέλυσαι τ¨ς σθενείας
σου. καÈ âπέθηκεν αÎτ¬ τς χεØρας καÈ παραχρ¨µα νωρθώθη καÈ 13
âδόξαζεν τäν ϑεόν. ποκριθεÈς δà å ρχισυνάγωγος γανακτÀν íτι τÄ 14
σαββάτú âθεράπευσεν å ÊησοÜς êλεγεν τÄ îχλú ãξ µέραι εÊσÈν âν αÙς δεØ
âργάζεσθαι âν ταύταις οÞν âρχόµενοι ϑεραπεύεσθε καÈ µ τ¬ µέρø τοÜ
σαββάτου. πεκρίθη οÞν αÎτÄ å κύριος καÈ εÚπεν Íποκριτά éκαστος 15
͵Àν τÄ σαββάτú οÎ λύει τäν οÜν αÎτοÜ « τäν îνον πä τ¨ς ϕάτνης
καÈ παγαγ°ν ποτίζει. ταύτην δà ϑυγατέρα βραµ οÞσαν £ν êδησεν å 16
σατανς Êδού δέκα καÈ æκτ° êτη οÎκ êδει λυθ¨ναι πä τοÜ δεσµοÜ τού-
του τ¬ µέρø τοÜ σαββάτου. καÈ ταÜτα λέγοντος αÎτοÜ κατùσχύνοντο 17
πάντες οÉ ντικείµενοι αÎτÄ καÈ πς å îχλος êχαιρεν âπÈ πσιν τοØς
âνδόξοις τοØς γινοµένοις Íπ’ αÎτοÜ. êλεγεν δà τίνι åµοία âστÈν ασι- 18
λεία τοÜ ϑεοÜ καÈ τίνι åµοιώσω αÎτήν. åµοία âστÈν κόκκú σινάπεως çν 19
λαβ°ν νθρωπος êβαλεν εÊς κ¨πον áαυτοÜ καÈ ηÖξησεν καÈ âγένετο εÊς
δένδρον µέγα καÈ τ πετειν τοÜ οÎρανοÜ κατεσκήνωσεν âν τοØς κλάδοις
αÎτοÜ. καÈ πάλιν εÚπεν τίνι åµοιώσω τν ασιλείαν τοÜ ϑεοÜ. åµοία 20 , 21
âστÈν
ύµù £ν λαβοÜσα γυν âνέκρυψεν εÊς λεύρου σάτα τρία éως οÝ
âζυµώθη íλον. καÈ διεπορεύετο κατ πόλεις καÈ κώµας διδάσκων καÈ 22
πορείαν ποιούµενος εÊς Êερουσαλήµ. εÚπεν δέ τις αÎτÄ κύριε εÊ æλίγοι 23
οÉ σúζόµενοι å δà εÚπεν πρäς αÎτούς. γωνίζεσθε εÊσελθεØν δι τ¨ς 24
στεν¨ς πύλης íτι πολλοί λέγω ͵Øν
ητήσουσιν εÊσελθεØν καÈ οÎκ Êσχύ-
σουσιν. φ’ οÝ ν âγερθ¬ å οÊκοδεσπότης καÈ ποκλείσù τν ϑύραν 25
v.9 καν µεν ποιηση καρπον ει , δε , µηγε , εις το µελλον ει δε µη γε εκκοψεις αυτην.
v.11 και ιδου γυνη ην , , πνευµα εχουσα ασθενειας ετη δεκαοκτω δεκα , , και , , οκτω , ,
,
,
,
και ην συγκυπτουσα και µη δυναµενη ανακυψαι εις το παντελες. v.14 αποκριθεις δε ο αρχισυ-
ναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ηµεραι εισιν εν αις
δει εργαζεσθαι εν αυταις ταυταις , , ουν ερχοµενοι ϑεραπευεσθε και µη τη ηµερα του σαββατου.
v.15 απεκριθη δε ουν , , αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται , υποκριτα , εκαστος υµων τω
σαββατω ου λυει τον ουν αυτου η τον ονον απο της ϕατνης και απαγαγων ποτιζει. v.18 ελεγεν ουν
δε , , τινι οµοια εστιν η ασιλεια του ϑεου και τινι οµοιωσω αυτην. v.19 οµοια εστιν κοκκω σινα-
πεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον µεγα , , και
τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου. v.20 και , , παλιν ειπεν τινι οµοιωσω
την ασιλειαν του ϑεου. v.21 οµοια εστιν
υµη ην λαβουσα γυνη áνεκρυψεν^ ενεκρυψεν , , εις
αλευρου σατα τρια εως ου εζυµωθη ολον. v.22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωµας διδασκων και
πορειαν ποιουµενος εις ιεροσολυµα ιερουσαληµ , , . v.24 αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενης
ϑυρας πυλης , , οτι πολλοι λεγω υµιν
ητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν.
