Page 115 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 115

108                              ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ                              14:60–72


                60 αÎτÀν. καÈ ‚ναστ€ς å ‚ρχιερεÌς εÊς τä µέσον âπηρώτησεν τäν ÊησοÜν

                61 λέγων οÎκ ‚ποκρίνù οÎδέν τί οÝτοί σου καταµαρτυροÜσιν. å δà âσιώπα

                    καÈ οÎδέν ‚πεκρίνατο πάλιν å ‚ρχιερεÌς âπηρώτα αÎτäν καÈ λέγει αÎτÄ
                62 σÌ εÚ å χριστäς å υÉäς τοÜ εÎλογητοÜ. å δà ÊησοÜς εÚπεν âγώ εʵι καÈ

                    îψεσθε τäν υÉäν τοÜ ‚νθρώπου καθήµενον âκ δεξιÀν τ¨ς δυνάµεως καÈ
                63 âρχόµενον µετ€ τÀν νεφελÀν τοÜ οÎρανοÜ. å δà ‚ρχιερεÌς διαρρήξας
                64 τοÌς χιτÀνας αÎτοÜ λέγει τί êτι χρείαν êχοµεν µαρτύρων.                     šκούσατε

                    τ¨ς  λασφηµίας τί ÍµØν ϕαίνεται οÉ δà πάντες κατέκριναν αÎτäν εÚναι
                65 êνοχον ϑανάτου.         καÈ ¢ρξαντό τινες âµπτύειν αÎτÄ καÈ περικαλύπτειν

                    τä πρόσωπον αÎτοÜ καÈ κολαφίζειν αÎτäν καÈ λέγειν αÎτÄ προφήτευσον
                66 καÈ οÉ Íπηρέται ûαπίσµασιν αÎτäν êβαλλον.                 καÈ îντος τοÜ πέτρου âν

                67 τ¬ αÎλ¬ κάτω êρχεται µία τÀν παιδισκÀν τοÜ ‚ρχιερέως.                     καÈ ÊδοÜσα

                    τäν πέτρον ϑερµαινόµενον âµβλέψασα αÎτÄ λέγει καÈ σÌ µετ€ τοÜ να-
                68 
αρηνοÜ ÊησοÜ ªσθα.           å δà šρνήσατο λέγων οÎκ οÚδα οÎδέ âπίσταµαι

                    τί σÌ λέγεις καÈ âξ¨λθεν êξω εÊς τä προαύλιον καÈ ‚λέκτωρ âφώνησεν.
                69 καÈ ™ παιδίσκη ÊδοÜσα αÎτäν πάλιν ¢ρξατο λέγειν τοØς παρεστηκόσιν

                70 íτι οÝτος âξ αÎτÀν âστιν.          å δà πάλιν šρνεØτο καÈ µετ€ µικρäν πάλιν

                    οÉ παρεστÀτες êλεγον τÄ πέτρú ‚ληθÀς âξ αÎτÀν εÚ καÈ γ€ρ γαλιλαØος
                71 εÚ καÈ ™ λαλιά σου åµοιάζει.           å δà ¢ρξατο ‚ναθεµατίζειν καÈ æµνύειν

                72 íτι οÎκ οÚδα τäν Šνθρωπον τοÜτον çν λέγετε. καÈ âκ δευτέρου ‚λέκτωρ

                    âφώνησεν καÈ ‚νεµνήσθη å πέτρος τοÜ ûήµατος οÞ εÚπεν αÎτÄ å ÊησοÜς
                    íτι πρÈν ‚λέκτορα ϕων¨σαι δÈς ‚παρνήσù µε τρίς καÈ âπιβαλ°ν êκλαιεν.

               15       καÈ εÎθàως âπÈ τä πρωñ συµβούλιον ποιήσαντες οÉ ‚ρχιερεØς µετ€


                     v.60 και αναστας ο αρχιερευς εις το     µεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι
                    ουτοι σου καταµαρτυρουσιν.  v.61 ο δε εσιωπα και ουκ     ουδεν      ,  ,   απεκρινατο ουδεν     παλιν ο
                                                     ,
                    αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου.  v.62 ο δε ιησους
                    ειπεν εγω ειµι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθηµενον     ,   εκ δεξιων καθηµενον     ,   της δυναµεως
                    και ερχοµενον µετα των νεφελων του ουρανου.  v.64 ηκουσατε της  λασφηµιας τι υµιν ϕαινεται οι δε
                    παντες κατεκριναν αυτον ειναι      ,  ,   ενοχον ειναι ϑανατου.  v.65 και ηρξαντο τινες εµπτυειν αυτω
                    και περικαλυπτειν αυτου το προσωπον αυτου      ,  ,   και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευ-

                    σον και οι υπηρεται  απισµασιν αυτον ελαβον εβαλλον      ,  ,   .  v.66 και οντος του πετρου κατω εν

                    τη αυλη κατω      ,  ,   ερχεται µια των παιδισκων του αρχιερεως.  v.67 και ιδουσα τον πετρον ϑερµαι-


                    νοµενον εµβλεψασα αυτω λεγει και συ µετα του ναζαρηνου ιησου      ,  ,   ησθα του ιησου .  v.68 ο δε
                    ηρνησατο λεγων ουτε ουκ      ,  ,   οιδα ουτε ουδε      ,  ,   επισταµαι τι      ,  ,   συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω


                    εις το προαυλιον [και και      ,  ,   αλεκτωρ εφωνησεν] εφωνησεν      ,  ,   .  v.69 και η παιδισκη ιδουσα



                    αυτον παλιν      ,  ,   ηρξατο παλιν λεγειν τοις παρεστωσιν παρεστηκοσιν      ,  ,   οτι ουτος εξ αυτων εστιν.


                    v.70 ο δε παλιν ηρνειτο και µετα µικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και


                    γαρ γαλιλαιος ει και      ,  ,   η      ,  ,   λαλια      ,  ,   σου      ,  ,   οµοιαζει      ,  ,   .  v.71 ο δε ηρξατο αναθεµα-
                    τιζειν και οµνυναι     ,   οµνυειν     ,   οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε.  v.72 και ευθυς εκ
                    δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεµνησθη ο πετρος το     ,   του     ,    ηµα     ,    ηµατος     ,   ως ο     ου     ,

                    ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα ϕωνησαι δις απαρνηση      ,  ,   µε      ,  ,   τρις µε απαρνηση και

                    επιβαλων εκλαιεν.  15
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120