Page 83 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 83

76                               ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ                               4:25–39


                    âν Å µέτρú µετρεØτε µετρηθήσεται ͵Øν καÈ προστεθήσεται ͵Øν τοØς
                25 ‚κούουσιν. çς γ€ρ ‹ν êχù δοθήσεται αÎτÄ καÈ çς οÎκ êχει καÈ ç êχει

                26 ‚ρθήσεται ‚π’ αÎτοÜ. καÈ êλεγεν οÕτως âστÈν ™  ασιλεία τοÜ ϑεοÜ ±ς

                27 âάν Šνθρωπος  άλù τäν σπόρον âπÈ τ¨ς γ¨ς. καÈ καθεύδù καÈ âγείρηται

                    νύκτα καÈ ™µέραν καÈ å σπόρος  λαστάνù καÈ µηκύνηται ±ς οÎκ οÚδεν
                28 αÎτός. αÎτοµάτη γ€ρ ™ γ¨ καρποφορεØ πρÀτον χόρτον εÚτα στάχυν εÚτα

                29 πλήρη σØτον âν τÄ στάχυϊ. íταν δà παραδÄ å καρπός εÎθέως ‚ποστέλλει

                30 τä δρέπανον íτι παρέστηκεν å ϑερισµός. καÈ êλεγεν τίνι åµοιώσωµεν τ˜ν

                31  ασιλείαν τοÜ ϑεοÜ « âν ποÈα παραβολ¬ παραβάλωµεν αÎτ˜ν. ±ς κόκκú

                    σινάπεως çς íταν σπαρ¬ âπÈ τ¨ς γ¨ς µικρότερος πάντων τÀν σπερµάτων
                32 âστÈν τÀν âπÈ τ¨ς γ¨ς.         καÈ íταν σπαρ¬ ‚ναβαίνει καÈ γίνεται πάντων

                    τÀν λαχάνων µείζων καÈ ποιεØ κλάδους µεγάλους ¹στε δύνασθαι Íπä
                33 τ˜ν σκι€ν αÎτοÜ τ€ πετειν€ τοÜ οÎρανοÜ κατασκηνοÜν. καÈ τοιαύταις

                    παραβολαØς πολλαØς âλάλει αÎτοØς τäν λόγον καθ°ς šδύναντο ‚κούειν.
                34 χωρÈς δà παραβολ¨ς οÎκ âλάλει αÎτοØς κατ’ Êδίαν δà τοØς µαθηταØς αÎτοÜ

                35 âπέλυεν πάντα. καÈ λέγει αÎτοØς âν âκείνù τ¬ ™µέρø æψίας γενοµένης
                36 διέλθωµεν εÊς τä πέραν. καÈ ‚φέντες τäν îχλον παραλαµβάνουσιν αÎτäν

                37 ±ς ªν âν τÄ πλοίú καÈ Šλλα δà πλοιάρια ªν µετ’ αÎτοÜ.                     καÈ γίνεται

                    λαØλαψ ‚νέµου µεγάλη τ€ δà κύµατα âπέβαλλεν εÊς τä πλοØον ¹στε αÎτό
                38 ¢δη γεµίζεσθαι.         καÈ ªν αÎτäς âπÈ τ¬ πρύµνù âπÈ τä προσκεφάλαιον

                    καθεύδων καÈ διεγείρουσιν αÎτäν καÈ λέγουσιν αÎτÄ διδάσκαλε οÎ µέλει
                39 σοι íτι ‚πολλύµεθα. καÈ διεγερθεÈς âπετίµησεν τÄ ‚νέµú καÈ εÚπεν τ¬
                    ϑαλάσσù σιώπα πεφίµωσο καÈ âκόπασεν å Šνεµος καÈ âγένετο γαλήνη





                     v.25 ος γαρ εχει αν      ,  εχη      ,  δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου.
                    v.26 και ελεγεν ουτως εστιν η  ασιλεια του ϑεου ως εαν      ,  ,   ανθρωπος  αλη τον σπορον επι της
                                                  ,

                                          ,
                    γης.   v.27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ηµεραν και ο σπορος  λαστα      λαστανη      ,  ,
                    και µηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος.  v.28 αυτοµατη γαρ      ,  ,   η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα
                    σταχυν ειτα <πληρης^ πληρη      ,  ,   σιτον εν τω σταχυι.  v.29 οταν δε παραδοι παραδω      ,  ,   ο καρπος
                    ευθυς     ευθεως      ,  ,   αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο ϑερισµος.  v.30 και ελεγεν πως


                    τινι      ,  ,   οµοιωσωµεν την  ασιλειαν του ϑεου η εν τινι ποια      ,  ,   παραβολη      ,  ,   παραβαλωµεν      ,  ,
                    αυτην παραβολη     ϑωµεν .  v.31 ως κοκκον     κοκκω     ,  ,   σιναπεως ος οταν σπαρη επι της γης

                    µικροτερον ον µικροτερος      ,  ,   παντων των σπερµατων εστιν      ,  ,   των επι της γης.  v.32 και οταν

                    σπαρη αναβαινει και γινεται µειζον παντων των λαχανων µειζων      ,  ,   και ποιει κλαδους µεγαλους ωστε


                    δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν.  v.33 και τοιαυταις παραβολαις

                    πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως εδυναντο     ηδυναντο     ,  ,   ακουειν.  v.34 χωρις δε παραβολης
                    ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοις µαθηταις αυτου      ,  ,   επελυεν παντα.  v.36 και αφεντες
                    τον οχλον παραλαµβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια     δε      ,  ,   πλοιαρια      ,  ,   ην µετ

                    αυτου.   v.37 και γινεται λαιλαπς ανεµου      ,  ,   µεγαλη ανεµου και τα δε      ,  ,   κυµατα επεβαλλεν
                    εις το πλοιον ωστε αυτο      ,  ,   ηδη γεµιζεσθαι το πλοιον .  v.38 και ην      ,  ,   αυτος ην εν επι      ,  ,


                    τη πρυµνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν     διεγειρουσιν      ,  ,   αυτον και λεγουσιν




                    αυτω διδασκαλε ου µελει σοι οτι απολλυµεθα.
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88