Page 349 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

342 ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 3:6–4:4

δέ ‚πολλÀς ‚λ>λ « διάκονοι δι’ Áν âπιστεύσατε καÈ áκάστú ±ς å κύριος
6 , 7 êδωκεν. âγ° âφύτευσα ‚πολλÀς âπότισεν ‚λ>λ å ϑεäς ηÖξανεν. ¹στε

8 οÖτε å ϕυτεύων âστίν τι οÖτε å ποτίζων ‚λλ’ å αÎξάνων ϑεός. å ϕυτεύων

δà καÈ å ποτίζων éν εÊσιν éκαστος δà τäν Òδιον µισθäν λήψεται κατ€ τäν
9 Òδιον κόπον. ϑεοÜ γάρ âσµεν συνεργοί ϑεοÜ γεώργιον ϑεοÜ οÊκοδοµή
10 âστε. κατ€ τ˜ν χάριν τοÜ ϑεοÜ τ˜ν δοθεØσάν µοι ±ς σοφäς ‚ρχιτέκτων

ϑεµέλιον τέθεικα Šλλος δà âποικοδοµεØ éκαστος δà λεπέτω πÀς âποι-
11 κοδοµεØ. ϑεµέλιον γ€ρ Šλλον οÎδεÈς δύναται ϑεØναι παρ€ τäν κείµενον

12 íς âστιν ÊησοÜς å χριστός. εÊ δέ τις âποικοδοµεØ âπÈ τäν ϑεµέλιον τοÜτον

13 χρυσόν Šργυρον λίθους τιµίους ξύλα χόρτον καλάµην. áκάστου τä êρ-

γον ϕανερäν γενήσεται ™ γ€ρ ™µέρα δηλώσει íτι âν πυρÈ ‚ποκαλύπτεται
14 καÈ áκάστου τä êργον åποØόν âστιν τä πÜρ δοκιµάσει. εÒ τινος τä êργον

15 µενεØ ç âπωκοδόµησεν µισθäν λήψεται. εÒ τινος τä êργον κατακαήσεται
16
ηµιωθήσεται αÎτäς δà σωθήσεται οÕτως δà ±ς δι€ πυρός. οÎκ οÒδατε
17 íτι ναäς ϑεοÜ âστε καÈ τä πνεܵα τοÜ ϑεοÜ οÊκεØ âν ͵Øν. εÒ τις τäν ναäν

τοÜ ϑεοÜ ϕθείρει ϕθερεØ τοÜτον å ϑεός å γ€ρ ναäς τοÜ ϑεοÜ ‰γιός âστιν
18 οÑτινές âστε ͵εØς. µηδεÈς áαυτäν âξαπατάτω εÒ τις δοκεØ σοφäς εÚναι âν
19 ͵Øν âν τÄ αÊÀνι τούτú µωρäς γενέσθω Ñνα γένηται σοφός. ™ γ€ρ σοφία
τοÜ κόσµου τούτου µωρία παρ€ τÄ ϑεÄ âστιν γέγραπται γάρ å δρασσό-
20 µενος τοÌς σοφοÌς âν τ¬ πανουργίø αÎτÀν. καÈ πάλιν κύριος γινώσκει

21 τοÌς διαλογισµοÌς τÀν σοφÀν íτι εÊσÈν µάταιοι. ¹στε µηδεÈς καυχάσθω
22 âν ‚νθρώποις πάντα γ€ρ ͵Àν âστιν. εÒτε παÜλος εÒτε ‚πολλÀς εÒτε κη-

ϕς εÒτε κόσµος εÒτε
ω˜ εÒτε ϑάνατος εÒτε âνεστÀτα εÒτε µέλλοντα πάντα
23 ͵Àν âστιν. ͵εØς δà χριστοÜ χριστäς δà ϑεοÜ.

4 οÕτως ™µς λογιζέσθω Šνθρωπος ±ς Íπηρέτας χριστοÜ καÈ οÊκονό-
2 µους µυστηρίων ϑεοÜ. í δà λοιπäν
ητεØται âν τοØς οÊκονόµοις Ñνα

3 πιστός τις εÍρεθ¬. âµοÈ δà εÊς âλάχιστόν âστιν Ñνα Íφ’ ͵Àν ‚νακρι-
4 ϑÀ « Íπä ‚νθρωπίνης ™µέρας ‚λλ’ οÎδà âµαυτäν ‚νακρίνω. οÎδàν

γ€ρ âµαυτÄ σύνοιδα ‚λλ’ οÎκ âν τούτú δεδικαίωµαι å δà ‚νακρίνων µε

v.6 εγω εφυτευσα απολλως εποτισεν αλλα αλλ , , ο ϑεος ηυξανεν. v.8 ο ϕυτευων δε και ο ποτιζων
εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον µισθον ληµψεται ληψεται , , κατα τον ιδιον κοπον. v.10 κατα

την χαριν του ϑεου την δοθεισαν µοι ως σοφος αρχιτεκτων ϑεµελιον εθηκα τεθεικα , , αλλος δε
εποικοδοµει εκαστος δε λεπετω πως εποικοδοµει. v.11 ϑεµελιον γαρ αλλον ουδεις δυναται ϑειναι
παρα τον κειµενον ος εστιν ιησους ο , χριστος. v.12 ει δε τις εποικοδοµει επι τον ϑεµελιον
τουτον , , χρυσον αργυρον λιθους τιµιους ξυλα χορτον καλαµην. v.13 εκαστου το εργον ϕανερον
γενησεται η γαρ ηµερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το
πυρ [αυτο] δοκιµασει. v.14 ει τινος το εργον µενει ο εποικοδοµησεν , επωκοδοµησεν , µισθον
ληµψεται ληψεται , , . v.22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφας ειτε κοσµος ειτε
ωη ειτε ϑανατος

ειτε ενεστωτα ειτε µελλοντα παντα υµων εστιν , , . 4 v.2 ωδε ο , , δε , , λοιπον
ητειται

εν τοις οικονοµοις ινα πιστος τις ευρεθη.