Page 348 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 348
2:6–3:5 Η ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ 341
µ ® âν σοφίø νθρώπων λλ’ âν δυνάµει ϑεοÜ. σοφίαν δà λαλοܵεν 6
âν τοØς τελείοις σοφίαν δà οÎ τοÜ αÊÀνος τούτου οÎδà τÀν ρχόντων τοÜ
αÊÀνος τούτου τÀν καταργουµένων. λλ λαλοܵεν σοφίαν ϑεοÜ âν 7
µυστηρίú τν ποκεκρυµµένην £ν προώρισεν å ϑεäς πρä τÀν αÊώνων
εÊς δόξαν µÀν. £ν οÎδεÈς τÀν ρχόντων τοÜ αÊÀνος τούτου êγνωκεν εÊ 8
γρ êγνωσαν οÎκ ν τäν κύριον τ¨ς δόξης âσταύρωσαν. λλ καθ°ς 9
γέγραπται æφθαλµäς οÎκ εÚδεν καÈ οÞς οÎκ ¢κουσεν καÈ âπÈ καρδίαν
νθρώπου οÎκ νέβη τοίµασεν å ϑεäς τοØς γαπÀσιν αÎτόν. µØν 10
δà å ϑεäς πεκάλυψεν δι τοÜ πνεύµατος αÎτοÜ τä γρ πνεܵα πάντα
âρευν καÈ τ άθη τοÜ ϑεοÜ. τίς γρ οÚδεν νθρώπων τ τοÜ νθρώπου 11
εÊ µ τä πνεܵα τοÜ νθρώπου τä âν αÎτÄ οÕτως καÈ τ τοÜ ϑεοÜ οÎδεÈς
οÚδεν εÊ µ τä πνεܵα τοÜ ϑεοÜ. µεØς δà οÎ τä πνεܵα τοÜ κόσµου 12
âλάβοµεν λλ τä πνεܵα τä âκ τοÜ ϑεοÜ Ñνα εÊδÀµεν τ Íπä τοÜ ϑεοÜ
χαρισθέντα µØν. καÈ λαλοܵεν οÎκ âν διδακτοØς νθρωπίνης σοφίας 13
λόγοις λλ’ âν διδακτοØς πνεύµατοςV αγίου πνευµατικοØς πνευµατικ
συγκρίνοντες. ψυχικäς δà νθρωπος οÎ δέχεται τ τοÜ πνεύµατος τοÜ 14
ϑεοÜ µωρία γρ αÎτÄ âστιν καÈ οÎ δύναται γνÀναι íτι πνευµατικÀς να-
κρίνεται. å δà πνευµατικäς νακρίνει µàν πάντα αÎτäς δà Íπ’ οÎδενäς 15
νακρίνεται. τίς γρ êγνω νοÜν κυρίου çς συµβιβάσει αÎτόν µεØς δà 16
νοÜν χριστοÜ êχοµεν.
καÈ âγώ δελφοί οÎκ δυνήθην λαλ¨σαι ͵Øν ±ς πνευµατικοØς λλ’ 3
±ς σαρκικοØς ±ς νηπίοις âν χριστÄ. γάλα ͵ς âπότισα καÈ οÎ ρÀµα 2
οÖπω γρ δύνασθε λλ’ οÞτε êτι νÜν δύνασθε. êτι γρ σαρκικοί âστε 3
íπου γρ âν ͵Øν
¨λος καÈ êρις καÈ διχοστασίαι οÎχÈ σαρκικοί âστε καÈ
κατ νθρωπον περιπατεØτε. íταν γρ λέγù τις âγ° µέν εʵι παύλου 4
éτερος δέ âγ° πολλÀ οÎχÈ σαρκικοί âστε. τίς οÞν âστιν παÜλος τίς 5
v.7 αλλα λαλουµεν σοφιαν , ϑεου σοφιαν εν µυστηριω την αποκεκρυµµενην ην προωρισεν
ο ϑεος προ των αιωνων εις δοξαν ηµων. v.10 ηµιν δε απεκαλυψεν ο ϑεος απεκαλυψεν , ,
,
δια του πνευµατος αυτου , , το γαρ πνευµα παντα εραυνα ερευνα , , και τα αθη του ϑεου.
v.11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει µη το πνευµα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως
και τα του ϑεου ουδεις εγνωκεν οιδεν , , ει µη το πνευµα του ϑεου. v.13 α και λαλουµεν
ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευµατος αγιου , , πνευµατικοις
πνευµατικα συγκρινοντες. v.15 ο δε πνευµατικος ανακρινει [τα] µεν , , παντα αυτος δε υπ ου-
δενος ανακρινεται. 3 v.1 καγω και , , εγω , , αδελφοι ουκ ηδυνηθην λαλησαι , , υµιν
λαλησαι ως πνευµατικοις αλλ ως σαρκινοις σαρκικοις , , ως νηπιοις εν χριστω. v.2 γαλα υµας
εποτισα και , , ου ρωµα ουπω γαρ εδυνασθε , ηδυνασθε , αλλ ουδε ουτε , , ετι νυν δυνασθε.
v.3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υµιν
ηλος και ερις και , , διχοστασιαι , , ουχι σαρκικοι
εστε και κατα ανθρωπον περιπατειτε. v.4 οταν γαρ λεγη τις εγω µεν ειµι παυλου ετερος δε εγω
απολλω ουκ ουχι , , ανθρωποι σαρκικοι , , εστε. v.5 τι τις , , ουν εστιν παυλος , ,
τις , , δε , , απολλως τι δε εστιν παυλος αλλ , , η , , διακονοι δι ων επιστευσατε και
εκαστω ως ο κυριος εδωκεν.