Page 312 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 312
25:12–23 ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 305
ξιον ϑανάτου πέπραχά τι οÎ παραιτοܵαι τä ποθανεØν εÊ δà οÎδέν
âστιν Áν οÝτοι κατηγοροÜσίν µου οÎδείς µε δύναται αÎτοØς χαρίσασθαι
καίσαρα âπικαλοܵαι. τότε å ϕ¨στος συλλαλήσας µετ τοÜ συµβου- 12
λίου πεκρίθη καίσαρα âπικέκλησαι âπÈ καίσαρα πορεύσù. µερÀν δà 13
διαγενοµένων τινÀν γρίππας å ασιλεÌς καÈ ερνίκη κατήντησαν εÊς
καισάρειαν σπασόµενοι τäν ϕ¨στον. ±ς δà πλείους µέρας διέτριβον 14
âκεØ å ϕ¨στος τÄ ασιλεØ νέθετο τ κατ τäν παÜλον λέγων νήρ τίς
âστιν καταλελειµµένος Íπä ϕήλικος δέσµιος. περÈ οÝ γενοµένου µου 15
εÊς Éεροσόλυµα âνεφάνισαν οÉ ρχιερεØς καÈ οÉ πρεσβύτεροι τÀν Êουδαίων
αÊτούµενοι κατ’ αÎτοÜ δίκην. πρäς οÏς πεκρίθην íτι οÎκ êστιν êθος 16
ûωµαίοις χαρίζεσθαί τινα νθρωπον εÊς πώλειαν πρÈν « å κατηγορού-
µενος κατ πρόσωπον êχοι τοÌς κατηγόρους τόπον τε πολογίας λάβοι
περÈ τοÜ âγκλήµατος. συνελθόντων οÞν αÎτÀν âνθάδε ναβολν µηδε- 17
µίαν ποιησάµενος τ¬ áξ¨ς καθίσας âπÈ τοÜ ήµατος âκέλευσα χθ¨ναι
τäν νδρα. περÈ οÝ σταθέντες οÉ κατήγοροι οÎδεµίαν αÊτίαν âπέφερον 18
Áν Íπενόουν âγ°.
ητήµατα δέ τινα περÈ τ¨ς Êδίας δεισιδαιµονίας εÚ- 19
χον πρäς αÎτäν καÈ περί τινος ÊησοÜ τεθνηκότος çν êφασκεν å παÜλος
¨ν. πορούµενος δà âγ° εÊς τν περÈ τούτου
ήτησιν êλεγον εÊ ού- 20
λοιτο πορεύεσθαι εÊς Êερουσαλήµ κκεØ κρίνεσθαι περÈ τούτων. τοÜ 21
δà παύλου âπικαλεσαµένου τηρηθ¨ναι αÎτäν εÊς τν τοÜ σεβαστοÜ διά-
γνωσιν âκέλευσα τηρεØσθαι αÎτäν éως οÝ πέµψω αÎτäν πρäς καίσαρα.
γρίππας δà πρäς τäν ϕ¨στον êφη âβουλόµην καÈ αÎτäς τοÜ νθρώπου 22
κοÜσαι å δà αÖριον ϕησίν κούσù αÎτοÜ. τ¬ οÞν âπαύριον âλθόντος 23
τοÜ γρίππα καÈ τ¨ς ερνίκης µετ πολλ¨ς ϕαντασίας καÈ εÊσελθόντων
v.13 ηµερων δε διαγενοµενων τινων αγριππας ο ασιλευς και ερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν
ασπασαµενοι , ασπασοµενοι , τον ϕηστον. v.14 ως δε πλειους ηµερας διετριβεν διετριβον , ,
εκει ο ϕηστος τω ασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειµµενος υπο
ϕηλικος δεσµιος. v.15 περι ου γενοµενου µου εις ιεροσολυµα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρε-
σβυτεροι των ιουδαιων αιτουµενοι κατ αυτου καταδικην δικην , , . v.16 προς ους απεκριθην οτι
ουκ εστιν εθος ωµαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις , , απωλειαν , , πριν η ο κατηγορουµενος
κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληµατος. v.17 συ-
νελθοντων ουν [αυτων] αυτων , , ενθαδε αναβολην µηδεµιαν ποιησαµενος τη εξης καθισας επι του
ηµατος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα. v.18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεµιαν αιτιαν εφερον
επεφερον , , ων υπενοουν , , εγω υπενοουν πονηρων . v.20 απορουµενος δε εγω εις , την
περι τουτων τουτου , ,
ητησιν ελεγον ει ουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυµα ιερουσαληµ , ,
κακει κρινεσθαι περι τουτων. v.21 του δε παυλου επικαλεσαµενου τηρηθηναι αυτον εις την του
σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεµψω πεµψω , , αυτον προς καισαρα.
v.22 αγριππας δε προς τον ϕηστον εφη , , εβουλοµην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο , ,
δε , , αυριον ϕησιν ακουση αυτου. v.23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της ερνικης
µετα πολλης ϕαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις , , χιλιαρχοις και ανδρασιν
τοις κατ εξοχην ουσιν , , της πολεως και κελευσαντος του ϕηστου ηχθη ο παυλος.
