Page 292 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 292

17:18–30                        ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ                                   285


            τοÌς παρατυγχάνοντας. τινàς δà τÀν âπικουρείων καÈ τÀν στωϊκÀν ϕι- 18
            λοσόφων συνέβαλλον αÎτÄ καÈ τινες êλεγον τί ‹ν ϑέλοι å σπερµολόγος
            οÝτος λέγειν οÉ δέ ξένων δαιµονίων δοκεØ καταγγελεÌς εÚναι íτι τäν Êη-

            σοÜν καί τ˜ν ‚νάστασιν αÎτοØς εÎηγγελίζετο. âπιλαβόµενοί τε αÎτοÜ âπÈ 19
            τäν Šρειον πάγον ¢γαγον λέγοντες δυνάµεθα γνÀναι τίς ™ καιν˜ αÕτη ™

            Íπä σοÜ λαλουµένη διδαχή. ξενίζοντα γάρ τινα εÊσφέρεις εÊς τ€ς ‚κο€ς 20
            ™µÀν  ουλόµεθα οÞν γνÀναι τί ‹ν ϑέλοι ταÜτα εÚναι. ‚θηναØοι δà πάν- 21
            τες καÈ οÉ âπιδηµοÜντες ξένοι εÊς οÎδàν éτερον εÎκαίρουν « λέγειν τι καÈ
            ‚κούειν καινότερον.        σταθεÈς δà å παÜλος âν µέσú τοÜ ‚ρείου πάγου 22
            êφη Šνδρες ‚θηναØοι κατ€ πάντα ±ς δεισιδαιµονεστέρους ͵ς ϑεωρÀ.

            διερχόµενος γ€ρ καÈ ‚ναθεωρÀν τ€ σεβάσµατα ͵Àν εÝρον καÈ  ωµäν 23
            âν Å âπεγέγραπτο ‚γνώστú ϑεÄ çν οÞν ‚γνοοÜντες εÎσεβεØτε τοÜτον âγ°
            καταγγέλλω ͵Øν.        å ϑεäς å ποιήσας τäν κόσµον καÈ πάντα τ€ âν αÎ- 24
            τÄ οÝτος οÎρανοÜ καÈ γ¨ς κύριος Íπάρχων οÎκ âν χειροποιήτοις ναοØς

            κατοικεØ. οÎδà Íπä χειρÀν ‚νθρώπων ϑεραπεύεται προσδεόµενός τινος 25
            αÎτäς διδοÌς πάσιν 
ω˜ν καÈ πνο˜ν κατ€ πάντα.                 âποίησέν τε âξ áνäς 26
            αѵατός πν êθνος ‚νθρώπων κατοικεØν âπÈ πν τä προσώπον τ¨ς γ¨ς
            åρίσας προτεταγµένους καιροÌς καÈ τ€ς åροθεσίας τ¨ς κατοικίας αÎτÀν.

            
ητεØν τäν κύριον εÊ Šρα γε ψηλαφήσειαν αÎτäν καÈ εÕροιεν καίτοιγε οÎ 27
            µακρ€ν ‚πä áνäς áκάστου ™µÀν Íπάρχοντα.                   âν αÎτÄ γ€ρ 
Àµεν καÈ 28

            κινούµεθα καÈ âσµέν ±ς καί τινες τÀν καθ’ Íµς ποιητÀν εÊρήκασιν τοÜ

            γ€ρ καÈ γένος âσµέν. γένος οÞν Íπάρχοντες τοÜ ϑεοÜ οÎκ æφείλοµεν 29
            νοµίζειν χρυσÄ « ‚ργύρú « λίθú χαράγµατι τέχνης καÈ âνθυµήσεως

            ‚νθρώπου τä ϑεØον εÚναι íµοιον.            τοÌς µàν οÞν χρόνους τ¨ς ‚γνοίας 30


             v.18 τινες δε και     των επικουρειων και των      ,  στοικων     στωικων     ϕιλοσοφων συνεβαλλον
            αυτω και τινες ελεγον τι αν ϑελοι ο σπερµολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιµονιων δοκει καταγγελευς
                                                       ,
                             ,
                                                                            ,
                                                                  ,
            ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν αυτοις     ,   ευηγγελιζετο.  v.20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφε-
             εις εις τας ακοας ηµων  ουλοµεθα ουν γνωναι τινα     ϑελει     τι      ,  ,   αν      ,  ,   ϑελοι      ,  ,   ταυτα ειναι.
            v.21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδηµουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν ευκαιρουν      ,  ,   η λε-
            γειν τι η και      ,  ,   ακουειν τι καινοτερον.  v.22 σταθεις δε [ο] ο      ,  ,   παυλος εν µεσω του αρειου

            παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιµονεστερους υµας ϑεωρω.  v.23 διερχοµενος γαρ



            και αναθεωρων τα σεβασµατα υµων ευρον και  ωµον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω ϑεω ο     ον      ,  ,   ουν
            αγνοουντες ευσεβειτε τουτο τουτον      ,  ,   εγω καταγγελλω υµιν.  v.24 ο ϑεος ο ποιησας τον κοσµον
            και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης κυριος      ,  ,   υπαρχων κυριος     ουκ εν χειροποιητοις

            ναοις κατοικει.  v.25 ουδε υπο χειρων ανθρωπινων     ανθρωπων      ,  ,   ϑεραπευεται προσδεοµενος
            τινος αυτος διδους πασι πασιν      ,  ,   
ωην και πνοην και    ,   τα    ,   κατα      ,  παντα.  v.26 εποιησεν
            τε εξ ενος αιµατος      ,  ,   παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος     προσωπου     παν      ,  ,   το      ,  ,

            προσωπον      ,  ,   της γης ορισας προστεταγµενους     ,   προτεταγµενους     ,   καιρους και τας οροθεσιας
            της κατοικιας αυτων.  v.27 
ητειν τον ϑεον κυριον      ,  ,   ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν
            και γε καιγε     καιτοιγε     ,   ου µακραν απο ενος εκαστου ηµων υπαρχοντα.  v.30 τους µεν ουν χρο-

            νους της αγνοιας υπεριδων ο ϑεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις παντας     πασιν      ,  ,   πανταχου


            µετανοειν.
   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297