Page 155 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 155
148 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 11:14–28
δόµατα διδόναι τοØς τέκνοις ͵Àν πόσú µλλον å πατρ å âξ οÎρανοÜ
14 δώσει πνεܵα γιον τοØς αÊτοÜσιν αÎτόν. καÈ ªν âκβάλλων δαιµόνιον καÈ
αÎτä ªν κωφόν âγένετο δà τοÜ δαιµονίου âξελθόντος âλάλησεν å κωφός
15 καÈ âθαύµασαν οÉ îχλοι. τινàς δà âξ αÎτÀν εÚπον âν εελζεβοÌλ ρχοντι
16 τÀν δαιµονίων âκβάλλει τ δαιµόνια. éτεροι δà πειράζοντες σηµεØον
17 παρ’ αÎτοÜ âζήτουν âξ οÎρανοÜ. αÎτäς δà εÊδ°ς αÎτÀν τ διανοήµατα
εÚπεν αÎτοØς πσα ασιλεία âφ’ áαυτν διαµερισθεØσα âρηµοÜται καÈ
18 οÚκος âπÈ οÚκον πίπτει. εÊ δà καÈ å σατανς âφ’ áαυτäν διεµερίσθη πÀς
σταθήσεται ασιλεία αÎτοÜ íτι λέγετε âν εελζεβοÌλ âκβάλλειν µε τ
19 δαιµόνια. εÊ δà âγ° âν εελζεβοÌλ âκβάλλω τ δαιµόνια οÉ υÉοÈ ÍµÀν âν
20 τίνι âκβάλλουσιν δι τοÜτο κριταÈ ÍµÀν αÎτοÈ êσονται. εÊ δà âν δακτύλú
ϑεοÜ âκβάλλω τ δαιµόνια ρα êφθασεν âφ’ ͵ς ασιλεία τοÜ ϑεοÜ.
21 íταν å Êσχυρäς καθωπλισµένος ϕυλάσσù τν áαυτοÜ αÎλήν âν εÊρήνù
22 âστÈν τ Íπάρχοντα αÎτοÜ. âπν δà å Êσχυρότερος αÎτοÜ âπελθ°ν νική-
σù αÎτόν τν πανοπλίαν αÎτοÜ αÒρει âφ’ âπεποίθει καÈ τ σκÜλα αÎτοÜ
23 διαδίδωσιν. å µ »ν µετ’ âµοÜ κατ’ âµοÜ âστιν καÈ å µ συνάγων µετ’
24 âµοÜ σκορπίζει. íταν τä κάθαρτον πνεܵα âξέλθù πä τοÜ νθρώπου
διέρχεται δι’ νύδρων τόπων
ητοÜν νάπαυσιν καÈ µ εÍρίσκον λέγει
25 Íποστρέψω εÊς τäν οÚκόν µου íθεν âξ¨λθον. καÈ âλθäν εÍρίσκει σεσα-
26 ωµένον καÈ κεκοσµηµένον. τότε πορεύεται καÈ παραλαµβάνει áπτά
éτερα πνεύµατα πονηρότερα áαυτοÜ καÈ εÊσελθόντα κατοικεØ âκεØ καÈ
27 γίνεται τ êσχατα τοÜ νθρώπου âκείνου χείρονα τÀν πρώτων. âγένετο
δà âν τÄ λέγειν αÎτäν ταÜτα âπάρασά τις γυν ϕωνν âκ τοÜ îχλου εÚ-
πεν αÎτÄ µακαρία κοιλία αστάσασά σε καÈ µαστοÈ οÏς âθήλασας.
28 αÎτäς δà εÚπεν µενοÜνγε µακάριοι οÉ κούοντες τäν λόγον τοÜ ϑεοÜ καÈ
29 ϕυλάσσοντες αÎτäν. τÀν δà îχλων âπαθροιζοµένων ¢ρξατο λέγειν
v.14 και ην εκβαλλων δαιµονιον [και και , αυτο ην] ην , κωφον εγενετο δε του δαιµονιου
εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυµασαν οι οχλοι. v.15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν εελζεβουλ
,
,
τω αρχοντι των δαιµονιων εκβαλλει τα δαιµονια. v.16 ετεροι δε πειραζοντες σηµειον παρ , ,
αυτου , , εζητουν , , εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου . v.19 ει δε εγω εν εελζεβουλ εκβαλλω
τα δαιµονια οι υιοι υµων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο κριται , , υµων , , αυτοι υµων κριται
εσονται. v.20 ει δε εν δακτυλω ϑεου [εγω] εκβαλλω τα δαιµονια αρα εφθασεν εφ υµας η ασιλεια του
ϑεου. v.22 επαν δε ο , , ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η
επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν. v.24 οταν το ακαθαρτον πνευµα εξελθη απο του ανθρωπου
διερχεται δι ανυδρων τοπων
ητουν αναπαυσιν και µη ευρισκον [τοτε] λεγει υποστρεψω εις τον οικον
µου οθεν εξηλθον. v.26 τοτε πορευεται και παραλαµβανει επτα , , ετερα πνευµατα πονηροτερα
εαυτου επτα και ελθοντα εισελθοντα , , κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου
χειρονα των πρωτων. v.27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις γυνη , , ϕωνην γυνη
εκ του οχλου ειπεν αυτω µακαρια η κοιλια η αστασασα σε και µαστοι ους εθηλασας. v.28 αυτος δε
ειπεν µενουν µενουνγε , , µακαριοι οι ακουοντες τον λογον του ϑεου και ϕυλασσοντες αυτον , , .
