Page 340 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 340

13:10–14:11               Η ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ                                333


            οÎ ϕονεύσεις οÎ κλέψεις οÎ ψευδοµαρτυρήσεις οÎκ âπιθυµήσεις καÈ
            εÒ τις áτέρα âντολή âν τούτú τÄ λόγú ‚νακεφαλαιοÜται âν τÄ ‚γαπήσεις

            τäν πλησίον σου ±ς áαυτόν. ™ ‚γάπη τÄ πλησίον κακäν οÎκ âργάζεται 10
            πλήρωµα οÞν νόµου ™ ‚γάπη.              καÈ τοÜτο εÊδότες τäν καιρόν íτι ¹ρα 11
            ™µς ¢δη âξ Õπνου âγερθ¨ναι νÜν γ€ρ âγγύτερον ™µÀν ™ σωτηρία «
            íτε âπιστεύσαµεν.       ™ νÌξ προέκοψεν ™ δà ™µέρα ¢γγικεν ‚ποθώµεθα 12
            οÞν τ€ êργα τοÜ σκότους καί âνδυσώµεθα τ€ íπλα τοÜ ϕωτός.                      ±ς âν 13

            ™µέρø εÎσχηµόνως περιπατήσωµεν µ˜ κώµοις καÈ µέθαις µ˜ κοίταις
            καÈ ‚σελγείαις µ˜ êριδι καÈ 
ήλú.           ‚λ>λ âνδύσασθε τäν κύριον ÊησοÜν 14
            χριστόν καÈ τ¨ς σαρκäς πρόνοιαν µ˜ ποιεØσθε εÊς âπιθυµίας.

               τäν δà ‚σθενοÜντα τ¬ πίστει προσλαµβάνεσθε µ˜ εÊς διακρίσεις δια- 14
            λογισµÀν. çς µàν πιστεύει ϕαγεØν πάντα å δà ‚σθενÀν λάχανα âσθίει. 2

              å âσθίων τäν µ˜ âσθίοντα µ˜ âξουθενείτω καÈ å µ˜ âσθίων τäν âσθί- 3
            οντα µ˜ κρινέτω å ϑεäς γ€ρ αÎτäν προσελάβετο.                  σÌ τίς εÚ å κρίνων 4

            ‚λλότριον οÊκέτην τÄ Êδίú κυρίú στήκει « πίπτει σταθήσεται δέ δυνατäς
            γάρ âστιν å ϑεäς στ¨σαι αÎτόν.            çς µàν κρίνει ™µέραν παρ’ ™µέραν 5

            çς δà κρίνει πσαν ™µέραν éκαστος âν τÄ Êδίú νοñ πληροφορείσθω. å 6
            ϕρονÀν τ˜ν ™µέραν κυρίú ϕρονεØ καÈ å µ˜ ϕρονÀν τ˜ν ™µέραν κυρίú

            οÎ ϕρονεØ å âσθίων κυρίú âσθίει εÎχαριστεØ γ€ρ τÄ ϑεÄ καÈ å µ˜ âσθίων
            κυρίú οÎκ âσθίει καÈ εÎχαριστεØ τÄ ϑεÄ.              οÎδεÈς γ€ρ ™µÀν áαυτÄ 
¬ 7

            καÈ οÎδεÈς áαυτÄ ‚ποθν¤σκει. âάν τε γ€ρ 
Àµεν τÄ κυρίú 
Àµεν âάν τε 8
            ‚ποθν¤σκωµεν τÄ κυρίú ‚ποθν¤σκοµεν âάν τε οÞν 
Àµεν âάν τε ‚πο-

            ϑν¤σκωµεν τοÜ κυρίου âσµέν. εÊς τοÜτο γ€ρ χριστäς καÈ ‚πέθανεν καÈ 9
            ‚νέστη καÈ ‚νέζησεν Ñνα καÈ νεκρÀν καÈ 
ώντων κυριεύσù.                     σÌ δà τί 10
            κρίνεις τäν ‚δελφόν σου « καÈ σÌ τί âξουθενεØς τäν ‚δελφόν σου πάντες



             v.9  το  γαρ  ου  µοιχευσεις  ου  ϕονευσεις ου  κλεψεις  [ου     ου     ψευδοµαρτυρησεις]
            ψευδοµαρτυρησεις     ,   ουκ επιθυµησεις και ει τις ετερα εντολη εν τουτω      ,  ,   τω λογω τουτω ανακεφα-
                                                                            ,
            λαιουται [εν εν      ,  ,   τω] τω      ,  ,   αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον     ,   εαυτον     ,   .  v.11 και

            τουτο ειδοτες τον καιρον οτι ωρα ηµας      ,  ,   ηδη υµας εξ υπνου εγερθηναι νυν γαρ εγγυτερον ηµων


            η σωτηρια η οτε επιστευσαµεν.  v.12 η νυξ προεκοψεν η δε ηµερα ηγγικεν αποθωµεθα ουν τα εργα

            του σκοτους και      ,  ,   ενδυσωµεθα [δε]     τα οπλα του ϕωτος.  v.14 αλλα     αλλ      ,  ,   ενδυσασθε τον
            κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν µη ποιεισθε εις επιθυµιας.  14  v.3 ο εσθιων
            τον µη εσθιοντα µη εξουθενειτω και      ,  ,   ο δε     µη εσθιων τον εσθιοντα µη κρινετω ο ϑεος γαρ αυτον
            προσελαβετο.  v.4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε
            δυνατει δυνατος      ,  ,   γαρ εστιν      ,  ,   ο κυριος ϑεος      ,  ,   στησαι αυτον.  v.5 ος µεν [γαρ]     κρινει
            ηµεραν παρ ηµεραν ος δε κρινει πασαν ηµεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω.  v.6 ο ϕρονων


            την ηµεραν κυριω ϕρονει και ο      ,  ,   µη      ,  ,   ϕρονων      ,  ,   την      ,  ,   ηµεραν      ,  ,   κυριω      ,  ,   ου      ,  ,
            ϕρονει      ,  ,   και     ο εσθιων κυριω εσθιει ευχαριστει γαρ τω ϑεω και ο µη εσθιων κυριω ουκ εσθιει και
            ευχαριστει τω ϑεω.  v.9 εις τουτο γαρ χριστος και      ,  ,   απεθανεν και ανεστη      ,  ,   και      ,  ,   εζησεν     ,
            ανεζησεν     ,   ινα και νεκρων και 
ωντων κυριευση.  v.10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι
            εξουθενεις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησοµεθα τω  ηµατι του ϑεου χριστου      ,  ,   .
   335   336   337   338   339   340   341   342   343   344   345