Page 251 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 251

244                                   ΠΡΑΞΕΙΣ                                 2:15–27


                    τοØς éνδεκα âπ¨ρεν τ˜ν ϕων˜ν αÎτοÜ καÈ ‚πεφθέγξατο αÎτοØς Šνδρες
                    ÊουδαØοι καÈ οÉ κατοικοÜντες Êερουσα똵 ‰παντες τοÜτο ͵Øν γνωστäν
                15 êστω καÈ âνωτίσασθε τ€ ûήµατά µου.               οÎ γ€ρ ±ς ͵εØς Íπολαµβάνετε

                16 οÝτοι µεθύουσιν êστιν γ€ρ ¹ρα τρίτη τ¨ς ™µέρας.                    ‚λλ€ τοÜτό âστιν
                17 τä εÊρηµένον δι€ τοÜ προφήτου Êωήλ. καÈ êσται âν ταØς âσχάταις ™µέ-

                     αις λέγει å ϑεός âκχεÀ ‚πä τοÜ πνεύµατός µου âπÈ πσαν σάρκα καÈ
                    προφητεύσουσιν οÉ υÉοÈ ÍµÀν καÈ αÉ ϑυγατέρες ͵Àν καÈ οÉ νεανίσκοι

                    ͵Àν åράσεις îψονται καÈ οÉ πρεσβύτεροι ͵Àν âνυπνία âνυπνιασθή-
                18 σονται.     καί γε âπÈ τοÌς δούλους µου καÈ âπÈ τ€ς δούλας µου âν ταØς

                    ™µέραις âκείναις âκχεÀ ‚πä τοÜ πνεύµατός µου καÈ προφητεύσουσιν.
                19 καÈ δώσω τέρατα âν τÄ οÎρανÄ Šνω καÈ σηµεØα âπÈ τ¨ς γ¨ς κάτω αÙµα
                20 καÈ πÜρ καÈ ‚τµίδα καπνοÜ. å ¡λιος µεταστραφήσεται εÊς σκότος καÈ

                    ™ σελήνη εÊς αÙµα πρÈν ™ âλθεØν τ˜ν ™µέραν κυρίου τ˜ν µεγάλην καÈ
                21 âπιφαν¨.       καÈ êσται πς çς ‹ν âπικαλέσηται τä îνοµα κυρίου σωθή-
                22 σεται.     Šνδρες ÊσραηλØται ‚κούσατε τοÌς λόγους τούτους ÊησοÜν τäν

                    ναζωραØον Šνδρα ‚πä τοÜ ϑεοÜ ‚ποδεδειγµένον εÊς ͵ς δυνάµεσιν καÈ
                    τέρασιν καÈ σηµείοις οÙς âποίησεν δι’ αÎτοÜ å ϑεäς âν µέσú ͵Àν κα-
                23 ϑ°ς καÈ αÎτοÈ οÒδατε.          τοÜτον τ¬ ±ρισµένù  ουλ¬ καÈ προγνώσει τοÜ

                24 ϑεοÜ êκδοτον λαβόντες δι€ χειρÀν ‚νόµων προσπήξαντες^ ανείλετε. çν
                    å ϑεäς ‚νέστησεν λύσας τ€ς ²δØνας τοÜ ϑανάτου καθότι οÎκ ªν δυνατäν

                25 κρατεØσθαι αÎτäν Íπ’ αÎτοÜ. δαβÈδ γ€ρ λέγει εÊς αÎτόν προωρώµην τäν

                    κύριον âνώπιόν µου δι€ παντός íτι âκ δεξιÀν µού âστιν Ñνα µ˜ σαλευθÀ.
                26 δι€ τοÜτο εÎφράνθη ™ καρδία µου καÈ šγαλλιάσατο ™ γλÀσσά µου êτι

                27 δà καÈ ™ σάρξ µου κατασκηνώσει âπ’ âλπίδι.                  íτι οÎκ âγκαταλείψεις

                    τ˜ν ψυχήν µου εÊς δου οÎδà δώσεις τäν íσιόν σου ÊδεØν διαφθοράν.
                28 âγνώρισάς µοι åδοÌς 
ω¨ς πληρώσεις µε εÎφροσύνης µετ€ τοÜ προσώ-




                     v.17 και εσται εν ταις εσχαταις ηµεραις λεγει ο ϑεος εκχεω απο του πνευµατος µου επι πασαν σαρκα
                    και προφητευσουσιν οι υιοι υµων και αι ϑυγατερες υµων και οι νεανισκοι υµων ορασεις οψονται και
                    οι πρεσβυτεροι υµων ενυπνιοις ενυπνια      ,  ,   ενυπνιασθησονται.  v.18 καιγε     και     ,  ,   γε     ,  ,   επι
                    τους δουλους µου και επι τας δουλας µου εν ταις ηµεραις εκειναις εκχεω απο του πνευµατος µου

                    και προφητευσουσιν.  v.20 ο ηλιος µεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιµα πριν η      ,  ,
                    ελθειν την      ,  ,   ηµεραν κυριου την µεγαλην και επιφανη.  v.22 ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους
                    λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγµενον απο του ϑεου αποδεδειγµενον      ,  ,   εις
                    υµας δυναµεσι δυναµεσιν      ,  ,   και τερασι τερασιν      ,  ,   και σηµειοις οις εποιησεν δι αυτου ο ϑεος

                    εν µεσω υµων καθως και      ,  ,   αυτοι οιδατε.  v.23 τουτον τη ωρισµενη  ουλη και προγνωσει του


                    ϑεου εκδοτον λαβοντες      ,  ,   δια χειρος     χειρων      ,  ,   ανοµων προσπηξαντες ανειλατε     ανειλετε      ,  ,   .
                    v.25 δαυιδ     ,   δαβιδ     ,   γαρ λεγει εις αυτον προορωµην     προωρωµην      ,  ,   τον κυριον ενωπιον µου
                    δια παντος οτι εκ δεξιων µου εστιν ινα µη σαλευθω.  v.26 δια τουτο ηυφρανθη     ευφρανθη      ,  ,   η
                    καρδια µου και ηγαλλιασατο η γλωσσα µου ετι δε και η σαρξ µου κατασκηνωσει επ ελπιδι.  v.27 οτι
                    ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην µου εις αδην αδου      ,  ,   ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν.
   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256