Page 244 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

20:3–18 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 237

çν âφίλει å ÊησοÜς καÈ λέγει αÎτοØς ªραν τäν κύριον âκ τοÜ µνηµείου
καÈ οÎκ οÒδαµεν ποÜ êθηκαν αÎτόν. âξ¨λθεν οÞν å πέτρος καÈ å Šλλος 3
µαθητής καÈ ¢ρχοντο εÊς τä µνηµεØον. êτρεχον δà οÉ δύο åµοÜ καÈ 4

å Šλλος µαθητ˜ς προέδραµεν τάχιον τοÜ πέτρου καÈ ªλθεν πρÀτος εÊς
τä µνηµεØον. καÈ παρακύψας λέπει κείµενα τ€ æθόνια οÎ µέντοι 5
εÊσ¨λθεν. êρχεται οÞν σίµων πέτρος ‚κολουθÀν αÎτÄ καÈ εÊσ¨λθεν 6
εÊς τä µνηµεØον καÈ ϑεωρεØ τ€ æθόνια κείµενα. καÈ τä σουδάριον ç 7

ªν âπÈ τ¨ς κεφαλ¨ς αÎτοÜ οÎ µετ€ τÀν æθονίων κείµενον ‚λλ€ χωρÈς
âντετυλιγµένον εÊς éνα τόπον. τότε οÞν εÊσ¨λθεν καÈ å Šλλος µαθητ˜ς 8
å âλθ°ν πρÀτος εÊς τä µνηµεØον καÈ εÚδεν καÈ âπίστευσεν. οÎδέπω γ€ρ 9

¦δεισαν τ˜ν γραφ˜ν íτι δεØ αÎτäν âκ νεκρÀν ‚ναστ¨ναι. ‚π¨λθον οÞν 10
πάλιν πρäς áαυτοÌς οÉ µαθηταί. µαρία δà εÉστήκει πρäς τä µνηµεØον 11
κλαίουσα êξω ±ς οÞν êκλαιεν παρέκυψεν εÊς τä µνηµεØον. καÈ ϑεωρεØ 12
δύο ‚γγέλους âν λευκοØς καθεζοµένους éνα πρäς τ¬ κεφαλ¬ καÈ éνα
πρäς τοØς ποσίν íπου êκειτο τä σÀµα τοÜ ÊησοÜ. καÈ λέγουσιν αÎτ¬ 13

âκεØνοι γύναι τί κλαίεις λέγει αÎτοØς íτι ªραν τäν κύριόν µου καÈ οÎκ
οÚδα ποÜ êθηκαν αÎτόν. καÈ ταÜτα εÊποÜσα âστράφη εÊς τ€ æπίσω καÈ 14
ϑεωρεØ τäν ÊησοÜν áστÀτα καÈ οÎκ ¦δει íτι å ÊησοÜς âστιν. λέγει αÎτ¬ å 15
ÊησοÜς γύναι τί κλαίεις τίνα
ητεØς âκείνη δοκοÜσα íτι å κηπουρός âστιν
λέγει αÎτÄ κύριε εÊ σÌ âβάστασας αÎτόν εÊπέ µοι ποÜ αÎτόν êθηκας

κ‚γ° αÎτäν ‚ρÀ. λέγει αÎτ¬ ç ÊησοÜς µαρία στραφεØσα âκείνη λέγει 16
αÎτÄ ûαββουνι å λέγεται διδάσκαλε. λέγει αÎτ¬ å ÊησοÜς µή µου 17
‰πτου οÖπω γ€ρ ‚ναβέβηκα πρäς τäν πατέρα µου πορεύου δà πρäς
τοÌς ‚δελφούς µου καÈ εÊπà αÎτοØς ‚ναβαίνω πρäς τäν πατέρα µου καÈ

πατέρα ͵Àν καÈ ϑεόν µου καÈ ϑεäν ͵Àν. êρχεται µαρία ™ µαγδαλην˜ 18
‚παγγέλλουσα τοØς µαθηταØς íτι áώρακεν τäν κύριον καÈ ταÜτα εÚπεν

αÎτ¬. οÖσης οÞν æψίας τ¬ ™µέρø âκείνù τ¬ µι” τÀν σαββάτων καÈ τÀν 19

20 v.6 ερχεται ουν και σιµων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το µνηµειον και ϑεωρει
τα οθονια κειµενα. v.10 απηλθον ουν παλιν προς αυτους εαυτους , , οι µαθηται. v.11 µαρια
δε ειστηκει προς τω µνηµειω το , , µνηµειον , , κλαιουσα , , εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν

παρεκυψεν εις το µνηµειον. v.14 και , , ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και ϑεωρει τον

ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ο , ιησους εστιν. v.15 λεγει αυτη ο , , ιησους γυναι τι κλαιεις
τινα
ητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε µοι που
αυτον , εθηκας αυτον , καγω αυτον αρω. v.16 λεγει αυτη ο , , ιησους µαριαµ µαρια , ,
στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι αββουνι ο λεγεται διδασκαλε. v.17 λεγει αυτη ο , ,
ιησους µη µου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα µου , , πορευου δε προς τους αδελφους
µου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα µου και πατερα υµων και ϑεον µου και ϑεον υµων.
v.18 ερχεται µαριαµ µαρια , , η µαγδαληνη αγγελλουσα απαγγελλουσα , , τοις µαθηταις οτι
εωρακα εωρακεν , , τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη.