Page 211 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC

204 ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 7:4–22

4 µαθηταί σου ϑεωρήσωσιν τ€ êργα σοÜ ƒ ποιεØς. οÎδεÈς γάρ âν κρυπτÄ

τι ποιεØ καÈ
ητεØ αÎτäς âν παρρησίø εÚναι εÊ ταÜτα ποιεØς ϕανέρωσον
5 σεαυτäν τÄ κόσµú. οÎδà γ€ρ οÉ ‚δελφοÈ αÎτοÜ âπίστευον εÊς αÎτόν.

6 λέγει οÞν αÎτοØς å ÊησοÜς å καιρäς å âµäς οÖπω πάρεστιν å δà καιρäς å
7 ͵έτερος πάντοτέ âστιν éτοιµος. οÎ δύναται å κόσµος µισεØν ͵ς âµà
δà µισεØ íτι âγ° µαρτυρÀ περÈ αÎτοÜ íτι τ€ êργα αÎτοÜ πονηρά âστιν.
8 ͵εØς ‚νάβητε εÊς τ˜ν áορτήν ταύτην âγ° οÖπω ‚ναβαίνω εÊς τ˜ν áορτ˜ν

9 ταύτην íτι å καιρäς å âµäς οÖπω πεπλήρωται. ταÜτα δà εÊπ°ν αÎτοØς

10 êµεινεν âν τ¬ γαλιλαίø. ±ς δà ‚νέβησαν οÉ ‚δελφοÈ αÎτοÜ τότε καÈ αÎτäς

11 ‚νέβη εÊς τ˜ν áορτήν οÎ ϕανερÀς ‚λ>λ ±ς âν κρυπτÄ. οÉ οÞν ÊουδαØοι
12 âζήτουν αÎτäν âν τ¬ áορτ¬ καÈ êλεγον ποÜ âστιν âκεØνος. καÈ γογγυσµäς

πολÌς περÈ αÎτοÜ ªν âν τοØς îχλοις οÉ µàν êλεγον íτι ‚γαθός âστιν Šλλοι
13 δà êλεγον οÖ ‚λλ€ πλαν” τäν îχλον. οÎδεÈς µέντοι παρρησίø âλάλει
14 περÈ αÎτοÜ δι€ τäν ϕόβον τÀν Êουδαίων. ¢δη δà τ¨ς áορτ¨ς µεσούσης

15 ‚νέβη å ÊησοÜς εÊς τä Éερäν καÈ âδίδασκεν. καÈ âθαύµαζον οÉ ÊουδαØοι

16 λέγοντες πÀς οÝτος γράµµατα οÚδεν µ˜ µεµαθηκώς. ‚πεκρίθη αÎτοØς

å ÊησοÜς καÈ εÚπεν ™ ⵘ διδαχ˜ οÎκ êστιν ⵘ ‚λλ€ τοÜ πέµψαντός
17 µε. âάν τις ϑέλù τä ϑέληµα αÎτοÜ ποιεØν γνώσεται περÈ τ¨ς διδαχ¨ς
18 πότερον âκ τοÜ ϑεοÜ âστιν « âγ° ‚π’ âµαυτοÜ λαλÀ. å ‚φ’ áαυτοÜ
λαλÀν τ˜ν δόξαν τ˜ν Êδίαν
ητεØ å δà
ητÀν τ˜ν δόξαν τοÜ πέµψαντος

19 αÎτόν οÝτος ‚ληθής âστιν καÈ ‚δικία âν αÎτÄ οÎκ êστιν. οÎ µωσ¨ς

δέδωκεν ͵Øν τäν νόµον καÈ οÎδεÈς âξ ͵Àν ποιεØ τäν νόµον τί µε
ητεØτε
20 ‚ποκτεØναι. ‚πεκρίθη å îχλος καÈ εÚπεν δαιµόνιον êχεις τίς σε
ητεØ

21 ‚ποκτεØναι. ‚πεκρίθη å ÊησοÜς καÈ εÚπεν αÎτοØς ãν êργον âποίησα καÈ

22 πάντες ϑαυµάζετε. δι€ τοÜτο µωσ¨ς δέδωκεν ͵Øν τ˜ν περιτοµήν οÎχ

íτι âκ τοÜ µωσέως âστÈν ‚λλ’ âκ τÀν πατέρων καÈ âν σαββάτú περιτέµνετε

v.4 ουδεις γαρ τι εν κρυπτω τι , ποιει και
ητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις ϕανερωσον
σεαυτον τω κοσµω. v.8 υµεις αναβητε εις την εορτην ταυτην , , εγω ουκ ουπω , , αναβαινω

,
εις την εορτην ταυτην οτι ο καιρος , , ο , , εµος καιρος ουπω πεπληρωται. v.9 ταυτα δε
ειπων αυτος αυτοις , , εµεινεν εν τη γαλιλαια. v.10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την
εορτην τοτε και αυτος ανεβη εις , , την , , εορτην , , ου ϕανερως αλλα αλλ , , [ως] ως , ,

εν κρυπτω. v.12 και γογγυσµος πολυς , , περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι µεν ελεγον οτι

αγαθος εστιν αλλοι [δε] δε , ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον. v.14 ηδη δε της εορτης µεσουσης

ανεβη ο , , ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν. v.15 και , , εθαυµαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες

πως ουτος γραµµατα οιδεν µη µεµαθηκως. v.16 απεκριθη ουν , αυτοις [ο] ο , , ιησους και

ειπεν η εµη διδαχη ουκ εστιν εµη αλλα του πεµψαντος µε. v.19 ου µωυσης µωσης , , δεδωκεν
υµιν τον νοµον και ουδεις εξ υµων ποιει τον νοµον τι µε
ητειτε αποκτειναι. v.20 απεκριθη ο

οχλος και , , ειπεν , , δαιµονιον εχεις τις σε
ητει αποκτειναι. v.21 απεκριθη ο , ιησους και
ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες ϑαυµαζετε. v.22 δια τουτο µωυσης µωσης , , δεδωκεν
υµιν την περιτοµην ουχ οτι εκ του µωυσεως µωσεως , , εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω

περιτεµνετε ανθρωπον.