Page 204 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 204

5:5–20                          ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ                                  197


            πος âκεØ τριακονταοκτώ êτη êχων âν τ¬ ‚σθενείø. τοÜτον Êδ°ν å ÊησοÜς 6
            κατακείµενον καÈ γνοÌς íτι πολÌν ¢δη χρόνον êχει λέγει αÎτÄ ϑέλεις

            Íγι˜ς γενέσθαι. ‚πεκρίθη αÎτÄ å ‚σθενÀν κύριε Šνθρωπον οÎκ êχω Ñνα 7
            íταν ταραχθ¬ τä Õδωρ  άλλù µε εÊς τ˜ν κολυµβήθραν âν Å δà êρχοµαι
            âγ° Šλλος πρä âµοÜ καταβαίνει. λέγει αÎτÄ å ÊησοÜς âγεØραι ’ρον τäν 8
            κράββατον σου καÈ περιπάτει.           καÈ εÎθέως âγένετο Íγι˜ς å Šνθρωπος 9
            καÈ ªρεν τäν κράββατον αÎτοÜ καÈ περιεπάτει ªν δà σάββατον âν âκείνù

            τ¬ ™µέρø. êλεγον οÞν οÉ ÊουδαØοι τÄ τεθεραπευµένú σάββατόν âστιν οÎκ 10
            êξεστίν σοι ’ραι τäν κράββατον.          ‚πεκρίθη αÎτοØς å ποιήσας µε Íγι¨ 11
            âκεØνός µοι εÊπεν ’ρον τäν κράββατον σου καÈ περιπάτει.                   šρώτησαν 12
            οÞν αÎτόν τίς âστιν å Šνθρωπος å εÊπών σοι ’ρον τäν κράββατον σου

            καÈ περιπάτει.      å δà ÊαθεÈς οÎκ ¦δει τίς âστιν å γ€ρ ÊησοÜς âξένευσεν 13
            îχλου îντος âν τÄ τόπú.          µετ€ ταÜτα εÍρίσκει αÎτäν å ÊησοÜς âν τÄ 14
            ÉερÄ καÈ εÚπεν αÎτÄ Òδε Íγι˜ς γέγονας µηκέτι µάρτανε Ñνα µ˜ χεØρόν

            τι σοί γένηται. ‚π¨λθεν å Šνθρωπος καÈ ‚νήγγειλεν τοØς Êουδαίοις íτι 15
            ÊησοÜς âστιν å ποιήσας αÎτäν Íγι¨. καÈ δι€ τοÜτο âδίωκον τäν ÊησοÜν 16
            οÉ ÊουδαØοι καÈ âζήτουν αÎτäν ‚ποκτεØναι íτι ταÜτα âποίει âν σαββάτú.
            å δà ÊησοÜς ‚πεκρίνατο αÎτοØς å πατήρ µου éως Šρτι âργάζεται κ‚γ° 17

            âργάζοµαι. δι€ τοÜτο οÞν µλλον âζήτουν αÎτäν οÉ ÊουδαØοι ‚ποκτεØναι 18
            íτι οÎ µόνον êλυεν τä σάββατον ‚λλ€ καÈ πατέρα Òδιον êλεγεν τäν ϑεόν

            Òσον áαυτäν ποιÀν τÄ ϑεÄ. ‚πεκρίνατο οÞν å ÊησοÜς καÈ εÚπεν αÎτοØς 19
            ‚µ˜ν ‚µ˜ν λέγω ͵Øν οÎ δύναται å υÉäς ποιεØν ‚φ’ áαυτοÜ οÎδàν â€ν µή
            τι  λέπù τäν πατέρα ποιοÜντα ƒ γ€ρ ‹ν âκεØνος ποι¬ ταÜτα καÈ å υÉäς

            åµοίως ποιεØ. å γ€ρ πατ˜ρ ϕιλεØ τäν υÉäν καÈ πάντα δείκνυσιν αÎτÄ ƒ 20
            αÎτäς ποιεØ καÈ µείζονα τούτων δείξει αÎτÄ êργα Ñνα ͵εØς ϑαυµάζητε.



             v.5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα  ,     και  [και]     οκτω    ,     τριακονταοκτω     ετη εχων εν τη
            ασθενεια αυτου .  v.7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ

                                                ,

                                                                     ,
                                                            ,
             αλη     ,    αλλη     ,   µε εις την κολυµβηθραν εν ω δε ερχοµαι εγω αλλος προ εµου καταβαινει.  v.8 λεγει

            αυτω ο ιησους εγειρε εγειραι      ,  ,   αρον τον κραβαττον κραββατον      ,  ,   σου και περιπατει.  v.9 και
            ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον     κραββατον      ,  ,   αυτου και περιεπατει ην


            δε σαββατον εν εκεινη τη ηµερα.  v.10 ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευµενω σαββατον εστιν και
            ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον σου κραββατον      ,  ,   .  v.11 ο δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας
            µε υγιη εκεινος µοι ειπεν αρον τον κραβαττον κραββατον      ,  ,   σου και περιπατει.  v.12 ηρωτησαν




            ουν      ,  ,   αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον τον      ,  ,   κραββατον      ,  ,   σου      ,  ,   και περιπατει.

            v.14 µετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας µηκετι αµαρ-
            τανε ινα µη χειρον τι      ,  ,   σοι τι     γενηται.  v.16 και δια τουτο εδιωκον τον      ,  ,   ιησουν      ,  ,   οι
            ιουδαιοι τον ιησουν και      ,  ,   εζητουν      ,  ,   αυτον      ,  ,   αποκτειναι      ,  ,   οτι ταυτα εποιει εν σαββατω.
            v.17 ο δε [ιησους] ιησους      ,  ,   απεκρινατο αυτοις ο πατηρ µου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζοµαι.


            v.19 απεκρινατο ουν ο ιησους και ελεγεν ειπεν      ,  ,   αυτοις αµην αµην λεγω υµιν ου δυναται ο υιος

            ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν µη τι  λεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος

            οµοιως ποιει.
   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209