Page 122 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 122
1:35–57 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 115
τ¬ πνεܵα γιον âπελεύσεται âπÈ σέ καÈ δύναµις Íψίστου âπισκιάσει σοι
διä καÈ τä γεννώµενον γιον κληθήσεται υÉäς ϑεοÜ. καÈ Êδού âλισάβετ 36
συγγενής σου καÈ αÎτ συνείληφυØα υÉäν âν γήρø αÎτ¨ς καÈ οÝτος µν
éκτος âστÈν αÎτ¬ τ¬ καλουµένù στείρø. íτι οÎκ δυνατήσει παρ τÄ 37
ϑεÄ πν û¨µα. εÚπεν δà µαριάµ Êδού δούλη κυρίου γένοιτό µοι κατ 38
τä û¨µά σου καÈ π¨λθεν π’ αÎτ¨ς å γγελος. ναστσα δà µαριµ âν 39
ταØς µέραις ταύταις âπορεύθη εÊς τν æρεινν µετ σπουδ¨ς εÊς πόλιν
Êούδα. καÈ εÊσ¨λθεν εÊς τäν οÚκον
αχαρίου καÈ σπάσατο τν âλισάβετ. 40
καÈ âγένετο ±ς ¢κουσεν âλισάβετ τäν σπασµäν τ¨ς µαρίας âσκίρτησεν 41
τä ρέφος âν τ¬ κοιλίø αÎτ¨ς καÈ âπλήσθη πνεύµατος γίου âλισάβετ.
καÈ νεφώνησεν ϕων¬ µεγάλù καÈ εÚπεν εÎλογηµένη σÌ âν γυναιξίν καÈ 42
εÎλογηµένος å καρπäς τ¨ς κοιλίας σου. καÈ πόθεν µοι τοÜτο Ñνα êλθù 43
µήτηρ τοÜ κυρίου µου πρäς µέ. Êδού γρ ±ς âγένετο ϕων τοÜ 44
σπασµοÜ σου εÊς τ Âτά µου âσκίρτησεν âν γαλλιάσει τä ρέφος âν τ¬
κοιλίø µου. καÈ µακαρία πιστεύσασα íτι êσται τελείωσις τοØς λελαλη- 45
µένοις αÎτ¬ παρ κυρίου. καÈ εÚπεν µαριάµ µεγαλύνει ¡ ψυχή µου τόν 46
κύριόν. καÈ γαλλίασεν τä πνεÜµά µου âπÈ τÄ ϑεÄ τÄ σωτ¨ρί µου. íτι 47, 48
âπέβλεψεν âπÈ τν ταπείνωσιν τ¨ς δούλης αÎτοÜ Êδού γρ πä τοÜ νÜν
µακαριοÜσίν µε πσαι αÉ γενεαί. íτι âποίησέν µοι µεγάλεØα å δυνατός 49
καÈ γιον τä îνοµα αÎτοÜ. καÈ τä êλεος αÎτοÜ εÊς γενες γενεÀν τοØς 50
ϕοβουµένοις αÎτόν. âποίησεν κράτος âν ραχίονι αÎτοÜ διεσκόρπισεν 51
Íπερηφάνους διανοίø καρδίας αÎτÀν. καθεØλεν δυνάστας πä ϑρόνων 52
καÈ Õψωσεν ταπεινούς. πεινÀντας âνέπλησεν γαθÀν καÈ πλουτοÜν- 53
τας âξαπέστειλεν κενούς. ντελάβετο Êσραλ παιδäς αÎτοÜ µνησθ¨ναι 54
âλέους. καθ°ς âλάλησεν πρäς τοÌς πατέρας µÀν τÄ βραµ καÈ τÄ 55
σπέρµατι αÎτοÜ εÊς τäν αÊÀνα. êµεινεν δà µαριµ σÌν αÎτ¬ ±σεÈ µ¨νας 56
τρεØς καÈ Íπέστρεψεν εÊς τäν οÚκον αÎτ¨ς. τ¬ δà âλισάβετ âπλήσθη å 57
v.35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευµα αγιον επελευσεται επι σε και δυναµις υψιστου
επισκιασει σοι διο και το γεννωµενον εκ σου αγιον κληθησεται υιος ϑεου. v.36 και ιδου ελισαβετ
η συγγενις συγγενης , , σου και αυτη συνειληφεν συνειληφυια , , υιον εν γηρει , γηρα ,
αυτης και ουτος µην εκτος εστιν αυτη τη καλουµενη στειρα. v.37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του
τω , , ϑεου ϑεω , , παν ηµα. v.41 και εγενετο ως ηκουσεν η , , ελισαβετ , , τον ασπασµον
της µαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το ρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευµατος αγιου η
ελισαβετ. v.42 και ανεφωνησεν κραυγη ϕωνη , , µεγαλη και ειπεν ευλογηµενη συ εν γυναιξιν
και ευλογηµενος ο καρπος της κοιλιας σου. v.43 και ποθεν µοι τουτο ινα ελθη η µητηρ του κυριου
µου προς εµε µε , , . v.44 ιδου γαρ ως εγενετο η ϕωνη του ασπασµου σου εις τα ωτα µου
εσκιρτησεν εν , , αγαλλιασει , , το ρεφος εν αγαλλιασει εν τη κοιλια µου. v.49 οτι εποιησεν
µοι µεγαλα µεγαλεια , , ο δυνατος και αγιον το ονοµα αυτου. v.50 και το ελεος αυτου εις γενεας
και γενεας γενεων , , τοις ϕοβουµενοις αυτον. v.56 εµεινεν δε µαριαµ συν αυτη ως ωσει , ,
µηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης.
