Page 106 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 106

12:6–20                         ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ                                   99


            ‚πέστειλεν καÈ αÎτäν πρäς αÎτοÌς êσχατον λέγων íτι âντραπήσονται τäν
            υÉόν µου. âκεØνοι δà οÉ γεωργοÈ εÚπον πρäς áαυτοÌς íτι οÝτός âστιν å 7
            κληρονόµος δεÜτε ‚ποκτείνωµεν αÎτόν καÈ ™µÀν êσται ™ κληρονοµία.

            καÈ λαβόντες αÎτόν ‚πέκτειναν καÈ âξέβαλον êξω τοÜ ‚µπελÀνος. τί οÞν 8 , 9

            ποιήσει å κύριος τοÜ ‚µπελÀνος âλεύσεται καÈ ‚πολέσει τοÌς γεωργούς
            καÈ δώσει τäν ‚µπελÀνα Šλλοις.             οÎδà τ˜ν γραφ˜ν ταύτην ‚νέγνωτε 10
            λίθον çν ‚πεδοκίµασαν οÉ οÊκοδοµοÜντες οÝτος âγενήθη εÊς κεφαλ˜ν

            γωνίας. παρ€ κυρίου âγένετο αÕτη καÈ êστιν ϑαυµαστ˜ âν æφθαλµοØς 11
            ™µÀν. καÈ âζήτουν αÎτäν κρατ¨σαι καÈ âφοβήθησαν τäν îχλον êγνωσαν 12
            γ€ρ íτι πρäς αÎτοÌς τ˜ν παραβολ˜ν εÚπεν καÈ ‚φέντες αÎτäν ‚π¨λθον.

            καÈ ‚ποστέλλουσιν πρäς αÎτόν τινας τÀν ϕαρισαίων καÈ τÀν ™ρúδιανÀν 13
            Ñνα αÎτäν ‚γρεύσωσιν λόγú. οÉ δà âλθόντες λέγουσιν αÎτÄ διδάσκαλε 14
            οÒδαµεν íτι ‚ληθ˜ς εÚ καÈ οÎ µέλει σοι περÈ οÎδενός οÎ γ€ρ  λέπεις εÊς
            πρόσωπον ‚νθρώπων ‚λλ’ âπ’ ‚ληθείας τ˜ν åδäν τοÜ ϑεοÜ διδάσκεις êξε-

            στιν κ¨νσον καίσαρι δοÜναι « οÖ. δÀµεν ¡ µή δÀµεν å δà εÊδ°ς αÎτÀν 15
            τ˜ν Íπόκρισιν εÚπεν αÎτοØς τί µε πειράζετε ϕέρετέ µοι δηνάριον Ñνα Òδω.
            οÉ δà ¢νεγκαν καÈ λέγει αÎτοØς τίνος ™ εÊκ°ν αÕτη καÈ ™ âπιγραφή οÉ δà 16
            εÚπον αÎτÄ καίσαρος. καÈ ‚ποκριθεÈς å ÊησοÜς εÚπεν αÎτοØς ‚πόδοτε τ€ 17

            καίσαρος καίσαρι καÈ τ€ τοÜ ϑεοÜ τÄ ϑεÄ καÈ âθαύµασαν âπ’ αÎτÄ. καÈ 18
            êρχονται σαδδουκαØοι πρäς αÎτόν οÑτινες λέγουσιν ‚νάστασιν µ˜ εÚναι

            καÈ âπηρώτησαν αÎτäν λέγοντες.            διδάσκαλε µωσ¨ς êγραψεν ™µØν íτι 19
            âάν τινος ‚δελφäς ‚ποθάνù καÈ καταλίπù γυναØκα καÈ τέκνα µ˜ ‚φ¬
            Ñνα λάβù å ‚δελφäς αÎτοÜ τ˜ν γυναØκα αÎτοÜ καÈ âξαναστήσù σπέρµα
            τÄ ‚δελφÄ αÎτοÜ.         áπτ€ ‚δελφοÈ ªσαν καÈ å πρÀτος êλαβεν γυναØκα 20

            καÈ ‚ποθν¤σκων οÎκ ‚φ¨κεν σπέρµα. καÈ å δεύτερος êλαβεν αÎτήν καÈ 21



             v.6 ετι ουν      ,  ενα ειχεν υιον εχων      ,  αγαπητον αυτου      ,  απεστειλεν και      ,  αυτον εσχατον
            προς αυτους εσχατον      ,  ,      λεγων οτι εντραπησονται τον υιον µου.  v.7 εκεινοι δε οι γεωργοι
                         ,
                                                                  ,
                                               ,
                                                                                   ,
            ειπον      ,  ,   προς εαυτους ειπαν     οτι ουτος εστιν ο κληρονοµος δευτε αποκτεινωµεν αυτον και ηµων
            εσται η κληρονοµια.  v.8 και λαβοντες αυτον      ,  ,   απεκτειναν αυτον     και εξεβαλον αυτον     εξω
            του αµπελωνος.   v.9 τι [ουν]     ουν      ,  ,   ποιησει ο κυριος του αµπελωνος ελευσεται και απολεσει
            τους γεωργους και δωσει τον αµπελωνα αλλοις.  v.14 και οι      ,  ,   δε      ,  ,   ελθοντες λεγουσιν αυτω
            διδασκαλε οιδαµεν οτι αληθης ει και ου µελει σοι περι ουδενος ου γαρ  λεπεις εις προσωπον ανθρω-

            πων αλλ επ αληθειας την οδον του ϑεου διδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι δουναι      ,  ,   η ου.
            v.16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν     ειπον      ,  ,   αυτω

            καισαρος.   v.17 και      ,  ,   αποκριθεις      ,  ,   ο δε     ιησους ειπεν αυτοις αποδοτε      ,  ,   τα καισαρος
            αποδοτε καισαρι και τα του ϑεου τω ϑεω και εξεθαυµαζον εθαυµασαν      ,  ,   επ αυτω.  v.18 και ερ-
            χονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν µη ειναι και επηρωτων επηρωτησαν      ,  ,


            αυτον λεγοντες.  v.19 διδασκαλε µωυσης     µωσης      ,  ,   εγραψεν ηµιν οτι εαν τινος αδελφος απο-

            ϑανη και καταλιπη γυναικα και τεκνα      ,  ,   µη αφη τεκνον     ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα
            αυτου      ,  ,   και εξαναστηση σπερµα τω αδελφω αυτου.  v.20 επτα ουν     αδελφοι ησαν και ο πρωτος
            ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερµα.
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111