Page 106 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 106
12:6–20 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 99
πέστειλεν καÈ αÎτäν πρäς αÎτοÌς êσχατον λέγων íτι âντραπήσονται τäν
υÉόν µου. âκεØνοι δà οÉ γεωργοÈ εÚπον πρäς áαυτοÌς íτι οÝτός âστιν å 7
κληρονόµος δεÜτε ποκτείνωµεν αÎτόν καÈ µÀν êσται κληρονοµία.
καÈ λαβόντες αÎτόν πέκτειναν καÈ âξέβαλον êξω τοÜ µπελÀνος. τί οÞν 8 , 9
ποιήσει å κύριος τοÜ µπελÀνος âλεύσεται καÈ πολέσει τοÌς γεωργούς
καÈ δώσει τäν µπελÀνα λλοις. οÎδà τν γραφν ταύτην νέγνωτε 10
λίθον çν πεδοκίµασαν οÉ οÊκοδοµοÜντες οÝτος âγενήθη εÊς κεφαλν
γωνίας. παρ κυρίου âγένετο αÕτη καÈ êστιν ϑαυµαστ âν æφθαλµοØς 11
µÀν. καÈ âζήτουν αÎτäν κρατ¨σαι καÈ âφοβήθησαν τäν îχλον êγνωσαν 12
γρ íτι πρäς αÎτοÌς τν παραβολν εÚπεν καÈ φέντες αÎτäν π¨λθον.
καÈ ποστέλλουσιν πρäς αÎτόν τινας τÀν ϕαρισαίων καÈ τÀν ρúδιανÀν 13
Ñνα αÎτäν γρεύσωσιν λόγú. οÉ δà âλθόντες λέγουσιν αÎτÄ διδάσκαλε 14
οÒδαµεν íτι ληθς εÚ καÈ οÎ µέλει σοι περÈ οÎδενός οÎ γρ λέπεις εÊς
πρόσωπον νθρώπων λλ’ âπ’ ληθείας τν åδäν τοÜ ϑεοÜ διδάσκεις êξε-
στιν κ¨νσον καίσαρι δοÜναι « οÖ. δÀµεν ¡ µή δÀµεν å δà εÊδ°ς αÎτÀν 15
τν Íπόκρισιν εÚπεν αÎτοØς τί µε πειράζετε ϕέρετέ µοι δηνάριον Ñνα Òδω.
οÉ δà ¢νεγκαν καÈ λέγει αÎτοØς τίνος εÊκ°ν αÕτη καÈ âπιγραφή οÉ δà 16
εÚπον αÎτÄ καίσαρος. καÈ ποκριθεÈς å ÊησοÜς εÚπεν αÎτοØς πόδοτε τ 17
καίσαρος καίσαρι καÈ τ τοÜ ϑεοÜ τÄ ϑεÄ καÈ âθαύµασαν âπ’ αÎτÄ. καÈ 18
êρχονται σαδδουκαØοι πρäς αÎτόν οÑτινες λέγουσιν νάστασιν µ εÚναι
καÈ âπηρώτησαν αÎτäν λέγοντες. διδάσκαλε µωσ¨ς êγραψεν µØν íτι 19
âάν τινος δελφäς ποθάνù καÈ καταλίπù γυναØκα καÈ τέκνα µ φ¬
Ñνα λάβù å δελφäς αÎτοÜ τν γυναØκα αÎτοÜ καÈ âξαναστήσù σπέρµα
τÄ δελφÄ αÎτοÜ. áπτ δελφοÈ ªσαν καÈ å πρÀτος êλαβεν γυναØκα 20
καÈ ποθν¤σκων οÎκ φ¨κεν σπέρµα. καÈ å δεύτερος êλαβεν αÎτήν καÈ 21
v.6 ετι ουν , ενα ειχεν υιον εχων , αγαπητον αυτου , απεστειλεν και , αυτον εσχατον
προς αυτους εσχατον , , λεγων οτι εντραπησονται τον υιον µου. v.7 εκεινοι δε οι γεωργοι
,
,
,
,
ειπον , , προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονοµος δευτε αποκτεινωµεν αυτον και ηµων
εσται η κληρονοµια. v.8 και λαβοντες αυτον , , απεκτειναν αυτον και εξεβαλον αυτον εξω
του αµπελωνος. v.9 τι [ουν] ουν , , ποιησει ο κυριος του αµπελωνος ελευσεται και απολεσει
τους γεωργους και δωσει τον αµπελωνα αλλοις. v.14 και οι , , δε , , ελθοντες λεγουσιν αυτω
διδασκαλε οιδαµεν οτι αληθης ει και ου µελει σοι περι ουδενος ου γαρ λεπεις εις προσωπον ανθρω-
πων αλλ επ αληθειας την οδον του ϑεου διδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι δουναι , , η ου.
v.16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν ειπον , , αυτω
καισαρος. v.17 και , , αποκριθεις , , ο δε ιησους ειπεν αυτοις αποδοτε , , τα καισαρος
αποδοτε καισαρι και τα του ϑεου τω ϑεω και εξεθαυµαζον εθαυµασαν , , επ αυτω. v.18 και ερ-
χονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν µη ειναι και επηρωτων επηρωτησαν , ,
αυτον λεγοντες. v.19 διδασκαλε µωυσης µωσης , , εγραψεν ηµιν οτι εαν τινος αδελφος απο-
ϑανη και καταλιπη γυναικα και τεκνα , , µη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα
αυτου , , και εξαναστηση σπερµα τω αδελφω αυτου. v.20 επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος
ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερµα.
