Page 355 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 355

348                          ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ                           7:37–8:12


                37 οÕτως æφείλει γίνεσθαι ç ϑέλει ποιείτω οÎχ µαρτάνει γαµείτωσαν. çς

                    δà éστηκεν áδραØος âν τ¬ καρδίø µ˜ êχων ‚νάγκην âξουσίαν δà êχει περÈ
                    τοÜ Êδίου ϑελήµατος καÈ τοÜτο κέκρικεν âν τ¬ καρδίø αÎτοÜ τοÜ τηρεØν

                38 τ˜ν áαυτοÜ παρθένον καλÀς ποιεØ. ¹στε καÈ å âκγαµίζων καλÀς ποιεØ

                39 å δà µ˜ áκγαµίζων κρεØσσον ποιεØ. γυν˜ δέδεται νόµú âφ’ íσον χρόνον

                    
¬ å ‚ν˜ρ αÎτ¨ς â€ν δà κοιµηθ¬ å ‚νήρ αÎτ¨ς âλευθέρα âστÈν Å ϑέλει
                40 γαµηθ¨ναι µόνον âν κυρίú.              µακαριωτέρα δέ âστιν â€ν οÕτως µείνù

                    κατ€ τ˜ν ⵘν γνώµην δοκÀ δà κ‚γ° πνεܵα ϑεοÜ êχειν.
                 8      περÈ δà τÀν εÊδωλοθύτων οÒδαµεν íτι πάντες γνÀσιν êχοµεν ™ γνÀσις
                 2 ϕυσιοØ ™ δà ‚γάπη οÊκοδοµεØ.             εÒ δà τις δοκεØ εÊδέναι τι οÎδέπω οÎδàν

                  3 êγνωκεν καθ°ς δεØ γνÀναι. εÊ δέ τις ‚γαπ” τäν ϑεόν οÝτος êγνωσται Íπ’
                 4 αÎτοÜ. περÈ τ¨ς  ρώσεως οÞν τÀν εÊδωλοθύτων οÒδαµεν íτι οÎδàν εÒδω-

                 5 λον âν κόσµú καÈ íτι οÎδεÈς ϑεäς éτερος εÊ µ˜ εÙς. καÈ γ€ρ εÒπερ εÊσÈν

                    λεγόµενοι ϑεοÈ εÒτε âν οÎρανÄ εÒτε âπÈ τ¨ς γ¨ς ¹σπερ εÊσÈν ϑεοÈ πολλοÈ
                  6 καÈ κύριοι πολλοί. ‚λλ’ ™µØν εÙς ϑεäς å πατήρ âξ οÝ τ€ πάντα καÈ ™µεØς
                    εÊς αÎτόν καÈ εÙς κύριος ÊησοÜς χριστός δι’ οÝ τ€ πάντα καÈ ™µεØς δι’ αÎ-
                 7 τοÜ. ‚λλ οÎκ âν πσιν ™ γνÀσις τινàς δà τ¬ συνειδήσει τοÜ εÊδώλου éως

                    Šρτι ±ς εÊδωλόθυτον âσθίουσιν καÈ ™ συνείδησις αÎτÀν ‚σθεν˜ς οÞσα
                 8 µολύνεται.  ρÀµα δà ™µς οÎ παρίστησιν τÄ ϑεÄ οÖτε γ€ρ â€ν ϕάγωµεν

                 9 περισσεύοµεν οÖτε â€ν µ˜ ϕάγωµεν Íστερούµεθα.  λέπετε δà µήπως

                10 ™ âξουσία ͵Àν αÕτη πρόσκοµµα γένηται τοØς ‚σθενοÜσιν. â€ν γάρ τις
                    Òδù σà τäν êχοντα γνÀσιν âν εÊδωλείú κατακείµενον οÎχÈ ™ συνείδησις

                    αÎτοÜ ‚σθενοÜς îντος οÊκοδοµηθήσεται εÊς τä τ€ εÊδωλόθυτα âσθίειν.
                11 καÈ ‚πολεØται å ‚σθενÀν ‚δελφäς âπÈ τ¬ σ¬ γνώσει δι’ çν χριστäς ‚πέ-

                12 ϑανεν. οÕτως δà µαρτάνοντες εÊς τοÌς ‚δελφοÌς καÈ τύπτοντες αÎτÀν


                     v.37 ος δε εστηκεν εδραιος      ,  εν τη καρδια αυτου  εδραιος  µη εχων αναγκην εξουσιαν δε
                    εχει περι του ιδιου ϑεληµατος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια       καρδια αυτου      ,  ,   του      ,  ,   τη-

                                                 ,
                     ειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει     ποιει      ,  ,   .  v.38 ωστε και ο γαµιζων     την     εαυτου
                    παρθενον εκγαµιζων      ,  ,   καλως ποιει και ο δε      ,  ,   µη γαµιζων εκγαµιζων      ,  ,   κρεισσον ποιησει
                    ποιει      ,  ,   .  v.39 γυνη δεδεται νοµω      ,  ,   εφ οσον χρονον 
η ο ανηρ αυτης εαν δε και     κοιµηθη



                    ο ανηρ αυτης     ,   ελευθερα εστιν ω ϑελει γαµηθηναι µονον εν κυριω.  8  v.2 ει δε      ,  ,   τις δοκει
                    εγνωκεναι     ειδεναι      ,  ,   τι ουπω     εγνω     ουδεπω      ,  ,   ουδεν      ,  ,   εγνωκεν      ,  ,   καθως δει γνωναι.
                    v.4 περι της  ρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαµεν οτι ουδεν ειδωλον εν κοσµω και οτι ουδεις ϑεος
                    ετερος      ,  ,   ει µη εις.  v.5 και γαρ ειπερ εισιν λεγοµενοι ϑεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι [της]     της     ,
                    γης ωσπερ εισιν ϑεοι πολλοι και κυριοι πολλοι.  v.7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια
                    συνειδησει      ,  ,   του      ,  ,   ειδωλου      ,  ,   εως αρτι του     ειδωλου     ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συ-
                    νειδησις αυτων ασθενης ουσα µολυνεται.  v.8  ρωµα δε ηµας ου παραστησει     παριστησιν      ,  ,
                    τω ϑεω ουτε      ,  ,   γαρ      ,  ,   εαν      ,  ,   ϕαγωµεν      ,  ,   περισσευοµεν      ,  ,   ουτε εαν µη ϕαγωµεν υστε-
                     ουµεθα ουτε     εαν     ϕαγωµεν     περισσευοµεν .  v.9  λεπετε δε µη     πως     µηπως      ,  ,   η εξουσια
                    υµων αυτη προσκοµµα γενηται τοις ασθενεσιν ασθενουσιν      ,  ,   .  v.11 απολλυται και      ,  ,   γαρ

                    απολειται      ,  ,   ο ασθενων εν αδελφος      ,  ,   επι      ,  ,   τη ση γνωσει ο αδελφος δι ον χριστος απεθανεν.
   350   351   352   353   354   355   356   357   358   359   360