Page 182 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 182

21:25–22:7                      ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ                                  175


            σηµεØα âν ™λίú καÈ σελήνù καÈ Šστροις καÈ âπÈ τ¨ς γ¨ς συνοχ˜ âθνÀν âν
            ‚πορίø šχούσης ϑαλάσσης καÈ σάλου.                ‚ποψυχόντων ‚νθρώπων ‚πä 26
            ϕόβου καÈ προσδοκίας τÀν âπερχοµένων τ¬ οÊκουµένù αÉ γ€ρ δυνάµεις

            τÀν οÎρανÀν σαλευθήσονται. καÈ τότε îψονται τäν υÉäν τοÜ ‚νθρώπου 27
            âρχόµενον âν νεφέλù µετ€ δυνάµεως καÈ δόξης πολλ¨ς. ‚ρχοµένων δà 28
            τούτων γίνεσθαι ‚νακύψατε καÈ âπάρατε τ€ς κεφαλ€ς ͵Àν διότι âγγί-

            
ει ™ ‚πολύτρωσις ͵Àν. καÈ εÚπεν παραβολ˜ν αÎτοØς Òδετε τ˜ν συκ¨ν 29
            καÈ πάντα τ€ δένδρα.           íταν προβάλωσιν ¢δη  λέποντες ‚φ’ áαυτÀν 30
            γινώσκετε íτι ¢δη âγγÌς τä ϑέρος âστίν.             οÕτως καÈ ÍµεØς íταν Òδητε 31
            ταÜτα γινόµενα γινώσκετε íτι âγγύς âστιν ™  ασιλεία τοÜ ϑεοÜ. ‚µ˜ν 32
            λέγω ͵Øν íτι οÎ µ˜ παρέλθù ™ γενε€ αÕτη éως ‹ν πάντα γένηται.                      å 33
            οÎρανäς καÈ ™ γ¨ παρελεύσονται οÉ δà λόγοι µου οÎ µ˜ παρέλθωσιν.

            προσέχετε δà áαυτοØς µήποτε  αρυνθÀσιν ͵Àν αÉ καρδίαι âν κραιπά- 34
            λù καÈ µέθù καÈ µερίµναις  ιωτικαØς καÈ αÊφνίδιος âφ’ ͵ς âπιστ¬ ™

            ™µέρα âκείνη. ±ς παγίς γ€ρ âπελεύσεται âπÈ πάντας τοÌς καθηµένους 35
            âπÈ πρόσωπον πάσης τ¨ς γ¨ς. ‚γρυπνεØτε οÞν âν παντÈ καιρÄ δεόµενοι 36
            Ñνα καταξιωθ¨τε âκφυγεØν ταÜτα πάντα τ€ µέλλοντα γίνεσθαι καÈ στα-
            ϑ¨ναι êµπροσθεν τοÜ υÉοÜ τοÜ ‚νθρώπου. ªν δà τ€ς ™µέρας âν τÄ ÉερÄ 37
            διδάσκων τ€ς δà νύκτας âξερχόµενος ηÎλίζετο εÊς τä îρος τä καλούµενον

            âλαιÀν. καÈ πς å λαäς ºρθριζεν πρäς αÎτäν âν τÄ ÉερÄ ‚κούειν αÎτοÜ. 38
               ¢γγιζεν δà ™ áορτ˜ τÀν ‚ζύµων ™ λεγοµένη πάσχα.                  καÈ âζήτουν οÉ 22, 2
            ‚ρχιερεØς καÈ οÉ γραµµατεØς τä πÀς ‚νέλωσιν αÎτόν âφοβοÜντο γ€ρ τäν

            λαόν.       εÊσ¨λθεν δà å σατανς εÊς Êούδαν τäν âπικαλούµενον Êσκα- 3
             ιώτην îντα âκ τοÜ ‚ριθµοÜ τÀν δώδεκα.                καÈ ‚πελθ°ν συνελάλησεν 4
            τοØς ‚ρχιερεÜσιν καÈ τοØς στρατηγοØς τä πÀς αÎτόν παραδÄ αÎτοØς. καÈ 5

            âχάρησαν καÈ συνέθεντο αÎτÄ ‚ργύριον δοÜναι. καÈ âξωµολόγησεν καÈ 6
            âζήτει εÎκαιρίαν τοÜ παραδοÜναι αÎτäν αÎτοØς Šτερ îχλου. ªλθεν δà ™ 7



             v.25 και εσονται     εσται      ,  ,   σηµεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη
            εθνων εν απορια ηχους     ηχουσης      ,  ,   ϑαλασσης και σαλου.  v.33 ο ουρανος και η γη παρε-
            λευσονται οι δε λογοι µου ου µη παρελευσονται     παρελθωσιν      ,  ,   .  v.34 προσεχετε δε εαυτοις
            µηποτε  αρηθωσιν     ,    αρυνθωσιν     ,   υµων αι καρδιαι εν κραιπαλη και µεθη και µεριµναις  ιωτι-
            καις και επιστη     αιφνιδιος      ,  ,   εφ υµας αιφνιδιος     επιστη      ,  ,   η ηµερα εκεινη.  v.35 ως παγις
            επεισελευσεται     γαρ επελευσεται      ,  ,   επι παντας τους καθηµενους επι προσωπον πασης της γης.
            v.36 αγρυπνειτε δε     ουν      ,  ,   εν παντι καιρω δεοµενοι ινα κατισχυσητε     καταξιωθητε      ,  ,   εκφυ-
            γειν ταυτα     ,  ,   παντα τα µελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εµπροσθεν του υιου του ανθρωπου.  22
            v.3 εισηλθεν δε ο     ,   σατανας εις ιουδαν τον καλουµενον επικαλουµενον      ,  ,   ισκαριωτην οντα εκ του
            αριθµου των δωδεκα.  v.4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και τοις     ,   στρατηγοις το πως

            αυτον      ,  ,   παραδω      ,  ,   αυτοις παραδω αυτον .  v.6 και εξωµολογησεν και εζητει ευκαιριαν του
            παραδουναι αυτον αυτοις      ,  ,   ατερ οχλου αυτοις .  v.7 ηλθεν δε η ηµερα των αζυµων [εν] εν      ,  ,


            η εδει ϑυεσθαι το πασχα.
   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187