Page 173 - TEXTE REÇU - NOUVEAU TESTAMENT GREC
P. 173
166 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 18:10–24
τινας τοÌς πεποιθότας âφ’ áαυτοØς íτι εÊσÈν δίκαιοι καÈ âξουθενοÜντας
10 τοÌς λοιποÌς τν παραβολν ταύτην. νθρωποι δύο νέβησαν εÊς τä
11 Éερäν προσεύξασθαι å εÙς ϕαρισαØος καÈ å éτερος τελώνης. å ϕαρισαØος
σταθεÈς πρäς áαυτäν ταÜτα προσηύχετο å ϑεός εÎχαριστÀ σοι íτι οÎκ
εÊµÈ ¹σπερ οÉ λοιποÈ τÀν νθρώπων ρπαγες δικοι µοιχοί « καÈ ±ς
12 οÝτος å τελώνης. νηστεύω δÈς τοÜ σαββάτου ποδεκατÀ πάντα íσα κτÀ-
13 µαι. καÈ å τελώνης µακρόθεν áστ°ς οÎκ ¢θελεν οÎδà τοÌς æφθαλµοÌς
εÊς τäν οÎρανόν âπραι λλ’ êτυπτεν εÊς τä στ¨θος αÎτοÜ λέγων å ϑεός
14 Éλάσθητί µοι τÄ µαρτωλÄ. λέγω ͵Øν κατέβη οÝτος δεδικαιωµένος εÊς
τäν οÚκον αÎτοÜ « âκεØνος íτι πς å ÍψÀν áαυτäν ταπεινωθήσεται å δà
15 ταπεινÀν áαυτäν Íψωθήσεται. προσέφερον δà αÎτÄ καÈ τ ρέφη Ñνα
16 αÎτÀν πτηται Êδόντες δà οÉ µαθηταÈ âπετίµησαν αÎτοØς. å δà ÊησοÜς
προσκαλεσάµενος αÎτ εÚπεν φετε τ παιδία êρχεσθαι πρός µε καÈ
17 µ κωλύετε αÎτά τÀν γρ τοιούτων âστÈν ασιλεία τοÜ ϑεοÜ. µν
λέγω ͵Øν çς âν µ δέξηται τν ασιλείαν τοÜ ϑεοÜ ±ς παιδίον οÎ µ
18 εÊσέλθù εÊς αÎτήν. καÈ âπηρώτησέν τις αÎτäν ρχων λέγων διδάσκαλε
19 γαθέ τί ποιήσας
ων αÊώνιον κληρονοµήσω. εÚπεν δà αÎτÄ å ÊησοÜς
20 τί µε λέγεις γαθόν οÎδεÈς γαθäς εÊ µ εÙς å ϑεός. τς âντολς οÚδας
µ µοιχεύσùς µ ϕονεύσùς µ κλέψùς µ ψευδοµαρτυρήσùς τίµα τäν
21 πατέρα σου καÈ τν µητέρα σου. å δà εÚπεν ταÜτα πάντα âφύλαξαµην
22 âκ νεότητος µου. κούσας δà ταÜτα å ÊησοÜς εÚπεν αÎτÄ êτι éν σοι
λείπει πάντα íσα êχεις πώλησον καÈ διάδος πτωχοØς καÈ éξεις ϑησαυρäν
23 âν οÎρανÄ καÈ δεÜρο κολούθει µοι. å δà κούσας ταÜτα περίλυπος
24 âγεþνετο ªν γρ πλούσιος σφόδρα. Êδ°ν δà αÎτäν å ÊησοÜς περίλυπον
γενόµενον εÚπεν πÀς δυσκόλως οÉ τ χρήµατα êχοντες εÊσελεύσονται εÊς
v.13 και , ο δε τελωνης µακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλµους επαραι εις τον ου-
ανον επαραι , , , αλλ ετυπτεν εις , , το στηθος αυτου λεγων ο ϑεος ιλασθητι µοι τω αµαρτωλω.
v.14 λεγω υµιν κατεβη ουτος δεδικαιωµενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον η , , γαρ
εκεινος , , οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται. v.15 προ-
σεφερον δε αυτω και τα ρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι µαθηται επετιµων επετιµησαν , ,
αυτοις. v.16 ο δε ιησους προσεκαλεσατο προσκαλεσαµενος , , αυτα λεγων ειπεν , , αφετε τα
παιδια ερχεσθαι προς µε και µη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η ασιλεια του ϑεου. v.17 αµην
λεγω υµιν ος αν εαν , , µη δεξηται την ασιλειαν του ϑεου ως παιδιον ου µη εισελθη εις αυτην.
v.20 τας εντολας οιδας µη µοιχευσης µη ϕονευσης µη κλεψης µη ψευδοµαρτυρησης τιµα τον πατερα
σου και την µητερα σου , , . v.21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εφυλαξαµην , , εκ νεοτητος
µου , , . v.22 ακουσας δε ταυτα , , ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλη-
σον και διαδος πτωχοις και εξεις ϑησαυρον εν [τοις] ουρανοις ουρανω , , και δευρο ακολουθει µοι.
v.23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενηθη εγενετο , , ην γαρ πλουσιος σφοδρα. v.24 ιδων δε
αυτον ο ιησους [περιλυπον περιλυπον , , γενοµενον] γενοµενον , , ειπεν πως δυσκολως οι τα
χρηµατα εχοντες εισελευσονται , , εις την ασιλειαν του ϑεου εισπορευονται .
